Manpages

NAZWA

find - szuka plików w hierarchii katalogowej

SKŁADNIA

find [-H] [-L] [-P] [-D debugopts] [-Olevel] [starting-point...] [expression]

OPIS

This manual page documents the GNU version of find. GNU find searches the directory tree rooted at each given starting-point by evaluating the given expression from left to right, according to the rules of precedence (see section OPERATORS), until the outcome is known (the left hand side is false for and operations, true for or), at which point find moves on to the next file name. If no starting-point is specified, ’.’ is assumed.

W przypadku używania find w środowisku, w którym istotne jest bezpieczeństwo (np. przy przeszukiwaniu katalogów, które są zapisywalne dla innych użytkowników), należy zapoznać się z rozdziałem "Security Considerations" w dokumentacji findutils, pod nazwą Finding Files. Dokument ten (w języku angielskim) jest bardziej szczegółowy i opisowy niż niniejsza strona podręcznika systemowego, więc może okazać się przydatniejszym źródłem informacji.

OPCJE

Opcje -H, -L i -P kontrolują sposób traktowania dowiązań symbolicznych. Kolejne argumenty wiersza poleceń powinny być plikami lub katalogami do przeszukania, aż do pierwszego argumentu rozpoczynającego się znakiem "-" albo argumentu "(" lub "!". Argumenty te (razem z następnymi) są rozpoznawane jako wyrażenie opisujące to, co ma zostać przeszukane. Jeśli nie zostanie podana ścieżka, użyty będzie bieżący katalog. W przypadku braku wyrażenia, używane jest domyślne wyrażenie -print (lecz wówczas i tak zapewne lepsze byłoby skorzystanie z -print0).

Niniejsza strona podręcznika opisuje "opcje" w liście wyrażeń. Opcje te kontrolują zachowanie find, lecz są podane zaraz za ostatnią nazwą ścieżkową. Z kolei pięć "prawdziwych" opcji (-H, -L, -P, -D i -O) musi pojawić się przed ścieżką, oczywiście jeśli okażą się potrzebne. Podwójny dywiz -- może posłużyć do zasygnalizowania, że pozostałe argumenty nie są opcjami (choć jeśli w liście punktów startowych używa się masek, bezpieczniej jest zwykle poprzedzić je wszystkie "./" lub "/").

When the -L option is in effect, the -type predicate will always match against the type of the file that a symbolic link points to rather than the link itself (unless the symbolic link is broken). Actions that can cause symbolic links to become broken while find is executing (for example -delete) can give rise to confusing behaviour. Using -L causes the -lname and -ilname predicates always to return false.

Jeśli podano więcej niż jedną z opcji -H, -L i -P, każda przesłania poprzednią - liczy się ostatnia podana w wierszu polecenia, Ponieważ opcja -P jest domyślna, powinno się ją uznać za działającą, chyba że podano -H lub -L.

GNU find często sprawdza status plików podczas przetwarzania samego wiersza polecenia, przed rozpoczęciem właściwego przeszukiwania. Opcje te mogą również wpływać na sposób przetworzenia argumentów. Co więcej, istnieje wiele testów, które porównują pliki z wiersza polecenia do aktualnie rozważanego pliku. W każdym przypadku, plik podany w wierszu polecenia będzie sprawdzony i niektóre z jego właściwości zostaną zachowane. Jeżeli nazwany plik jest w rzeczywistości dowiązaniem symbolicznym, a działa opcja -P (lub nie podano -H, ani -L), to informacja użyta do porównania zostanie wzięta z właściwości dowiązania symbolicznego. W przeciwnym razie, właściwości będą wzięte z pliku, na który wskazuje dowiązanie. Jeżeli find nie może podążyć za dowiązaniem (np. ponieważ ma niewystarczające uprawnienia lub dowiązanie wskazuje na nieistniejący plik) zostaną użyte właściwości samego dowiązania.

Gdy działa opcja -H lub -L, rozwiązywane są wszystkie dowiązania symboliczne podane jako argument do opcji -newer, a znaczniki czasowe będą wzięte z pliku, na który wskazuje dowiązanie symboliczne. To samo dotczy opcji -newerXY, -anewer i -cnewer.

Opcja -follow ma podobne działanie do -L, choć działa tylko w miejscu pojawienia się (tj. jeśli -L nie jest użyte, a skorzystano z -follow, to wszystkie dowiązania symboliczne pojawiające się w wierszu poleceń za -follow zostaną rozwiązane, lecz umieszczone wcześniej - nie).
-D debugopts

Wyświetla informacje diagnostyczne - może okazać się przydatna do zdiagnozowania przypadków, gdy find nie robi tego czego od niego oczekujemy. Lista opcji debugowania powinna być oddzielona przecinkami. Nie gwarantuje się kompatybilności opcji debugowania pomiędzy wydaniami findutils. Pełną listę prawidłowych opcji debugowania wyświetli polecenie find -D help. Są to między innymi:

-Opoziom

Włącza optymalizację zapytań. Program find zmienia kolejność testów, aby przyspieszyć wykonanie przy zachowaniu efektu końcowego; tj. nie zmienia się wskazań z efektami ubocznymi w stosunku do każdego innego. Optymalizacje są przeprowadzane zgodnie z poniższymi poziomami optymalizacji.

Optymalizator działający w oparciu o koszty, ma z góry przyjęte założenie o prawdopodobieństwie powodzenia danego testu. W niektórych przypadkach, prawdopodobieństwo bierze pod uwagę naturę testu (np. -type f powinien kończyć się sukcesem częściej niż -type c). Optymalizator jest jeszcze w fazie kalkulacji. Jeśli nie poprawi to wydajności programu find, zostanie ponownie usunięty. Podobnie, optymalizacje, które udowodnią swą rzetelność, spójność i efektywność, mogą w przyszłości zostać włączone na niższym poziomie optymalizacyjnym. Jednak domyślne zachowanie (poziom optymalizacji 1) nie zmieni się w wydaniach 4.3.x. Zestaw testów findutils wykonuje wszystkie testy find na każdym poziomie optymalizacji, aby mieć pewność, że wyniki pozostają te same.

EXPRESSION

The part of the command line after the list of starting points is the expression. This is a kind of query specification describing how we match files and what we do with the files that were matched. An expression is composed of a sequence of things:

Actions

Actions have side effects (such as printing something on the standard output) and return either true or false, usually based on whether or not they are successful. The -print action for example prints the name of the current file on the standard output.

Global options

Global options affect the operation of tests and actions specified on any part of the command line. Global options always return true. The -depth option for example makes find traverse the file system in a depth-first order.

