Manpages

NAZWA

execve - uruchomienie programu

SKŁADNIA

#include <unistd.h>

int execve(const char *pathname, char *const argv[],
char *const envp[]);

OPIS

execve() executes the program referred to by pathname. This causes the program that is currently being run by the calling process to be replaced with a new program, with newly initialized stack, heap, and (initialized and uninitialized) data segments.

pathname must be either a binary executable, or a script starting with a line of the form:

#!interpreter [optional-arg]

Szczegóły tego ostatniego przypadku można znaleźć poniżej w rozdziale "Skrypty interpretowane".

argv is an array of pointers to strings passed to the new program as its command-line arguments. By convention, the first of these strings (i.e., argv[0]) should contain the filename associated with the file being executed. The argv array must be terminated by a NULL pointer (Thus, in the new program, argv[argc] will be NULL.)

envp is an array of pointers to strings, conventionally of the form key=value, which are passed as the environment of the new program. The envp array must be terminated by a NULL pointer

The argument vector and environment can be accessed by the new program’s main function, when it is defined as:

int main(int argc, char *argv[], char *envp[])

Note, however, that the use of a third argument to the main function is not specified in POSIX.1; according to POSIX.1, the environment should be accessed via the external variable environ(7).

execve() does not return on success, and the text, initialized data, uninitialized data (bss), and stack of the calling process are overwritten according to the contents of the newly loaded program.

If the current program is being ptraced, a SIGTRAP signal is sent to it after a successful execve().

If the set-user-ID bit is set on the program file referred to by pathname, then the effective user ID of the calling process is changed to that of the owner of the program file. Similarly, if the set-group-ID bit is set on the program file, then the effective group ID of the calling process is set to the group of the program file.

The aforementioned transformations of the effective IDs are not performed (i.e., the set-user-ID and set-group-ID bits are ignored) if any of the following is true:

The capabilities of the program file (see capabilities(7)) are also ignored if any of the above are true.

Efektywny identyfikator użytkownika jest kopiowany do saved-set-user-ID; podobnie efektywny identyfikator grupy jest kopiowany do saved-set-group-ID. Kopiowanie odbywa się po zmianie któregokolwiek z efektywnych identyfikatorów związanej z bitami trybu set-user-ID i set-group-ID.

The process’s real UID and real GID, as well its supplementary group IDs, are unchanged by a call to execve().

Jeśli program wykonywalny jest skonsolidowany dynamicznie w formacie a.out z bibliotekami dzielonymi, to na początku uruchamiania wywoływany jest konsolidator dynamiczny ld.so(8), który ładuje wszystkie obiekty do pamięci i konsoliduje z nimi program wykonywalny.

Jeżeli program jest skonsolidowany dynamicznie jako ELF, to do załadowania potrzebnych obiektów współdzielonych używany jest interpreter określony w segmencie PT_INTERP. Tym interpreterem jest zazwyczaj /lib/ld-linux.so.2, w wypadku programów skonsolidowanych z glibc2 (zob. ld-linux.so(8)).

Effect on process attributes
Wszystkie atrybuty procesu są zachowywane podczas execve(), z wyjątkiem poniższych:

Atrybuty procesu w liście przedstawionej powyżej są określone w POSIX.1. Następujące specyficzne dla Linuksa atrybuty procesu również nie są zachowywane podczas execve():

Dalsze uwagi:

Skrypty interpretowane
Skrypt interpretowany jest plikiem tekstowym mającym ustawione prawo do wykonywania. Pierwsza linia tego pliku jest w postaci:

#!interpreter [optional-arg]

The interpreter must be a valid pathname for an executable file.

If the pathname argument of execve() specifies an interpreter script, then interpreter will be invoked with the following arguments:

interpreter [optional-arg] pathname arg...

where pathname is the absolute pathname of the file specified as the first argument of execve(), and arg... is the series of words pointed to by the argv argument of execve(), starting at argv[1]. Note that there is no way to get the argv[0] that was passed to the execve() call.

Dla zachowania przenośności na inne systemu optional-arg albo w ogóle nie powinien być podawany, albo powinien być podany jako pojedyncze słowo (nie powinien zawierać spacji); patrz UWAGI poniżej.

Od Linuksa 2.6.28 jądro pozwala, aby interpreterem skryptu również był skrypt. To uprawnienie jest rekurencyjne, aż po czterykroć, tak więc interpreter może być skryptem interpretowanym przez skrypt itd.

Ograniczenia rozmiaru argumentów i środowiska
Większość implementacji Uniksa narzuca ograniczenia na całkowity rozmiar argumentów linii poleceń (argv) i środowiska (envp) przekazywanych do nowego programu. POSIX.1 pozwala implementacji ogłosić te ograniczenia za pomocą stałej ARG_MAX (albo zdefiniowanej w <limits.h>, albo dostępnej podczas wykonywania programu za pomocą wywołania sysconf(_SC_ARG_MAX)).

On Linux prior to kernel 2.6.23, the memory used to store the environment and argument strings was limited to 32 pages (defined by the kernel constant MAX_ARG_PAGES). On architectures with a 4-kB page size, this yields a maximum size of 128 kB.

