Linux Manpages Online - man.cx manual pages

NAZWA

debugfs - debugger systemu plików ext2/ext3/ext4

SKŁADNIA

debugfs [ -DVwci ] [ -b rozmiar-bloku ] [ -s superblok ] [ -f plik-komend ] [ -R komenda ] [ -d urządzenie-źródła-danych ] [ urządzenie ]

Program debugfs jest debuggerem systemów plików. Można go używać do sprawdzenia i zmiany stanu systemu plików typu ext2, ext3 lub ext4.
Urządzenie jest plikiem specjalnym odpowiadającym urządzeniu zawierającemu system plików (np. /dev/hdXX).

OPCJE

	-w		Określa, że system plików powinien być otwarty w trybie odczyt-zapis (read-write). Bez tej opcji system plików otwierany jest w trybie tylko-do-odczytu (read-only).
	-c		Powoduje, że system plików powinien być otwarty w trybie katastrofalnym (catastrophic mode), gdzie i-węzeł oraz mapy bitowe grup nie są początkowo odczytywane. Ta opcja może być przydatna dla znacznie uszkodzonych systemów plików, lecz powoduje ona ich otwarcie w trybie tylko do odczytu.
	-i		Powoduje, że urządzenie reprezentuje obraz ext2 utworzony przez program e2image. Ponieważ obraz ext2 zawiera jedynie superblok, deskryptor grupy bloków, blok i mapy bitowe alokacji i-węzłów oraz tablicę i-węzłów, wiele komend debugfs nie będzie działało poprawnie. Ostrzeżenie: nie ma żadnych bezpiecznych sprawdzeń, dlatego debugfs może zawieść podczas prób wykonania takich komend jak ls, dump, itd. debugfs jest debuggerem. Posiada szorstkie krawędzie!

-d data_source_device

W użyciu z opcją -i, określa urządzenie-źródła-danych, które powinno być użyte do odczytu bloków nieodnalezionych w pliku obrazu ext2. Obejmuje to dane, katalogi i bloki niebezpośrednie.

-b rozmiar-bloku

Powoduje użycie podanego rozmiaru bloku dla systemu plików zamiast, tak jak normalnie, wykrywać odpowiedni rozmiar.

-s superblok

Powoduje odczytanie superbloku z podanego numeru bloku zamiast z domyślnego (położonego w odstępie 1024 bajtów od początku systemu plików). Jeżeli poda się opcję -s, konieczne jest również podanie rozmiaru bloku systemu plików, przy użyciu opcji -b.

-f plik_komend

Powoduje, że debugfs odczytuje komendy z pliku komend i wykonuje je. Po zakończeniu wykonywania tych komend debugfs kończy pracę.

-D

Powoduje, że debugfs otwiera urządzenie używając bezpośredniego wejścia/wyjścia, pomijając bufory. Proszę zauważyć, że niektóre linuksowe urządzenia, przede wszystkim szkielet mapujący urządzenia (device mapper) nie obsługują bezpośredniego wejścia/wyjścia (w chwili pisania tego tekstu).

-R komenda

Powoduje wykonanie pojedynczej komendy (żądania - request), i zakończenie pracy.

-V

Wyświetla wersję programu debugfs i kończy pracę.

OKREŚLANIE PLIKÓW

Wiele komend debugfs pobiera określ-pliku jako argument określający i-węzeł (w przeciwieństwie do nazwy ścieżkowej) systemu plików, aktualnie otwartego przez debugfs. Argument określ-pliku może być podany w dwu postaciach. Pierwszą jest numer i-węzła ujęty w nawiasy trójkątne, np. <2>. Drugą postać stanowi nazwa ścieżkowa; jeśli jest ona poprzedzona ukośnikiem (’/’), to będzie interpretowana względem katalogu głównego (root) systemu plików aktualnie otwartego przez debugfs. Jeśli nie, to interpretowana będzie względem bieżącego katalogu roboczego, jaki jest w ustawiony w danym momencie w debugfs. Można go zmienić posługując się komendą debugfs o nazwie cd.