Positional options

Positional options affect only tests or actions which follow them. Positional options always return true. The -regextype option for example is positional, specifying the regular expression dialect for regular expressions occurring later on the command line.

Operators

Operators join together the other items within the expression. They include for example -o (meaning logical OR) and -a (meaning logical AND). Where an operator is missing, -a is assumed.

The -print action is performed on all files for which the whole expression is true, unless it contains an action other than -prune or -quit. Actions which inhibit the default -print are -delete, -exec, -execdir, -ok, -okdir, -fls, -fprint, -fprintf, -ls, -print and -printf.

The -delete action also acts like an option (since it implies -depth).

POSITIONAL OPTIONS
Positional options always return true. They affect only tests occurring later on the command line.
-daystart

Mierzy czasy (dla -amin, -atime, -cmin, -ctime, -mmin i -mtime) od dziś, a nie od 24 godzin temu. Opcja ta wpływa jedynie na testy, pojawiające się później w wierszu polecenia.

-follow

Przestarzałe, proszę zamiast tego użyć opcji -L. Rozwiązuje dowiązania symboliczne. Implikuje -noleaf. Opcja -foolow działa jedynie na testy pojawiające się w wierszu polecenia za nią. O ile nie poda się opcji -H lub -L, pozycja opcji -follow zmienia zachowanie wskazania -newer - pliki będące argumentami -newer zostaną rozwiązane, jeśli są dowiązaniami symbolicznymi. To samo dotyczy opcji -newerXY, -anewer and -cnewer. Podobnie, wskazanie -type zostanie zawsze dopasowane do pliku wskazanego przez dowiązanie symboliczne, zamiast do samego dowiązania. Użycie -follow powoduje, że wskazania -lname i -ilname zawsze zwracają fałsz.

-regextype typ

Changes the regular expression syntax understood by -regex and -iregex tests which occur later on the command line. To see which regular expression types are known, use -regextype help. The Texinfo documentation (see SEE ALSO) explains the meaning of and differences between the various types of regular expression.

-warn, -nowarn

Turn warning messages on or off. These warnings apply only to the command line usage, not to any conditions that find might encounter when it searches directories. The default behaviour corresponds to -warn if standard input is a tty, and to -nowarn otherwise. If a warning message relating to command-line usage is produced, the exit status of find is not affected. If the POSIXLY_CORRECT environment variable is set, and -warn is also used, it is not specified which, if any, warnings will be active.

GLOBAL OPTIONS
Global options always return true. Global options take effect even for tests which occur earlier on the command line. To prevent confusion, global options should specified on the command-line after the list of start points, just before the first test, positional option or action. If you specify a global option in some other place, find will issue a warning message explaining that this can be confusing.

The global options occur after the list of start points, and so are not the same kind of option as -L, for example.

-help, --help

Wypisuje sposób użycia find z wiersza poleceń i kończy pracę programu.

-ignore_readdir_race

Zwykle find wyświetla błąd, gdy nie uda mu się pobrać statusu pliku. Po podaniu tej opcji i usunięciu pliku pomiędzy odczytem przez find nazwy pliku z katalogu i momentem próby pobrania statusu, błąd nie zostanie wyświetlony. Dotyczy to również plików i katalogów podanych w wierszu polecenia. Opcja ta zaczyna działać już przy odczycie wiersza polecenia, co oznacza, że nie da się przeszukiwać systemu plików częściowo z opcją włączoną i częściowo z wyłączoną (aby to zrobić, konieczne jest dwukrotne uruchomienie polecenia find, jeden raz z opcją włączoną, a drugi - z wyłączoną).

Furthermore, find with the -ignore_readdir_race option will ignore errors of the -delete action in the case the file has disappeared since the parent directory was read: it will not output an error diagnostic, and the return code of the -delete action will be true.

-maxdepth głębokość

Descend at most levels (a non-negative integer) levels of directories below the starting-points. -maxdepth 0 means only apply the tests and actions to the starting-points themselves.

-mindepth głębokość

Do not apply any tests or actions at levels less than levels (a non-negative integer). -mindepth 1 means process all files except the starting-points.

-noignore_readdir_race

Wyłącza efekt opcji -ignore_readdir_race.

-noleaf

Zakazuje optymalizacji wykonywanej przez zakładanie, że katalogi zawierają o dwa podkatalogi mniej niż ich licznik dowiązań zwykłych (twardych). Opcja ta jest wymagana podczas przeszukiwania systemów plików, które nie używają uniksowej konwencji wiązania katalogów, takich jak systemy plików CD-ROM, MS-DOS czy wolumeny AFS. Każdy katalog w normalnym systemie uniksowym zawiera przynajmniej dwa twarde dowiązania: jego nazwę i ".". Dodatkowo, jego podkatalogi będą do niego dowiązane za pomocą ".." każdy. Gdy find testuje katalog po zbadaniu funkcją stat o 2 mniej podkatalogów niż licznik dowiązań, wie, że reszta wpisów jest niekatalogowa (są to "liście" - "leaf" w drzewie katalogów). Jeśli testowane mają być tylko nazwy plików, to nie ma potrzeby ich sprawdzać; daje to znaczące przyspieszenie.

-version, --version

Wypisuje wersję i kończy pracę.

TESTY
Niektóre testy np. -newerXY i -samefile pozwalają na porównanie pomiędzy aktualnie sprawdzanym plikiem i plikiem odniesienia podanym w wierszu polecenia. Gdy te testy są używane, interpretacja pliku odniesienia zależy od opcji -H, -L i -P i podanej wcześniej -follow, lecz plik odniesienia jest sprawdzany tylko raz, przy przetwarzaniu wiersza polecenia. Jeśli plik odniesienia nie może zostać sprawdzony (np. wywołanie systemowe stat(2) nie powiedzie się na nim), wyświetlany jest błąd, a find wychodzi z niezerowym kodem zakończenia.

Wartości numeryczne mogą być podawane jako

-amin n

Dostęp do pliku nastąpił ostatnio n minut temu.

-anewer odniesienie

Time of the last access of the current file is more recent than that of the last data modification of the reference file. If reference is a symbolic link and the -H option or the -L option is in effect, then the time of the last data modification of the file it points to is always used.

-atime n

Dostęp do pliku miał miejsce n*24 godzin temu. Gdy find dowie się jak wiele okresów 24-godzinnych temu dostano się do pliku, ignorowana jest część ułamkowa; tak więc aby dopasować -atime +1, dostęp do pliku musiał być co najwyżej dwa dni temu.

-cmin n

Status pliku został zmieniony n minut temu.

-cnewer odniesienie

Time of the last status change of the current file is more recent than that of the last data modification of the reference file. If reference is a symbolic link and the -H option or the -L option is in effect, then the time of the last data modification of the file it points to is always used.