On kernel 2.6.23 and later, most architectures support a size limit derived from the soft RLIMIT_STACK resource limit (see getrlimit(2)) that is in force at the time of the execve() call. (Architectures with no memory management unit are excepted: they maintain the limit that was in effect before kernel 2.6.23.) This change allows programs to have a much larger argument and/or environment list. For these architectures, the total size is limited to 1/4 of the allowed stack size. (Imposing the 1/4-limit ensures that the new program always has some stack space.) Additionally, the total size is limited to 3/4 of the value of the kernel constant _STK_LIM (8 Mibibytes). Since Linux 2.6.25, the kernel also places a floor of 32 pages on this size limit, so that, even when RLIMIT_STACK is set very low, applications are guaranteed to have at least as much argument and environment space as was provided by Linux 2.6.23 and earlier. (This guarantee was not provided in Linux 2.6.23 and 2.6.24.) Additionally, the limit per string is 32 pages (the kernel constant MAX_ARG_STRLEN), and the maximum number of strings is 0x7FFFFFFF.

WARTOŚĆ ZWRACANA

Po pomyślnym zakończeniu execve() nie wraca, w wypadku błędu zwracane jest -1 i odpowiednio ustawiane errno.

BŁĘDY

EAGAIN (od Linuksa 3.1)

Po zmianie swojego rzeczywistego UID za pomocą jednego z wywołań set*uid(), wywołujący był—i wciąż jest—powyżej swojego limitu zasobó RLIMIT_NPROC (zob. setrlimit(2)). Więcej informacji o tym błędzie znajduje się w rozdziale UWAGI.

ELIBBAD

Nie został rozpoznany format interpretera ELF.

ENAMETOOLONG

pathname is too long.

ENOEXEC

Nie rozpoznano formatu pliku binarnego, plik ten jest skompilowany dla innej architektury albo wystąpił jakiś inny błąd formatu pliku, który powoduje, że program nie może być uruchomiony.

ENOTDIR

A component of the path prefix of pathname or a script or ELF interpreter is not a directory.

ETXTBSY

Podany plik wykonywalny był otwarty do zapisu przez jeden lub więcej procesów.

ZGODNE Z

POSIX.1-2001, POSIX.1-2008, SVr4, 4.3BSD. POSIX nie opisuje zachowania #!, lecz istnieje ono (z pewnymi odmianami) na innych systemach Uniksowych.

UWAGI

One sometimes sees execve() (and the related functions described in exec(3)) described as "executing a new process" (or similar). This is a highly misleading description: there is no new process; many attributes of the calling process remain unchanged (in particular, its PID). All that execve() does is arrange for an existing process (the calling process) to execute a new program.

Procesy z ustawionymi znacznikami set-user-ID oraz set-group-ID nie mogą być śledzone za pomocą ptrace(2).

The result of mounting a filesystem nosuid varies across Linux kernel versions: some will refuse execution of set-user-ID and set-group-ID executables when this would give the user powers they did not have already (and return EPERM), some will just ignore the set-user-ID and set-group-ID bits and exec() successfully.

Pod Linuksem argv i envp może być podany jako NULL. W obu przypadkach, ma to ten sam skutek co podanie danego argumentu jako wskaźnika do listy zawierającej pojedynczy wskaźnik null. Prosimy nie wykorzystywać tej niestandardowej i nieprzenośnej pseudofunkcji! Na większości innych systemów Uniksowych podanie jako argv wartości NULL spowoduje wystąpienie błędu (EFAULT). Część innych systemów Uniksowych traktuje przypadek envp==NULL tak samo jak Linux.

POSIX.1 określa, że wartości zwracane przez sysconf(3) nie powinny się zmieniać przez cały czas życia procesu. Jednakże od wersji 2.6.23 Linuksa zmiana limitu zasobów RLIMIT_STACK powoduje również zmianę wartości zwracanej przez _SC_ARG_MAX, żeby odzwierciedlić fakt, że zmieniły się ograniczenia przestrzeni służącej do przechowywania argumentów linii poleceń i zmiennych środowiska.

In most cases where execve() fails, control returns to the original executable image, and the caller of execve() can then handle the error. However, in (rare) cases (typically caused by resource exhaustion), failure may occur past the point of no return: the original executable image has been torn down, but the new image could not be completely built. In such cases, the kernel kills the process with a SIGSEGV (SIGKILL until Linux 3.17) signal.

Skrypty interpretowane
The kernel imposes a maximum length on the text that follows the "#!" characters at the start of a script; characters beyond the limit are ignored. Before Linux 5.1, the limit is 127 characters. Since Linux 5.1, the limit is 255 characters.

Semantyka argumentu optional-arg skryptu interpretera różni się pomiędzy implementacjami. Pod Linuksem cały łańcuch znaków występujący po nazwie interpretera jest przekazywany jako pojedynczy argument. Jednakże inne systemy zachowują się inaczej. Niektóre systemy traktują pierwszy znaku białej spacji jako znak kończący optional-arg. Na innych systemach skrypt interpretera może przyjmować wiele argumentów i białe znaki optional-arg służą do ich rozdzielania.

