Manpages

NAZWA

umount - odmontowuje systemy plików

SKŁADNIA

umount -a [-dflnrv] [-t typ-systemu-plików] [-O opcja...]

umount [-dflnrv] {katalog|urządzenie}...

umount -h|-V

OPIS

Polecenie umount odłącza wymienione systemy plików z hierarchii plików. System plików jest określany przez podanie katalogu, w którym został zamontowany. Podanie urządzenia, na którym system plików istnieje, może również działać, jednakże jest przestarzałe, głównie dlatego, że zawiedzie, gdy urządzenie jest zamontowane w więcej niż jednym katalogu.

Proszę zauważyć, że system plików nie może być odmontowany, gdy jest "busy" (zajęty) - na przykład, gdy są na nim otwarte pliki, gdy jakiś proces ma tam swój katalog roboczy albo gdy w użytku jest znajdujący się na nim plik wymiany. Przeszkadzającym procesem może być nawet sam umount - otwiera on libc, zaś libc z kolei może otwierać na przykład pliki ustawień locale. Leniwe odmontowywanie ("lazy umount") rozwiązuje ten problem, choć może być przyczyną kolejnych. Więcej informacji znajduje się poniżej, w opisie opcji --lazy.

OPCJE

-a, --all

Wszystkie systemy plików opisane w /proc/self/mountinfo (lub w przestarzałym /etc/mtab) są odmontowywane, poza następującymi: proc, devfs, devpts, sysfs, rpc_pipefs i nfsd. Tę listę wyjątków można zastąpić podając opcję --types.

-A, --all-targets

Odmontowuje wszystkie punkty montowanie w bieżącej przestrzeni nazw dla podanego systemu plików. System plików można podać za pomocą jednego z punktów montowania lub za pomocą nazwy urządzenia (lub UUID itp.). Jeśli ta opcja jest użyta łącznie z --recursive, to wszystkie montowania zagnieżdżone w tym systemie plików są odmontowywane. Opcja jest obsługiwane tylko w systemach, w których /etc/mtab jest dowiązaniem symbolicznym do /proc/mounts.

-c, --no-canonicalize

Nie normalizuje ścieżek. Normalizacja ścieżek zachodzi przy pomocy wywołań systemowych stat(2) i readlink(2). W niektórych przypadkach mogą się one zawiesić (np. jeśli serwer NFS jest niedostępny). Opcja musi być użyta w połączeniu ze znormalizowaną ścieżką do punktu montowania.

Więcej szczegółów na temat tej opcji można uzyskać, zapoznając się ze stroną podręcznika mount(8). Proszę zauważyć, że umount nie przekazuje tej opcji programom pomocniczym /sbin/umount.typ.

-d, --detach-loop

Jeśli odmontowane urządzenie było urządzeniem loop, to także zwalnia to urządzenie. Opcja ta jest niepotrzebna, jeśli urządzenie było inicjowane przez mount(8) - w takim przypadku domyślnie była włączona funkcjonalność "autoclear".

-f, --force

Wymusza odmontowanie (w przypadku nieosiągalnego systemu NFS).

Proszę zauważyć, że ta opcja nie gwarantuje, że polecenie umount się nie zawiesi. Zaleca się używanie pełnych ścieżek nie zawierających dowiązań symbolicznych, aby umount mógł uniknąć niepotrzebnych wywołań systemowych readlink oraz stat na nieosiągalnym systemie NFS.

-i, --internal-only

Nie wywołuje programu pomocniczego /sbin/umount.system-plików, nawet jeśli istnieje. Domyślnie program pomocniczy jest wywoływany, jeśli istnieje.

-l, --lazy

Leniwe odmontowanie ("lazy umount"). Od razu odłącza system plików od hierarchii systemu plików i czyści wszystkie referencje do tego systemu plików, gdy tylko przestanie być zajęty ("busy").

Po użyciu tej opcji w stosunku do sieciowego systemu plików lub lokalnego systemu plików z podmontowaniami zakłada się, że w niedalekiej przyszłości system zostanie przeładowany. Przypadkiem, w którym zaleca się skorzystanie z opcji umount -l jest uniknięcie przestojów przy wyłączaniu systemu ze względu na nieosiągalny udział sieciowy, w którym zwykłe umount zawiesi się ze względu na wyłączony serwer lub partycję sieciową. Ponowne zamontowanie danego udziału nie będzie możliwe.

-N, --namespace pn

Przeprowadza umount w przestrzeni nazw zdefiniowanej w pn. pn to albo PID procesu działającego w tej przestrzeni nazw albo plik specjalny reprezentujący tę przestrzeń.

umount(8) przełącza się na przestrzeń nazw gdy odczytuje /etc/fstab, zapisuje /etc/mtab (lub pisze do /run/mount) i wywołuje wywołanie systemowe umount(2), w innych przypadkach działa w oryginalnej przestrzeni nazw. Oznacza to, że docelowa przestrzeń nazw nie musi zawierać żadnych bibliotek lub innych wymaganych składników do wykonania polecenia umount(2).

Więcej informacji można znaleźć w podręczniku See namespaces(7).

-n, --no-mtab

Odmontowuje bez zapisywania w /etc/mtab.

-O, --test-opts opcja...

Odmontowuje tylko te systemy plików, które mają podane opcje wpisane w /etc/fstab. Można podać więcej niż jedną opcję, używając listy oddzielanej przecinkami. Lista opcji może być poprzedzona słowem no, aby podać opcje, dla których nie powinna być podejmowana żadna akcja.