-ctime n

Status pliku został zmieniony n*24 godzin temu. Proszę zapoznać się z komentarzami do -atime, aby zrozumieć wpływ zaokrąglenia na interpretację czasu modyfikacji pliku.

-executable

Matches files which are executable and directories which are searchable (in a file name resolution sense) by the current user. This takes into account access control lists and other permissions artefacts which the -perm test ignores. This test makes use of the access(2) system call, and so can be fooled by NFS servers which do UID mapping (or root-squashing), since many systems implement access(2) in the client’s kernel and so cannot make use of the UID mapping information held on the server. Because this test is based only on the result of the access(2) system call, there is no guarantee that a file for which this test succeeds can actually be executed.

-fstype typ

Plik jest na systemie plików o typie typ. Prawidłowe typy systemów plików różnią się na różnych wersjach Uniksa; ich niekompletna lista, która jest przyjmowana w części systemów to: ufs, 4.2, 4.3, nfs, tmp, mfs, S51K, S52K. Aby zobaczyć typy swoich systemów plików, należy użyć -printf z dyrektywą %F.

-group nazwag

Plik należy do grupy nazwag (numeryczny GID jest dopuszczalny).

-ilname wzorzec

Podobnie jak -lname, lecz dopasowanie jest niezależne od wielkości znaków. Jeśli działa opcja -L lub -follow, test zwraca fałsz, chyba że dowiązanie symboliczne jest zerwane.

-iname pattern

Like -name, but the match is case insensitive. For example, the patterns ’fo*’ and ’F??’ match the file names ’Foo’, ’FOO’, ’foo’, ’fOo’, etc. The pattern ’*foo*’ will also match a file called ’.foobar’.

-inum n

Plik ma numer i-węzła n. Zwykle łatwiej jest użyć testu -samefile.

-ipath wzorzec

Podobne do -path, lecz dopasowanie jest niewrażliwe na rozmiar liter.

-iregex wzorzec

Podobne do -regex, lecz dopasowanie jest niewrażliwe na rozmiar liter.

-ilname pattern

Patrz -ipath. Ta alternatywa jest mniej przenośna niż wspomniana opcja.

-links n

File has n hard links.

-lname wzorzec

Plik jest dowiązaniem symbolicznym, którego zawartość odpowiada wzorcowi powłoki wzorzec. Metaznaki nie traktują specjalnie "/" i ".". Jeśli działa opcja -L lub -follow, to test zwraca fałsz, chyba że dowiązanie symboliczne jest zerwane.

-mmin n

Dane pliku były ostatnio modyfikowane n minut temu.

-mtime n

Dane pliku zostały ostatnio zmodyfikowane n*24 godziny temu. Proszę zapoznać się komentarzami do opcji -atime, aby zrozumieć, w jaki sposób zaokrąglanie wpływa na interpretację czasów modyfikacji pliku.

-name wzorzec

Base of file name (the path with the leading directories removed) matches shell pattern pattern. Because the leading directories are removed, the file names considered for a match with -name will never include a slash, so ’-name a/b’ will never match anything (you probably need to use -path instead). A warning is issued if you try to do this, unless the environment variable POSIXLY_CORRECT is set. The metacharacters (’*’, ’?’, and ’[]’) match a ’.’ at the start of the base name (this is a change in findutils-4.2.2; see section STANDARDS CONFORMANCE below). To ignore a directory and the files under it, use -prune rather than checking every file in the tree; see an example in the description of that action. Braces are not recognised as being special, despite the fact that some shells including Bash imbue braces with a special meaning in shell patterns. The filename matching is performed with the use of the fnmatch(3) library function. Don’t forget to enclose the pattern in quotes in order to protect it from expansion by the shell.

-newer odniesienie

Time of the last data modification of the current file is more recent than that of the last data modification of the reference file. If reference is a symbolic link and the -H option or the -L option is in effect, then the time of the last data modification of the file it points to is always used.

-newerXY odniesienie

Succeeds if timestamp X of the file being considered is newer than timestamp Y of the file reference. The letters X and Y can be any of the following letters:

Niektóre kombinacje są nieprawidłowe, np. X nie może być t. Część kombinacji nie jest zaimplementowanych we wszystkich systemach, do takich należy np. B. Jeśli poda się nieprawidłową lub nieobsługiwaną kombinację XY, otrzymuje się błąd krytyczny. Określenia czasowe są interpretowane jak argument do opcji -d GNU date. Jeżeli czas powstania pliku odniesienia nie może być ustalony, to przy próbie użycia go wynikiem jest komunikat o błędzie krytycznym. Jeśli poda się test, odnoszący się do czasu powstania sprawdzanych plików, to test ten nie powiedzie się dla wszystkich plików, których czas ten jest nieznany.

-nogroup

Do numerycznego GID pliku nie pasuje żadna grupa.

-nouser

Do numerycznego UID pliku nie pasuje żaden użytkownik.

-path wzorzec

Nazwa pliku odpowiada wzorcowi powłoki wzorzec. Metaznaki nie traktują specjalnie "/" lub "."; tak więc na przykład,

find . -path "./sr*sc"

will print an entry for a directory called ’./src/misc’ (if one exists). To ignore a whole directory tree, use -prune rather than checking every file in the tree. Note that the pattern match test applies to the whole file name, starting from one of the start points named on the command line. It would only make sense to use an absolute path name here if the relevant start point is also an absolute path. This means that this command will never match anything:

find bar -path /foo/bar/myfile -print

Find compares the -path argument with the concatenation of a directory name and the base name of the file it’s examining. Since the concatenation will never end with a slash, -path arguments ending in a slash will match nothing (except perhaps a start point specified on the command line). The predicate -path is also supported by HP-UX find and is part of the POSIX 2008 standard.

-perm prawa

File’s permission bits are exactly mode (octal or symbolic). Since an exact match is required, if you want to use this form for symbolic modes, you may have to specify a rather complex mode string. For example ’-perm g=w’ will only match files which have mode 0020 (that is, ones for which group write permission is the only permission set). It is more likely that you will want to use the ’/’ or ’-’ forms, for example ’-perm -g=w’, which matches any file with group write permission. See the EXAMPLES section for some illustrative examples.

-perm -prawa

Wszystkie bity praw pliku są ustawione dla pliku. Akceptowane są tryby w postaci symbolicznej i jest to zwykle wygodniejsza forma do użycia. W przypadku korzystania z postaci symbolicznej trzeba podać "u", "g" lub "o". Lepsze przykłady podano w rozdziale PRZYKŁADY.