KOMENDY

debugfs jest debuggerem interaktywnym. Rozumie sporo komend.
blocks określ-pliku

Wypisuje bloki używane przez i-węzeł określ-pliku na standardowe wyjście.

bmap określ-pliku blok-logiczny

Wypisuje numer fizycznego bloku, odnoszącego się do logicznego bloku o numerze blok-logiczny w i-węźle określ-pliku.

block_dump [-f plik-wyjściowy] numer-bloku

Zrzuca blok systemu plików podany jako numer-bloku szesnastkowo i w formacie ASCII na konsolę. Jeśli podano opcję -f, to numer bloku jest liczony od początku podanego pliku-wyjściowego.

cat określ-pliku

Zrzuca zawartość i-węzła określ-pliku na standardowe wyjście.

cd określ-pliku

Zmienia bieżący katalog roboczy na określ-pliku.

chroot określ-pliku

Zmień katalog główny (root) na katalog określ-pliku.

close [-a]

Zamyka aktualnie otwarty system plików. Jeżeli poda się opcję -a, to wypisywane są wszystkie zmiany i deskryptory grup bloków w odniesieniu do wszystkich zapasowych superbloków, a nie tylko w stosunku do głównego.

clri określ-pliku

Czyści zawartość i-węzła określ-pliku.

dirsearch określ-pliku nazwa-pliku

Przeszukuje katalog określ-pliku szukając nazwy-pliku.

dirty

Oznacza system plików jako "brudny", dzięki czemu superblok zostanie zapisany przy wyjściu.

dump [-p] określ-pliku plik-wyjściowy

Zrzuca zawartość i-węzła określ-pliku do pliku wyjściowego plik-wyjściowy. Jeśli podano opcję -p, to ustawia informację o właścicielu, grupie i prawach plik-wyjściowy, tak jak dla określ-pliku.

dump_mmp

Wyświetla wartości pola zabezpieczającego przed wielokrotnymi montowaniami (ang. multiple-mount protection - mmp).

dx_hash [-h algorytm-hasz] [-s ziarno-hasz] nazwa-pliku

Oblicza hasz katalogu nazwa-pliku. Algorytmem haszowania podanym z -h może być: legacy, half_md4 lub tea. Ziarno haszowania podane z -s musi być w formacie UUID.

dump_extents [-n] [-l] określ-pliku

Zrzuca drzewo ekstentów i-węzła określ-pliku. Flaga -n spowoduje, że dump_extents wyświetli jedynie wewnętrzne węzły w drzewie ekstentów. Flaga -l spowoduje, że opcja wyświetli jedynie liście drzewa ekstentów.

Proszę zauważyć, że długość i zakres bloków do ostatniego ekstenta w węźle wewnętrznym są przybliżone przez funkcje biblioteki ekstentów i nie są przechowywane w strukturze danych systemu plików. Wyświetlane wartości nie muszą być więc dokładne i nie oznaczają wystąpienia problemu lub uszkodzenia w systemie plików.

expand_dir określ-pliku

Rozwija katalog określ-pliku.

feature [cecha] [-cecha] ...

Ustawia (lub czyści - z minusem) różne cechy systemu plików w superbloku, a następnie wyświetla aktualny stan cech systemu plików.

filefrag [-dvr] określ-pliku

Wypisuje liczbę ciągłych ekstentów w określ-pliku. Jeśli określ-pliku jest katalogiem, a nie podano opcji -d, to filefrag wypisze liczbę ciągłych ekstentów każdego pliku w katalogu. Opcja -v spowoduje, że filefrag wypisze tabelaryczną listę ciągłych ekstentów pliku. Opcja -r oznacza rekurencyjne wypisanie katalogu.

find_free_block [liczba [cel]]

Znajduje pierwsze liczba wolnych bloków, poczynając od cel i alokuje je. Dostępne również jako ffb.

find_free_inode [katalog [tryb]]

Znajduje wolny i-węzeł i alokuje go. Jeśli go podano, to argument katalog określa numer i-węzła katalogu, w którym ma zostać umieszczony i-węzeł. Drugi opcjonalny argument tryb określa prawa nowego i-węzła (jeżeli w trybie mode ustawiony jest bit katalogu, to procedura alokacji będzie działać odmiennie). Dostępne również jako ffi.

freeb blok [liczba]