Linux (like most other modern UNIX systems) ignores the set-user-ID and set-group-ID bits on scripts.

execve() i EAGAIN
Poniżej znajduje się bardziej szczegółowy opis błędu EAGAIN, który może wystąpić (od Linuksa 3.1) przy wywoływaniu execve().

Błąd EAGAIN może wystąpić, gdy wywołanie poprzedzające setuid(2), setreuid(2) lub setresuid(2) spowodowało, że rzeczywisty ID użytkownika procesu zmienił się i ta zmiana doprowadziła do wyczerpania jego limitu zasobów RLIMIT_NPROC (tzn. liczba procesów należących do nowego rzeczywistego UID przekroczy limit zasobów). W wersjach Linuksa od 2.6.0 do 3.0 powodowało to niepowodzenie wywołania set*uid(). Przed wersja 2.6 limit zasobów nie był nakładany w przypadku procesów zmieniających swój identyfikator użytkownika.

Od Linuksa 3.1, opisana sytuacja nie powoduje już niepowodzenia wywołania set*uid(), ponieważ zbyt często prowadziło to do dziur bezpieczeństwa, gdy nieprawidłowo napisane programy nie sprawdzały statusu zakończenia i przyjmowały, że—jeśli wywołujący ma uprawnienia roota—wywołanie zawsze powiedzie się. Obecnie wywołania set*uid() poprawnie zmieniają rzeczywisty UID, lecz jądro ustawia wewnętrzną flagę PF_NPROC_EXCEEDED, wskazując że przekroczono limit zasobów RLIMIT_NPROC. Jeśli flaga PF_NPROC_EXCEEDED jest ustawiona, a limit zasobów jest wciąż przekroczony w trakcie kolejnego wywołania execve(), to wywołanie to zakończy się z błędem EAGAIN. Ta logika jądra zapewnia, że limit zasobów RLIMIT_NPROC jest wciąż wymuszony dla zwykłej pracy demonów uprzywilejowanych —przykładem jest fork(2) + set*uid() + execve().

Jeśli jednak limit zasobów nie był już przekroczony w trakcie wywołania execve() (ponieważ zakończyły się inne procesy należące do tego rzeczywistego UID pomiędzy wywołaniami set*uid() i execve()), to wywołanie execve() powiedzie się, a jądro usunie flagę procesu PF_NPROC_EXCEEDED. Flaga jest usuwana również wówczas, gdy kolejne wywołanie do fork(2) przez ten proces powiedzie się.

Historia
W Uniksie V6 lista argumentów wywołania exec() była kończona 0, podczas gdy lista argumentów funkcji main była kończona -1. Dlatego lista argumentów przekazana do main nie mogła być bezpośrednio użyta w wywołaniu exec(). Od Uniksa V7 obie te wartości są NULL.

PRZYKŁADY

Następujący program jest zaprojektowany do wykonania przez drugi program przedstawiony poniżej. Wyświetla swoje argumenty uruchomienia po jednym w wierszu.

/* myecho.c */

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>

int
main(int argc, char *argv[])
{
    int j;

    for (j = 0; j < argc; j++)
        printf("argv[%d]: %s\n", j, argv[j]);

    exit(EXIT_SUCCESS);
}

Tego programu można użyć do uruchomienia programu podanego w argumencie linii poleceń:

/* execve.c */

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <unistd.h>

int
main(int argc, char *argv[])
{
    char *newargv[] = { NULL, "witaj", "świecie", NULL };
    char *newenviron[] = { NULL };

    if (argc != 2) {
        fprintf(stderr, "Użycie: %s <plik-do-uruchomienia>\n", argv[0]);
        exit(EXIT_FAILURE);
    }

    newargv[0] = argv[1];


    execve(argv[1], newargv, newenviron);
    perror("execve");   /* execve() wraca tylko w przypadku błędu */
    exit(EXIT_FAILURE);
}

Możemy użyć drugiego programu do uruchomienia pierwszego:

$ cc myecho.c -o myecho
$ cc execve.c -o execve
$ ./execve ./myecho

argv[0]: ./myecho
argv[1]: witaj
argv[2]: świecie

Możemy także użyć tych programów do pokazania używania interpretera skryptu. Aby to zrobić, tworzymy skrypt, którego "interpreterem" jest nasz program myecho:

$ cat > script
#!./myecho script-arg
^D
$ chmod +x script

Następnie używamy naszego programu do wykonania skryptu:

$ ./execve ./script

argv[0]: ./myecho
argv[1]: script-arg
argv[2]: ./script
argv[3]: witaj
argv[4]: świecie

ZOBACZ TAKŻE

chmod(2), execveat(2), fork(2), get_robust_list(2), ptrace(2), exec(3), fexecve(3), getopt(3), system(3), capabilities(7), credentials(7), environ(7), path_resolution(7), ld.so(8)

O STRONIE

Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 5.07 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem https://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys [AT] dione.pl>, Andrzej Krzysztofowicz <ankry [AT] green.pl>, Robert Luberda <robert [AT] debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach [AT] gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres <manpages-pl-list [AT] lists.net>.