-perm /prawa

Ustawiony jest dowolny z bitów praw pliku. Akceptowane są tryby w postaci symbolicznej. W przypadku korzystania z postaci symbolicznej trzeba podać "u", "g" lub "o". Lepsze przykłady podano w rozdziale PRZYKŁADY. Jeśli nie ustawiono bitów praw w trybie, to test dopasuje każdy plik (zgodnie z zamysłem, aby pozostać w zgodzie z zachowaniem -perm -000).

-perm +prawa

This is no longer supported (and has been deprecated since 2005). Use -perm /mode instead.

-readable

Matches files which are readable by the current user. This takes into account access control lists and other permissions artefacts which the -perm test ignores. This test makes use of the access(2) system call, and so can be fooled by NFS servers which do UID mapping (or root-squashing), since many systems implement access(2) in the client’s kernel and so cannot make use of the UID mapping information held on the server.

-regex wzorzec

File name matches regular expression pattern. This is a match on the whole path, not a search. For example, to match a file named ’./fubar3’, you can use the regular expression ’.*bar.’ or ’.*b.*3’, but not ’f.*r3’. The regular expressions understood by find are by default Emacs Regular Expressions (except that ’.’ matches newline), but this can be changed with the -regextype option.

-samefile nazwa

Plik odnosi się do tego samego i-węzła co nazwa. Gdy działa opcja -L, obejmuje to dowiązania symboliczne.

-size n[c|w|b|k|M|G]

File uses n units of space, rounding up. The following suffixes can be used:

The size is simply the st_size member of the struct stat populated by the lstat (or stat) system call, rounded up as shown above. In other words, it’s consistent with the result you get for ls -l. Bear in mind that the ’%k’ and ’%b’ format specifiers of -printf handle sparse files differently. The ’b’ suffix always denotes 512-byte blocks and never 1024-byte blocks, which is different to the behaviour of -ls.

The + and - prefixes signify greater than and less than, as usual; i.e., an exact size of n units does not match. Bear in mind that the size is rounded up to the next unit. Therefore -size -1M is not equivalent to -size -1048576c. The former only matches empty files, the latter matches files from 0 to 1,048,575 bytes.

-type c

Plik jest typu c:

To search for more than one type at once, you can supply the combined list of type letters separated by a comma ’,’ (GNU extension).

-used n

Do pliku ostatnio dostano się n dni po zmianie jego statusu.

-user unazwa

Właścicielem pliku jest użytkownik unazwa (numeryczny UID jest tu dozwolony).

-wholename wzorzec

Patrz -path. Ta alternatywa jest mniej przenośna niż wspomniana opcja.

-writable

Matches files which are writable by the current user. This takes into account access control lists and other permissions artefacts which the -perm test ignores. This test makes use of the access(2) system call, and so can be fooled by NFS servers which do UID mapping (or root-squashing), since many systems implement access(2) in the client’s kernel and so cannot make use of the UID mapping information held on the server.

-xtype c

Jest to to samo co -type, chyba że plik jest dowiązaniem symbolicznym. Dla dowiązań symbolicznych: jeśli podano -H lub -P, jest prawdziwe gdy plik jest dowiązaniem do pliku typu c; jeśli podano -L, jest prawdziwe, jeśli c to "l". Innymi słowy, dla dowiązań symbolicznych -xtype sprawdza typ pliku, którego nie sprawdza -type.

-context wzorzec

(SELinux only) Security context of the file matches glob pattern.

AKCJE
-delete

Usuwa pliki; prawdziwe gdy usunięcie powiedzie się. Jeśli nie, to wypisywany jest błąd. Jeśli -delete zawiedzie, kod zakończenia find będzie niezerowy (gdy program ostatecznie się zakończy). Użycie -delete automatycznie włącza opcję -depth.

Ostrzeżenie: Proszę nie zapomnieć, że wiersz poleceń find jest wykonywany jako wyrażenie, więc umieszczenie -delete jako pierwszego spowoduje próbę usunięcie wszystkiego poniżej podanych punktów początkowych. Podczas testowania wiersza polecenia find, którą chce się później użyć z -delete, proszę podać bezpośrednio -depth, aby uniknąć późniejszych niespodzianek. Ponieważ -delete implikuje -depth, to nie da się użyć -prune i -delete w sposób przydatny.

Together with the -ignore_readdir_race option, find will ignore errors of the -delete action in the case the file has disappeared since the parent directory was read: it will not output an error diagnostic, and the return code of the -delete action will be true.

-exec polecenie ;

Wykonuje polecenie; prawdziwe jeśli zwrócony został status 0. Wszelkie następne argumenty find są brane za argumenty polecenia, aż nie zostanie napotkany argument, składający się z ";". Łańcuch "{}’ jest podmieniany na obecnie przetwarzaną nazwę pliku, wszędzie, gdzie wystąpi ona w wierszu polecenia, nie tylko w argumentach, gdzie jest ona sama, jak w niektórych wersjach find. Obydwie te konstrukcje być może będą wymagały zacytowania (znakiem "\") aby uchronić je przed rozwinięciem przez powłokę. Więcej informacji na temat użycia opcji -exec, zawiera rozdział PRZYKŁADY. Polecenie jest wykonywane w katalogu startowym. W związku z akcją -exec występują pewne nieuniknione zagrożenia związane z bezpieczeństwem, należy zamiast niej używać -execdir.

-exec polecenie {} +

This variant of the -exec action runs the specified command on the selected files, but the command line is built by appending each selected file name at the end; the total number of invocations of the command will be much less than the number of matched files. The command line is built in much the same way that xargs builds its command lines. Only one instance of ’{}’ is allowed within the command, and (when find is being invoked from a shell) it should be quoted (for example, '{}') to protect it from interpretation by shells. The command is executed in the starting directory. If any invocation with the ’+’ form returns a non-zero value as exit status, then find returns a non-zero exit status. If find encounters an error, this can sometimes cause an immediate exit, so some pending commands may not be run at all. This variant of -exec always returns true.

-execdir polecenie ;
-execdir polecenie {} +

Like -exec, but the specified command is run from the subdirectory containing the matched file, which is not normally the directory in which you started find. As with -exec, the {} should be quoted if find is being invoked from a shell. This a much more secure method for invoking commands, as it avoids race conditions during resolution of the paths to the matched files. As with the -exec action, the ’+’ form of -execdir will build a command line to process more than one matched file, but any given invocation of command will only list files that exist in the same subdirectory. If you use this option, you must ensure that your $PATH environment variable does not reference ’.’; otherwise, an attacker can run any commands they like by leaving an appropriately-named file in a directory in which you will run -execdir. The same applies to having entries in $PATH which are empty or which are not absolute directory names. If any invocation with the ’+’ form returns a non-zero value as exit status, then find returns a non-zero exit status. If find encounters an error, this can sometimes cause an immediate exit, so some pending commands may not be run at all. The result of the action depends on whether the + or the ; variant is being used; -execdir command {} + always returns true, while -execdir command {} ; returns true only if command returns 0.

