NAZWA
tbl - formatuj tabele dla troff
SKŁADNIA
tbl [-Cv] [pliki...]
OPIS
Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!
Ta strona podręcznika opisuje wersję GNU polecenia tbl, będącego częścią systemu formatowania dokumentów groff.
tbl kompiluje opisy tabel osadzone w plikach wejściowych troff na komendy rozumiane przez troff. Normalnie powinno być wywoływane przy pomocy opcji -t programu groff. Jest ono wysoce zgodne z Unixowym tbl. Wyjście tworzone przez GNU tbl nie może być przetwarzane Uniksowym troff; musi być przetwarzane przy pomocy GNU troff. Jeśli nie podano plików w wierszu poleceń, to czytane będzie standardowe wejście. Nazwa pliku - spowoduje, że będzie czytane standardowe wyjście.
OPCJE
-C |
Rozpoznawaj .TS i .TE nawet jeśli występuje po nich znak różny od spacji lub nowej linii. | ||
-v |
Pokaż numer wersji. |
UŻYTKOWANIE
Opisano tu tylko różnice pomiędzy GNU tbl a Uniksowym tbl.
Normalnie tbl usiłuje uniknąć niepożądanych przerw w tabeli posługując się w tym celu "dywersje" (diversions). Może to czasem źle współdziałać z makrami pakietów, które same wykorzystują dywersje, na przykład, gdy używane są stopki. Opcja nokeep zakazuje tbl prób zapobiegania przełamaniom tą metodą.
Opcja decimalpoint określa jaki znak, zamiast domyślnej kropki, ma być rozpoznawany jako separator miejsc dziesiętnych. Pobiera ona argument w nawiasach; musi on być pojedynczym znakiem, tak jak dla opcji tab.
Po modyfikatorze formatu f może wystąpić dowolnej długości nazwa fontu umieszczona w nawiasach.
Istnieje modyfikator formatu d, który oznacza, że łączona w pionie pozycja powinna być wyrównana do dołu swego zakresu.
Nie istnieje żadne ograniczenie liczby kolumn w tabeli ani liczby bloków tekstu. Do wyznaczania szerokości kolumn uwzględniane są wszystkie wiersze tabeli, nie zaś tylko pierwszych 200. Wiersze kontynuacji tabeli (.T&) nie są ograniczone do pierwszych 200 wierszy.
Pozycje numeryczne i alfabetyczne mogą pojawić się w tej samej kolumnie.
Pozycje numeryczne i alfabetyczne mogą być łączone w poziomie.
tbl używa nazw rejestrów, łańcuchów, makr i dywersji rozpoczynających się od 3. Posługując się tbl powinieneś unikać nazw rozpoczynających się od 3.
BŁĘDY
Powinieneś używać .TS H/.TH w połączeniu z pakietem makr pomocniczych dla wszystkich wielostronnicowych tabel z obramowaniem. Jeśli nie ma nagłówka, który chciałbyś widzieć na górze każdej strony tabeli, umieść wiersz .TH bezpośrednio po sekcji formatu. Nie umieszczaj wielostronnicowych tabel wewnątrz makr keep/release ani nie zmieniaj ich kierunku w jakikolwiek inny sposób.
Blok tekstu wewnątrz tabeli musi dać się zmieścić na jednej stronie.
Nie można używać żądania bp do wymuszenia złamania strony w tabeli wielostronnicowej. Zamiast tego, zdefiniuj BP jak poniżej
.de BP
.ie ’\\n(.z’’ .bp \\$1
.el \!.BP \\$1
..
i posłuż się BP zamiast bp.
Posługiwanie się \A bezpośrednio w tabeli w celu uzyskania przedrostków specjalnych (zobacz troff (1)) nie zadziała. Jest to zachowanie prawidłowe: \A jest przedrostkiem nieinterpretowanym. By uzyskać przedrostki specjalne użyj prawdziwego przedrostka, albo posługując się control A albo tak:
.ds a \a
.TS
tab(;);
lw(1i) l.
A\*a;B
.TE
ZOBACZ TAKŻE
INFORMACJE O TŁUMACZENIU
Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może nie być aktualne. W razie zauważenia różnic między powyższym opisem a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub funkcji, prosimy o zapoznanie się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:
man --locale=C 1 tbl
Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man - więcej informacji można znaleźć pod adresem http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/.