Zaznacza blok o numerze blok jako niezaalokowany. Jeżeli podany zostanie opcjonalny argument liczba, to liczba bloków zaczynając od bloku o numerze blok zostanie zaznaczona jako niezaalokowana.

freefrag [-c część_kb ]

Wypisuje fragmentację wolnej przestrzeni w aktualnie otwartym systemie plików. Jeśli poda się opcję -c, to polecenie freefrag wypisze liczbę wolnych części o rozmiarze część_kb. Rozmiar części musi być potęgą dwójki i musi być większy od rozmiaru bloku systemu plików.

freei określ-pliku [numer]

Zwalnia i-węzeł podany przez określ-pliku. Jeśli poda się numer, to czyści również numer-1 i-węzłów po podanym i-węźle.

help

Pokazuje listę poleceń rozumianych przez debugfs.

htree_dump określ-pliku

Zrzuca indeksowany za pomocą haszy katalog określ-pliku, pokazując jego strukturę drzewa.

icheck blok ...

Pokazuje zestawienie i-węzłów używających jednego lub więcej bloków określonych w wierszu poleceń.

inode_dump określ-pliku

Wypisuje zawartość struktury i-węzła szesnastkowo i w formacie ASCII.

imap określ-pliku

Wypisuje położenie struktury danych i-węzła (w tabeli i-węzłów) określ-pliku.

init_filesys urządzenie rozmiar-bloku

Tworzy system plików ext2 na urządzeniu urządzenie z rozmiarem urządzenia rozmiar-bloku. Proszę zauważyć, że nie inicjuje to w pełni wszystkich struktur danych; aby to zrobić, proszę wykorzystać program mke2fs(8). Ta komenda jest tylko wywołaniem funkcji z biblioteki niskopoziomowej, która ustawia superblok i deskryptory bloków.

kill_file określ-pliku

Zwalnia (dealokuje) i-węzeł określ-pliku i jego bloki. Proszę zauważyć, że nie usuwa to żadnych wpisów katalogu (jeśli istnieją) dotyczących tego i-węzła. Aby usunąć (ang. unlink) plik, proszę zapoznać się z poleceniem rm(1).

lcd katalog

Zmienia bieżący katalog roboczy debugfs na katalog na pierwotnym (native) systemie plików.

ln określ-pliku plik-docelowy

Tworzy dowiązanie zwykłe (twarde) o nazwie plik-docelowy, do pliku określ-pliku. Proszę zauważyć, że nie dostosowuje to odpowiednio licznika odwołań w i-węźle.

logdump [-acs] [-bblok] [-iokreśl-pliku] [-fdziennik] [plik-wyjściowy]

Zrzuca zawartość dziennika ext3. Domyślnie zrzuca, i-węzeł dziennika brany z superbloku. Można przesłonić ten wybór za pomocą opcji -i, która zrzuca dziennik z wewnętrznego i-węzła podanego jako określ-pliku. Zwykły plik zawierający dane dziennika można podać za pomocą opcji -f. Opcja -s wykorzystuje informacje zapasowe z superbloku, do zlokalizowania dziennika.

Opcja -a powoduje, że logdump wypisuje zawartość wszystkich bloków deskryptora. Z opcją -b logdump wypisuje wszystkie rekordy dziennika, które odnoszą się do podanego bloku. Opcja -c wypisuje zawartość wszystkich bloków z danymi, wybranymi przez opcje -a i -b.

ls [-d] [-l] [-p] określ-pliku

Wypisuje listę plików w katalogu określ-pliku. Flaga -d wypisuje usunięte wpisy w katalogu. Flaga -l wypisuje pliki za pomocą bardziej szczegółowego formatu. Opcja -p wypisze pliki w formacie, który jest łatwiejszy do przetworzenia przez skrypty oraz łatwiej jest rozpoznać ewentualne spacje i inne znaki niedrukowalne na końcu nazw plików.

list_deleted_inodes [limit]

Wypisuje usunięte i-węzły, opcjonalnie ograniczone do usuniętych limit sekund temu. Dostępne również jako lsdel.