-fls plik

Prawda; podobne do -ls, lecz zapisuje do pliku jak -fprint. Plik wyjściowy jest tworzony zawsze, nawet jeśli wskazanie nigdy nie pasuje. W rozdziale NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW znajdują się informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.

-fprint plik

Prawdziwe; wypisuje pełną nazwę pliku do pliku. Jeśli plik nie istnieje w czasie działania find, zostanie utworzony; jeśli istnieje, zostanie obcięty. Nazwy plików "/dev/stdout" i "/dev/stderr" są traktowane osobno; odnoszą się one odpowiednio do standardowego wyjścia i standardowego wyjścia błędów. Plik wyjściowy jest tworzony zawsze, nawet jeśli wskazanie nigdy nie pasuje. W rozdziale NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW znajdują się informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.

-fprint0 plik

Prawda; podobne do -print0, lecz zapisuje do pliku jak -fprint. Plik wyjściowy jest tworzony zawsze, nawet jeśli wskazanie nigdy nie pasuje. W rozdziale NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW znajdują się informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.

-fprintf plik format

Prawda; podobne do -printf, lecz zapisuje do pliku jak -fprint. Plik wyjściowy jest tworzony zawsze, nawet jeśli wskazanie nigdy nie pasuje. W rozdziale NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW znajdują się informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.

-ok polecenie ;

Jak -exec, lecz najpierw pyta użytkownika. Jeśli się on zgodzi - uruchamia polecenie. W przeciwnym wypadku jedynie zwraca fałsz. Gdy polecenie jest uruchomione, standardowe wejście jest przekierowane z /dev/null.

Odpowiedź na pytanie jest dopasowywane do pary wyrażeń regularnych, aby określić, czy jest pozytywna czy negatywna. Wyrażenie to jest pozyskiwane z systemu, jeśli ustawiona jest zmienna środowiskowa POSIXLY_CORRECT, a w przeciwnym wypadku - z katalogu tłumaczeń komunikatów find. Jeśli system nie posiada odpowiednich definicji, użyta będzie własna definicja finda. W każdym przypadku, interpretacja wyrażenia regularnego będzie zależała od zmiennej środowiskowej "LC_CTYPE" (klasy znakowe) i "LC_COLLATE" (przedziały znaków i klasy równoważności).

-okdir polecenie ;

Jak -execdir, lecz najpierw wyświetlane jest pytanie, podobnie jak przy -ok. Jeśli użytkownik nie zgodzi się, zwraca jedynie fałsz. Gdy polecenie jest uruchomione, jego standardowe wejście jest przekierowane z /dev/null.

-print0

Prawdziwe; wypisje pełną nazwę pliku na standardowe wyjście. Za nazwą daje znak null (zamiast znaku nowego wiersza używanego przez -print. Umożliwia to poprawne wyświetlenie plików, zawierających w nazwach znaki nowej linii w programach, przetwarzających wyjście finda. Opcja ta odpowiada opcji -0 programu xargs.

-printf format

Prawdziwe; wypisuje format na standardowe wyjście, interpretując sekwencje specjalne "\" i dyrektywy "%". Szerokości pól i precyzje mogą być podawane dokładnie jak w funkcji "printf" z C. Proszę zauważyć, że wiele z pól jest wypisywanych jako %s, a nie jako %d - może to oznaczać, że flagi nie będą działać zgodnie z oczekiwaniami. Oznacza to również, że flaga "-" działa (wymusza wyrównanie do lewej pól). W przeciwieństwie do -print, -printf nie dodaje znaku nowego wiersza do końca łańcucha. Sekwencje specjalne i dyrektywy to:

"\", za którym następuje dowolny inny znak, jest traktowany jak zwykły znak, więc są wypisywane obydwa.

@

Pola czasowe:

Pola daty:

Wielkość przestrzeni dysku, użyta dla tego pliku w blokach 512-bajtowych. Ponieważ przestrzeń dyskowa jest alokowana w wielokrotnościach rozmiaru bloku systemu plików, jest to zwykle więcej niż %s/512, lecz może być to również mniej, gdy plik jest tzw. plikiem rzadkim.

%{ %[ %(

Reserved for future use.

Znak "%" po którym występuje dowolny inny znak jest ignorowany, lecz ten drugi znak jest wypisywany (nie należy na tym polegać, gdyż mogą zostać wprowadzone nowe znaki formatu). Symbol "%" na końcu argumentu formatu skutkuje niezdefiniowanym zachowaniem, ponieważ brak jest następnego znaku. W niektórych ustawieniach regionalnych opcja ta może ukryć klucz do domu, w innych usunąć ostatnią stronicę czytanej powieści. Ostrzegaliśmy!

Dyrektywy %m i %d obsługują flagi #, 0 i +, lecz inne dyrektywy nie, nawet jeśli wyświetlają liczby. Do dyrektyw liczbowych, które nie obsługują tych flag, należą G, U, b, D, k i n. Flaga formatu "-" jest obsługiwana i zmienia wyrównanie pól z prawego (domyślnego) na lewy.

Rozdział NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW zawiera informacje nt. obsługi nietypowych nazw plików.

For example, to skip the directory ’src/emacs’ and all files and directories under it, and print the names of the other files found, do something like this:

find . -path ./src/emacs -prune -o -print

OPERATORY
Wymienione według malejącego priorytetu:
( wyraż )

Wymusza pierwszeństwo. Ponieważ nawiasy są znakami specjalnymi dla powłoki, trzeba je zwykle cytować. Wiele przykładów z niniejszej strony podręcznika używa do tego celu odwrotnych ukośników: "\(...\)" zamiast "(...)".

! wyraż

Prawda, jeśli wyraż jest fałszywe. Znak ten zwykle wymaga również ochrony przed interpretacją przez powłokę.