-q, --quiet

Wyłącza komunikaty "nie zamontowano".

-R, --recursive

Rekurencyjnie odmontowuje podany katalog. Rekurencja zostanie przerwana, jeśli którakolwiek z operacji odmontowania w łańcuchu zwróci błąd z jakiegokolwiek powodu. Związek między punktami montowania jest określany na podstawie wpisów w /proc/self/mountinfo. System plików musi być podany za pomocą ścieżki; odmontowywanie rekurencyjne za pomocą nazwy urządzenia (lub jego UUID) nie jest obsługiwane.

-r, --read-only

Jeśli odmontowanie się nie powiedzie, próbuje zamontować ponownie w trybie tylko do odczytu.

-t, --types typ...

Wskazuje, że akcje powinny być dokonywane tylko na systemach plików określonego typu. Można podać więcej niż jeden typ, używając listy oddzielanej przecinkami. Lista systemów plików może być poprzedzona słowem no, aby wskazać, że akcja wymienionych systemów plików nie dotyczy. Proszę zauważyć, że umount czyta informacje o zamontowanych systemach plików z jądra (/proc/mounts) i nazwy systemów plików mogą się różnić od nazwy podanych w /etc/fstab (np. "nfs4" vs "nfs").

-v, --verbose

Tryb szczegółowy.

-V, --version

Wyświetla informacje o wersji i kończy działanie.

-h, --help

Wyświetla ten tekst i kończy pracę.

ODMONTOWANIA PRZEZ ZWYKŁYCH UŻYTKOWNIKÓW

Tradycyjnie, tylko superużytkownik może odmontowywać systemy plików. Jednak jeśli fstab w danym wierszu zawiera opcję user, to każdy może odmontować odpowiadający temu wpisowi system plików. Więcej informacji znajduje się w podręczniku mount(8).

Od wersji 2.34 polecenie umount pozwala wykonywać operacje odmontowania również dla systemów plików fuse, jeśli tabela montowań jądra zawiera ID użytkownika. W takim przypadku opcja fstab user= mount nie jest wymagana.

Od wersji 2.35 polecenie umount nie kończy się, gdy uprawnienia użytkownika są nieodpowiednie według wewnętrznych reguł bezpieczeństwa libmount. W takim przypadku porzuca uprawnienia suid i kontynuuje jako zwykły użytkownik. Pozwala to na obsługę w takich zastosowaniach, gdy uprawnienia roota nie są konieczne (np. systemy plików fuse, przestrzenie nazw użytkownika itp.).

URZĄDZENIE PĘTLI ZWROTNEJ - LOOP DEVICE

Polecenie umount automatycznie odłączy urządzenie loop poprzednio zainicjowane przez mount(8), niezależnie od /etc/mtab.

W tym przypadku urządzenie jest inicjowane ze znacznikiem "autoclear" (patrz losetup(8) po więcej informacji). W przeciwnym razie należy użyć opcji --detach-loop lub wywołać losetup -d <device>. Funkcjonalność autoclear jest obsługiwana od wersji 2.6.25 jądra Linuksa.

ZEWNĘTRZNE PROGRAMY POMOCNICZE

Składnia zewnętrznych programów pomocniczych umount jest następująca:

umount.przyrostek {katalog|urządzenie} [-flnrv] [-N przestrzeń-nazw] [-t typ.podtyp]

gdzie przyrostek jest typem systemu plików (lub wartością z opcji mtab "uhelper=" lub "helper="). Opcja -t jest używana do systemów plików, które obsługują podtypy. Na przykład:

umount.fuse -t fuse.sshfs

Gdy użytkownik niebędący rootem chce odmontować punkt montowania, którego niezdefiniowano w /etc/fstab (np. urządzenie zamontowane przez udisks(1)), można w /etc/mtab użyć opcji uhelper=coś (nieuprzywilejowany program pomocniczy umount).

Opcja montowania helper=typ przekierowuje wszystkie żądania umount do programu /sbin/umount.typ, niezależnie od UID.

Proszę zauważyć, że /etc/mtab jest obecnie uważane za przestarzałe, a helper= i inne opcje przestrzeni nazw użytkownika są zarządzane przez libmount.

PLIKI

/etc/mtab

tabela zamontowanych systemów plików (przestarzałe i zwykle zastępowane przez dowiązanie symboliczne do /proc/mounts)

/etc/fstab

tabela zamontowanych systemów plików

/proc/self/mountinfo

tabela zamontowanych systemów plików tworzona przez jądro

ŚRODOWISKO

LIBMOUNT_FSTAB=<ścieżka>

nadpisuje domyślną lokalizację pliku fstab (ignorowane w przypadku suid)

LIBMOUNT_MTAB=<ścieżka>

nadpisuje domyślną lokalizację pliku mtab (ignorowane w przypadku suid)

LIBMOUNT_DEBUG=all

włącza komunikaty debugowania biblioteki libmount

ZOBACZ TAKŻE

umount(2), losetup(8), mount(8)

HISTORIA

Polecenie umount pojawiło się w wersji 6 AT&T UNIX.

DOSTĘPNOŚĆ

Polecenie umount jest częścią pakietu util-linux i jest dostępne pod adresem https://www.kernel.org/pub/linux/utils/util-linux/">archiwum jąder Linuksa.

TŁUMACZENIE

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys [AT] dione.pl>, Robert Luberda <robert [AT] debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach [AT] gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres <manpages-pl-list [AT] lists.net>.