Polecenie było przydatne do usuwania przypadkowo skasowanych plików z systemu plików ext2. Niestety nie jest przydatne do tego celu w systemach plików ext3 ani ext4, ponieważ bloki danych i-węzłów nie są już dostępne po zwolnieniu i-węzła.

modify_inode określ-pliku

Zmienia zawartość struktury i-węzła o nazwie określ-pliku. Dostępne również jako mi.

mkdir określ-pliku

Tworzy katalog.

mknod określ-pliku [p|[[c|b] główny poboczny]]

Tworzy plik specjalny urządzenia (potoku nazwanego, urządzenia znakowego lub blokowego). Jeżeli tworzone ma być urządzenie znakowe lub blokowe, to musi zostać podany główny (major) i poboczny (minor) numer urządzenia.

ncheck [-c] numer-i-węzła ...

Za pomocą żądanej listy numerów i-węzłów wypisuje listę nazw ścieżek do tych i-węzłów. Flaga -c włącza sprawdzania informacji o typie pliku we wpisie katalogu, upewniając się, że pasuje on do typu i-węzła.

open [-weficD] [-b rozmiar_bloku] [-s superblok] urządzenie

Otwiera system plików do edycji. Flaga -f wymusza otwarcie systemu plików nawet wtedy gdy posiada on nieznane lub niekompatybilne cechy, które normalnie zapobiegły by otwarciu. Opcja -e powoduje, że system plików jest otwarty w trybie wyłączności. Opcje -b -c, -i, -s, -w i -D zachowują się tak samo jak te z debugfs.

punch określ-pliku blok-początkowy [blok-końcowy]

Usuwa bloki w i-węźle, poczynając od bloku-początkowego do bloku-końcowego. Jeśli nie poda się bloku-końcowego, to ta komenda zadziała jak polecenie obcięcia (ang. truncate), tzn. dealokowane będą wszystkie bloki od bloku-początkowego, aż do końca pliku.

symlink określ-pliku cel

Tworzy dowiązanie symboliczne.

	pwd		Pokazuje bieżący katalog roboczy.
	quit		Kończy pracę debugfs.

rdump katalog[...] miejsce-docelowe

Zrzuca rekurencyjnie katalog lub wiele katalogów wraz z zawartością (włączając plik, dowiązania symboliczne i inne katalogi) w miejsce_docelowe, które powinno być istniejącym katalogiem na pierwotnym systemie plików.

rm ścieżka

Usuwa (ang. unlink) ścieżkę. Jeśli spowoduje to, że i-węzeł wskazywany przez ścieżka nie będzie posiadał innych odwołań, to dealokuje plik. Komenda ta działa jak funkcja systemowa unlink().

rmdir określ-pliku

Usuwa katalog określ-pliku.

setb blok [liczba]

Zaznacza blok o numerze blok jako zaalokowany. Jeżeli podany zostanie opcjonalny argument liczba, to wtedy liczba bloków zaczynając od bloku o numerze blok zostanie zaznaczona jako zaalokowana.

set_block_group num-dgb pole wartość

Modyfikuje deskryptor grupy bloków określony przez num-dgb tak, że pole deskryptora pole będzie miało wartość wartość. Dostępne również jako set_bg.

seti określ-pliku [liczba]

Oznacza i-węzeł określ-pliku, jako użyty w mapie bitów i-węzła. Jeśli poda się liczbę, to oznaczanych jest również liczba-1 i-węzłów po podanym i-węźle.

set_inode_field określ-pliku pole wartość

Modyfikuje i-węzeł określony przez określ-pliku tak, że pole pole na wartość wartość. Lista prawidłowych pól i-węzła, które mogą być ustawione tą komendą, może zostać wyświetlona za pomocą: set_inode_field -l. Dostępne również jako sif.

set_mmp_value pole wartość

Modyfikuje dane ochrony przed wielokrotnym montowaniem (ang. multiple-mount protection - MMP) tak, że pole mmp pole, ma wartość wartość. Lista poprawnych pól MMP, które mogą być ustawione tą komendą, może zostać wyświetlona za pomocą: set_mmp_value -l. Dostępne również jako smmp.

set_super_value pole wartość

Ustawia pole superbloku pole na wartość wartość. Wszystkie prawidłowe pola superbloku, które mogą być ustawione tą komendą, mogą zostać wyświetlone za pomocą: set_super_value -l. Dostępne również jako ssv.