-not wyraż

Jak ! wyraż, lecz nie jest zgodne z POSIX.

wyraż1 wyraż2

Two expressions in a row are taken to be joined with an implied -a; expr2 is not evaluated if expr1 is false.

wyraż1 -a wyraż2

To samo, co wyraż1 wyraż2.

wyraż1 -and wyraż2

To samo, co wyraż1 wyraż2, lecz nie jest zgodne z POSIX.

wyraż1 -o wyraż2

Lub ("or"); wyraż2 nie jest analizowane jeśli wyraż1 jest prawdziwe.

wyraż1 -or wyraż2

To samo, co wyraż1 -o wyraż2, lecz nie jest zgodne z POSIX.

wyraż1 , wyraż2

Lista; zarówno wyraż1 jak i wyraż2 są zawsze analizowane. Wartość wyraż1 jest pomijana; wartością listy jest wartość wyraż2. Operator w formie przecinka może być przydatny do wyszukiwania wielu różnych typów rzeczy, lecz przechodząc przez hierarchię systemu plików tylko raz. Do wypisania różnych dopasowań do wielu różnych plików wyjściowych, można użyć akcji -fprintf.

Please note that -a when specified implicitly (for example by two tests appearing without an explicit operator between them) or explicitly has higher precedence than -o. This means that find . -name afile -o -name bfile -print will never print afile.

NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW

Wiele akcji find skutkuje wypisywaniem danych, będących pod kontrolą innych użytkowników. Dotyczy to nazw plików, rozmiarów, czasów modyfikacji itp. Nazwy plików są potencjalnym problemem, ponieważ mogą zawierać dowolne znaki oprócz "\0" i "/". Nietypowe znaki w nazwach plików mogą robić nieoczekiwane i często nieprzewidywalne rzeczy z terminalem użytkownika (np. zmieniać ustawienia klawiszy funkcyjnych niektórych terminali). Nietypowe znaki są obsługiwane w różny sposób, w zależności od akcji, zgodnie z poniższym opisem.
-print0, -fprint0

Zawsze wypisuje dokładne nazwy plików, niezmienione, nawet jeśli wynik trafia na terminal

-ls, -fls

Nietypowe znaki są zawsze cytowane. Białe znaki, odwrotny ukośnik i znak podwójnego cudzysłowu jest wypisywany za pomocą cytowania w stylu C (np \f lub \" ). Inne nietypowe znaki są wypisywane za pomocą cytowania ósemkowego. Inne znaki drukowalne (dla -ls i -fls są to znaki pomiędzy ósemkowym 041 i 0176) są wypisywane bez zmian.

-printf, -fprintf

Jeśli wynik nie trafia na terminal, nic nie jest zmieniane. W przeciwnym razie, wynik zależy od używanej dyrektywy. Dyrektywy %D, %F, %g, %G, %H, %Y i %y są rozwijane do wartości, które nie są pod kontrolą właścicieli plików, są więc wypisywane bez zmian. Dyrektywy %a, %b, %c, %d, %i, %k, %m, %M, %n, %s, %t, %u i %U mają wartości będące pod kontrolą właścicieli plików, lecz nie mogą być one użyte do wysłania dowolnych danych na terminal, dlatego są wypisywane bez zmian. Dyrektywy %f, %h, %l, %p i %P są cytowane. Cytowanie jest wykonywane w ten sam sposób, jak w GNU ls. Nie jest to ten sam mechanizm, co używany przez -ls i -fls. Jeśli można zdecydować o formacie wyniku find lepiej jest zwykle skorzystać z "\0" jako ogranicznika, zamiast używać znaku nowego wiersza, ponieważ nazwy plików mogą zawierać białe znaki i znaki nowego wiersza. Ustawienie zmiennej środowiskowej "LC_CTYPE" jest używane do określenia tego, które znaki mają być cytowane.

-print, -fprint

Cytowanie jest obsługiwane w ten sam sposób co w -printf i -fprintf. Jeśli używa się find w skrypcie lub w sytuacji, gdzie dopasowywane pliki mogą mieć dowolne nazwy, powinno się rozważyć skorzystanie z -print0 zamiast z -print.

Akcje -ok i -okdir wypisują bieżące nazwy plików bez zmian. Może się to zmienić w kolejnych wydaniach.

ZGODNOŚĆ ZE STANDARDAMI

W celu najściślejszej zgodności ze standardem POSIX, należy ustawić zmienną środowiskową POSIXLY_CORRECT. W standardzie POSIX (IEEE Std 1003.1-2008, 2016 Edition) określono następujące opcje:

Other primaries

The primaries -atime, -ctime, -depth, -exec, -group, -links, -mtime, -nogroup, -nouser, -ok, -path, -print, -prune, -size, -user and -xdev are all supported.

Standard POSIX określa nawiasy "(", ")", negację "!" i operatory "and" oraz "or" (-a, -o).

Wszystkie inne opcje, wskazania, wyrażenia itd. są rozszerzeniami wykraczającymi poza standard POSIX. Wiele z nich nie jest jednak unikalnych dla GNU find.

Standard POSIX wymaga wykrywania przez find pętli:

Narzędzie find powinno wykrywać pętle nieskończone, tj. gdy wchodzi do wcześniej odwiedzonego katalogu, będącego przodkiem pliku, który wystąpił jako ostatni. Gdy pętla nieskończona jest wykrywana, find powinien wypisać informację diagnostyczną na standardowe wyjście błędów i powinien albo odzyskać swą pozycję w hierarchii albo wyjść.

GNU find jest zgodny z tymi wymaganiami. Liczba dowiązań katalogów zawierających wpisy będące dowiązaniami zwykłymi (twardymi) do katalogu nadrzędnego będzie często niższa, niż powinna być. Oznacza to, że GNU find czasami zoptymalizuje liczbę sprawdzeń podkatalogów będących dowiązaniem do katalogu nadrzędnego. Ponieważ find nie wchodzi w rzeczywistości do każdego podkatalogu, może unikać wyświetlania komunikatu diagnostycznego. Choć to zachowanie może być niekiedy mylące, jest mało prawdopodobne, aby ktokolwiek na nim polegał. Jeśli optymalizacja "liściowa" (ang. leaf optimisation) zostanie wyłączona za pomocą -noleaf, wpis katalogu zostanie zawsze sprawdzony, a gdy to będzie konieczne, zostanie wypisany komunikat diagnostyczny. Dowiązanie symboliczne nie może być użyte do tworzenia podobnych cykli systemu plików, lecz jeśli działa opcja -L lub -follow, komunikat diagnostyczny zostanie wypisany, gdy find natrafi na pętlę dowiązań symbolicznych. Podobnie jak w przypadku pętli z dowiązaniami zwykłymi (twardymi), optymalizacja liściowa często będzie oznaczać, że find wie, iż nie musi wywoływać stat() lub chdir() na dowiązaniu symbolicznym, więc taka diagnostyka często nie jest konieczna.

Opcja -d jest obsługiwana w celu kompatybilności z różnymi systemami BSD, lecz powinno się w zamian używać zgodną z POSIX opcję -depth.

