NAZWA
uuencode - format zakodowanego pliku uuencode
OPIS
Pliki produkowane przez uuencode(1) składają się z linii nagłówka, po której występuje pewna liczba linii treści oraz linia stopki. Polecenie uudecode(1) zignoruje wszystkie linie poprzedzające nagłówek lub następujące po linii kończącej. Linie poprzedzające nagłówek nie mogą oczywiście wyglądać jak nagłówek.
Linia nagłówka jest rozróżniania po tym, że jej pierwszych 5 znaków to begin, a następnym znakiem jest albo spacja, albo myślnik, po którym występuje albo base64, albo encoded, albo oba naraz (także rozdzielone myślnikiem). Opcja base64 określa, że plik został zakodowany przy użyciu base64. Opcja base64-encoded określa, że nazwa pliku wyjściowego została zakodowana za pomocą base64. Nazwa ta nigdy nie jest kodowana za pomocą tradycyjnego uuencode. Jest to rozszerzenie GNU. Po polach tych występują prawa dostępu (ósemkowo) oraz łańcuch znaków oznaczający nazwę zdalnego pliku. Prawa dostępu są oddzielone od słowa begin i nazwy pliku za pomocą pojedynczego znaku spacji.
Tradycyjne
kodowanie uuencode
Treść pliku zakodowanego przez tradycyjny
uuencode składa się z pewnej liczby linii,
każda o długości co najwyżej 62
znaków (łącznie z końcowym znakiem
nowej linii). Składają się one z licznika
znaków, zakodowanych znaków i znaku nowej
linii. Licznik znaków to pojedynczy znak drukowalny
reprezentujący liczbę całkowitą
będącą liczbą bajtów,
występujących w dalszej części linii.
Takie liczby są zawsze w zakresie od 0 do 63 i
można je określić odejmując znak spacji
(40 ósemkowo) od tego znaku.
Grupy trzybajtowe przechowywane są w czterech znakach, sześć bitów na znak. Wszystkie są przesunięte o spację, tak aby dać znaki drukowalne. Ostatnia linia może być krótsza niż zwykłe 45 bajtów. Jeśli wielkość pliku nie jest wielokrotnością trzech, fakt ten można ustalić licząc znaki w ostatniej linii. Dodatkowe śmiecie są dołączane aby liczba znaków była wielokrotnością czterech. Treść kończona jest linią o długości zerowej. Linia ta składa się z jednej spacji ASCII.
Linia stopki składa się ze słowa end w osobnej linii.
Kodowanie
base64
Pliki zakodowane przez base64 używają
podanego formatu w ich treści, ale także
zawierają nagłówek begin-base64 oraz
stopkę składającą się z czterech
znaków =.
PRZYKŁADY
begin-base64-encoded 644 VE9ETw==
Ta linia wprowadza plik zakodowany algorytmem base64. Plik ten nazwany jest TODO i nazwa ta również jest zakodowana z użyciem base64.
begin-encoded 644 5$]$3P“
Ta linia wprowadza plik zakodowany algorytmem uuencode. Plik ten nazwany jest TODO i nazwa ta również jest zakodowana z użyciem uuencode. Ten sposób kodowania jest o wiele mniej przyjemny dla użytkownika. Prosimy o wybieranie kodowania base64.
ZGODNE Z
IEEE Std 1003.1 z rozszerzeniami
Sufiks -encoded do słowa begin linii nagłówka jest rozszerzeniem GNU. Odbiorca musi mieć program uudecode w wersji GNU, aby móc zdekodować dane.
ZOBACZ TAKŻE
uuencode(1), uudecode(1), base64(1GNU)
HISTORIA
Format plików uuencode pojawił się w BSD 4.0
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Gwidon S. Naskrent <naskrent [AT] hoth.pl> i Robert Luberda <robert [AT] debian.org>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres <manpages-pl-list [AT] lists.net>.