show_super_stats [-h]

Wyświetla zawartość superbloku i deskryptorów grup bloków. Jeżeli podana jest flaga -h, wypisywana jest tylko zawartość superbloku. Dostępne również jako stats.

stat określ-pliku

Wyświetla zawartość struktury i-węzła o nazwie określ-pliku.

testb blok [liczba]

Sprawdza, czy blok o numerze blok jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej bloku. Jeżeli podany jest opcjonalny argument liczba, wtedy zostanie sprawdzona liczba bloków zaczynając od bloku o numerze blok.

testi okresl-pliku

Sprawdza, czy i-węzeł określ-pliku jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej bloku.

undel <numer-i-węzła> [ścieżka]

Odwołuje usunięcie podanego numeru i-węzła (który musi być ujęty w nawiasy trójkątne), dzięki czemu jego bloki są oznaczane jako w użyciu i opcjonalnie dowiązuje odzyskany i-węzeł do podanej ścieżki. Po użyciu komendy undel powinno się zawsze uruchomić e2fsck, w celu odzyskania usuniętych plików.

Proszę zauważyć, że jeśli odzyskuje się dużą liczbę usuniętych plików, to dowiązywanie i-węzła do katalogu może wymagać rozwinięcia katalogu, co może spowodować alokację bloku, który był wcześniej użyty przez jeden z plików do odzyskania. Jest więc bezpieczniej odzyskać wszystkie i-węzły bez podawania ścieżki docelowej, a następnie, w kolejnym przebiegu, użyć komendy link, która dowiązuje i-węzeł do ścieżki docelowej, lub użyć e2fsck do sprawdzenia systemu plików i dowiązania wszystkich odzyskanych i-węzłów do katalogu lost+found.

unlink ścieżka

Usuwa dowiązanie do i-węzła, określone przez ścieżkę. Proszę zauważyć, że nie dostosowuje to odpowiednio licznika odwołań w i-węźle.

write plik-źródłowy plik-wyjściowy

Kopiuje zawartość pliku-źródłowego do nowo tworzonego pliku w systemie plików, o nazwie plik-wyjściowy.

zap_block [-f plik] [-o przesunięcie] [-l długość] [-p wzorzec]
numer-bloku
Nadpisuje blok podany jako

numer-bloku bajtami zerowymi (NUL) lub, jeśli podano opcję -p bajtami określonymi we wzorcu. Jeśli podano -f, to numer-bloku jest liczony w odniesieniu do początku pliku podanego jako określ-pliku. Opcje -o i -l ograniczają przedział bajtów do wyczyszczenia do podanego przesunięcia i długości w odniesieniu do początku bloku.

zap_block [-f określ-pliku] [-b bit] numer-bloku

Zamienia porcje bitów fizycznego numeru-bloku. Jeśli podano -f, numer bloku jest blokiem logicznym liczonym od początku określ-pliku.

ZMIENNE ŚRODOWISKA

DEBUGFS_PAGER, PAGER

Program debugfs zawsze przesyła w potoku wyjście niektórych komend przez program stronicujący. Są to następujące komendy: show_super_stats (stats), list_directory (ls), show_inode_info (stat), list_deleted_inodes (lsdel) i htree_dump. Można podać określony program stronicujący za pomocą zmiennej środowiskowej DEBUGFS_PAGER lub, jeśli nie jest ustawiona, PAGER.

Proszę zauważyć, że ponieważ program stronicujący jest używany zawsze, to less(1) nie jest szczególnie dobry, ponieważ czyści ekran przed wyświetleniem wyjścia komendy i czyści ekran, po wyjściu programu stronicującego. Wielu użytkowników preferuje używanie less(1) do większości zastosowań i jest to powód, dla którego dostępna jest zmienna środowiskowa DEBUGFS_PAGER, która przesłania ogólniejszą zmienną środowiskową PAGER.

Manpages

NAZWA

SKŁADNIA

OPIS

OPCJE

OKREŚLANIE PLIKÓW

KOMENDY

ZMIENNE ŚRODOWISKA

AUTOR

ZOBACZ TAKŻE

TŁUMACZENIE