Zmienna środowiskowa POSIXLY_CORRECT nie wpływa na zachowanie testów -regex ani -iregex, ponieważ opcje te nie są określone w standardzie POSIX.

ZMIENNE ŚRODOWISKOWE

LC_COLLATE

Standard POSIX określa, że ta zmienna wpływa na dopasowanie wzorców używanych przez opcję -name. GNU find używa funkcji bibliotecznej fnmatch(3), w związku z tym obsługa niniejszej zmiennej zależy od biblioteki systemowej. Zmienna ta wpływa również na interpretację odpowiedzi na -ok - podczas gdy zmienna "LC_MESSAGES" wybiera rzeczywisty wzorzec używany do interpretacji odpowiedzi na -ok, interpretacja wyrażeń klamrowych we wzorcu będzie zależna od "LC_COLLATE"

LC_CTYPE

Zmienna wpływa na traktowanie klas znaków używanych w wyrażeniach regularnych, jak również w teście -name, jeśli obsługuje to systemowa funkcja biblioteczna fnmatch(3). Zmienna wpływa również na interpretację klas znakowych w wyrażeniach regularnych używanych do interpretacji odpowiedzi na pytanie wydane przez -ok. Zmienna środowiskowa "LC_CTYPE" wpływa również na to, które znaki są uważane za niedrukowalne przy wypisywaniu nazw plików; patrz rozdział NIETYPOWE NAZWY PLIKÓW.

LC_MESSAGES

Określa język (lokale) komunikatów. Jeśli ustawiona jest zmienna środowiskowa "POSIXLY_CORRECT", to określa również interpretację na odpowiedź na pytanie zadane przez akcję -ok.

NLSPATH

Określa lokalizację katalogów z przetłumaczonymi komunikatami.

POSIXLY_CORRECT

Określa rozmiar bloku używany przez -ls i -fls. Jeśli ustawiona jest zmienna POSIXLY_CORRECT, bloki mają po 512 bajtów. W przeciwnym wypadku - 1024 bajtów.

Ustawienie tej zmiennej domyślnie wyłącza również ostrzeżenia (tzn. implikuje -nowarn), ponieważ niezależnie od wyniku -ok, POSIX wymaga aby wszystkie komunikaty wypisywane na standardowe wyjście błędów były diagnostyczne i wynikał z nich niezerowy kod zakończenia.

Gdy POSIXLY_CORRECT nie jest ustawiona, -perm +zzz jest traktowane jak -perm /zzz jeśli +zzz nie jest prawidłowym trybem symbolicznym. Gdy POSIXLY_CORRECT jest ustawiona, takie konstrukcje są traktowane jako błąd.

Gdy POSIXLY_CORRECT jest ustawiona, odpowiedź na pytanie zadane przez akcję -ok jest interpretowane zgodnie z katalogiem systemowym wiadomości, a nie zgodnie z własnymi tłumaczeniami komunikatów programu find.

PRZYKŁADY

find /tmp -name core -type f -print | xargs /bin/rm -f

Znajduje pliki o nazwie core w lub poniżej katalogu /tmp i usuwa je. Proszę zauważyć, że przykład nie będzie działał poprawnie, jeśli w którejś z nazw są znaki nowego wiersza, pojedyncze lub podwójne cudzysłowy lub spacje.

find /tmp -name core -type f -print0 | xargs -0 /bin/rm -f

Znajduje pliki o nazwie core w lub poniżej katalogu /tmp i usuwa je, przetwarzając nazwy plików w ten sposób, że nazwy zawierające pojedyncze lub podwójne cudzysłowy, spacji lub znaki nowego wiersza są obsługiwane poprawnie. Test -name jest wykonywany przez -type, aby zapobiec wywoływaniu stat(2) na każdym pliku.

find . -type f -exec file '{}' \;

Uruchamia "file" na każdym pliku w lub poniżej katalogu bieżącego. Proszę zwrócić uwagę, że nawiasy klamrowe są ujęte w pojedyncze cudzysłowy, aby ochronić je przed interpretację przez interpunkcję skryptów powłoki. Średnik jest również chroniony, przez odwrotny ukośnik, choć pojedyncze cudzysłowy byłyby równie dobre.

find / \( -perm -4000 -fprintf /root/suid.txt '%#m %u %p\n' \) , \
\( -size +100M -fprintf /root/big.txt '%-10s %p\n' \)

Przeszukuje system plików jeden raz, wypisując pliki i katalogi z setuid do pliku /root/suid.txt, a duże pliki do /root/big.txt.

find $HOME -mtime 0

Wyszukuje pliki w katalogu domowym użytkownika, które zostały zmodyfikowane w ciągu ostatnich 24 godzin. To polecenie działa w ten sposób, ponieważ czas od ostatniej modyfikacji pliku jest podzielony przez 24 godziny, a reszta jest odrzucana. Oznacza to, że aby pasować do -mtime 0, plik musiał być zmodyfikowany mniej niż 24 godziny temu.

find /sbin /usr/sbin -executable \! -readable -print

Wyszukuje pliki wykonywalne, lecz nieodczytywalne.

find . -perm 664

Wyszukuje pliki posiadające prawa odczytu i zapisu dla właściciela i grupy, które dla innych są odczytywalne, lecz nie są zapisywalne. Pliki, które spełniają te kryteria lecz mają ustawione inne bity praw (np. wykonywalności) nie są dopasowane.

find . -perm -664

Wyszukuje pliki posiadające prawa odczytu i zapisu dla właściciela i grupy, które dla innych są odczytywalne, bez względu na obecność jakichś dodatkowych bitów praw (np. bitu wykonywalności). Dopasowany będzie też np. plik z trybem 0777.

find . -perm /222

Wyszukuje pliki, które są przez kogoś zapisywalne (dla ich właściciela, grupy lub innych).

find . -perm /220
find . -perm /u+w,g+w
find . -perm /u=w,g=w

Wszystkie trzy polecenia wykonują to samo, lecz pierwsze używa reprezentacji ósemkowej praw lików, a pozostałe dwa - postaci symbolicznej. Wszystkie polecenia wyszukują pliki, które są zapisywalne albo przez ich właściciela, albo grupę. Pliki nie muszą być zapisywalne zarówno przez właściciela jak i grupę, aby zostać dopasowane; wystarczy spełnić jeden warunek.

find . -perm -220
find . -perm -g+w,u+w

Oba polecenia robią to samo: wyszukują pliki będące zapisywalne zarówno dla ich właściciela jak i grupy.

find . -perm -444 -perm /222 \! -perm /111
find . -perm -a+r -perm /a+w \! -perm /a+x

Oba polecenia wyszukują pliki odczytywalne dla wszystkich (-perm -444 lub -perm -a+r), mające ustawiony co najmniej jeden bit zapisu (-perm /222 lub -perm /a+w), lecz nie będące wykonywalne dla kogokolwiek (odpowiednio ! -perm /111 i ! -perm /a+x).

cd /source-dir
find . -name .snapshot -prune -o \( \! -name '*~' -print0 \)|
cpio -pmd0 /dest-dir

Polecenie to kopiuje zawartość /source-dir do /dest-dir, lecz pomija pliki lub katalogi o nazwach .snapshot (i wszystko wewnątrz ich). Pomija również pliki lub katalogi o nazwach kończących się na ~, lecz nie ich zawartość. Konstrukcja -prune -o \( ... -print0 \) jest dość częsta. Pomysł jest taki, że wyrażenie przed -prune dopasowuje rzeczy, które mają być wycięte. Jednak sama akcja -prune zwraca prawdę, więc kolejna -o upewnia się, że prawa strona jest obliczana tylko dla niewyciętych katalogów (zawartość wycinanych katalogów nie jest nawet sprawdzana, więc ich zawartość jest nieistotna). Wyrażenie po prawej stronie -o, znajduje się w nawiasach jedynie dla przejrzystości. Podkreśla, że akcja -print0 ma miejsce jedynie do rzeczy, do których nie zastosowano -prune. Ponieważ domyślna zależność "and" (i) jest ściślejsza niż -o, tak jest domyślnie, lecz nawiasy pomagają pokazać o co chodzi.

find repo/ \( -exec test -d '{}'/.svn \; -or \
-exec test -d {}/.git \; -or -exec test -d {}/CVS \; \) \
-print -prune

Podając następujący katalog projektu i powiązany katalog administracyjny SCM, wykonuje wydajne wyszukiwanie korzeni projektów:

repo/project1/CVS
repo/gnu/project2/.svn
repo/gnu/project3/.svn
repo/gnu/project3/src/.svn
repo/project4/.git

W tym przykładzie, -prune zapobiega niepotrzebnemu zagłębianiu się w już odkryte katalogi (np. nie szuka się w project3/src, ponieważ znaleziono już project3/.svn), lecz znajduje katalogi sąsiednie (project2 i project3).

find /tmp -type f,d,l

Search for files, directories, and symbolic links in the directory /tmp passing these types as a comma-separated list (GNU extension), which is otherwise equivalent to the longer, yet more portable:

find /tmp \( -type f -o -type d -o -type l \)

KOD ZAKOŃCZENIA

find wychodzi ze statusem 0, gdy pomyślnie przetworzono wszystkie pliki i większym niż 0, gdy wystąpił błąd. Jest to bardzo ogólny opis, lecz gdy zwracaną wartością nie jest zero, nie powinno się po prostu polegać na poprawności wyników find.

When some error occurs, find may stop immediately, without completing all the actions specified. For example, some starting points may not have been examined or some pending program invocations for -exec ... {} + or -execdir ... {} + may not have been performed.

ZOBACZ TAKŻE

locate(1), locatedb(5), updatedb(1), xargs(1), chmod(1), fnmatch(3), regex(7), stat(2), lstat(2), ls(1), printf(3), strftime(3), ctime(3)

The full documentation for find is maintained as a Texinfo manual. If the info and find programs are properly installed at your site, the command info find should give you access to the complete manual.

HISTORIA

Od findutils-4.2.2, metaznaki powłoki (np. "*", "?" lub "[]") używane we wzorcach nazw plików dopasują początkowe ".", ponieważ wymaga tego interpretacja 126 IEEE POSIX.

Od findutils-4.3.3, -perm /000 dopasowuje wszystkie pliki, zamiast żadnego.

W findutils-4.3.3 zaimplementowano nanosekundową rozdzielczość znaczników czasu.

Od findutils-4.3.11, akcja -delete ustawia kod zakończenia find na wartość niezerową, jeśli się nie powiedzie. find nie wyjdzie jednak od razu. Wcześniej, kod zakończenia find nie zmieniał się pod wpływem niepowodzenia -delete.

The syntax -perm +MODE was removed in findutils-4.5.12, in favour of -perm /MODE. The +MODE syntax had been deprecated since findutils-4.2.21 which was released in 2005.

TO NIE SĄ BŁĘDY

Operator precedence surprises
The command find . -name afile -o -name bfile -print will never print afile because this is actually equivalent to find . -name afile -o \( -name bfile -a -print \). Remember that the precedence of -a is higher than that of -o and when there is no operator specified between tests, -a is assumed.

“paths must precede expression” error message
$ find . -name *.c -print
find: paths must precede expression
find: possible unquoted pattern after predicate ’-name’?

This happens when the shell could expand the pattern *.c to more than one file name existing in the current directory, and passing the resulting file names in the command line to find like this:
find . -name frcode.c locate.c word_io.c -print
That command is of course not going to work, because the -name predicate allows exactly only one pattern as argument. Instead of doing things this way, you should enclose the pattern in quotes or escape the wildcard, thus allowing find to use the pattern with the wildcard during the search for file name matching instead of file names expanded by the parent shell:
$ find . -name '*.c' -print
$ find . -name \*.c -print

PRAWA AUTORSKIE

Copyright © 1990-2019 Free Software Foundation, Inc. License GPLv3+: GNU GPL version 3 or later <https://gnu.org/licenses/gpl.html>;.
Jest to wolne oprogramowanie: można je zmieniać i rozpowszechniać. Nie ma ŻADNEJ GWARANCJI, w granicach określonych przez prawo.

BŁĘDY

Występują pewne zagrożenia związane z bezpieczeństwem, będące wynikiem tego, co standard POSIX przewiduje dla find - dlatego nie mogą być naprawione. Na przykład akcja -exec jest niebezpieczna i powinno się używać w zamian -execdir. Proszę zapoznać się z Finding Files, aby dowiedzieć się więcej.

Zmienna środowiskowa LC_COLLATE nie ma wpływu na akcję -ok.

Najlepszą drogą do zgłoszenia błędu jest użycie formularza na stronie https://savannah.gnu.org/bugs/?group=findutils. Możliwe jest wówczas śledzenie postępu naprawiania błędu. Pozostałe komentarze dotyczące find(1) i ogólnie, nt. pakietu findutils, można wysyłać na listę dyskusyjną bug-findutils. Aby się na nią zapisać, proszę wysłać list elektroniczny na adres bug-findutils-request [AT] gnu.org.

TŁUMACZENIE

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys [AT] dione.pl> i Michał Kułach <michal.kulach [AT] gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres <manpages-pl-list [AT] lists.net>.