Linux Manpages Online - man.cx manual pages

NAZWA

update−alternatives − zarządzanie dowiązaniami symbolicznymi określającymi domyślne polecenia

SKŁADNIA

update−alternatives [opcje] polecenie

OPIS

update−alternatives tworzy, usuwa, wyświetla informacje o dowiązaniach symbolicznych składających się na system alternatyw Debiana oraz nimi zarządza.

Kilka programów mających tę samą lub podobną funkcjonalność może zostać zainstalowanych w systemie w tym samym czasie. Na przykład w wielu systemach jest zainstalowanych jednocześnie kilka edytorów tekstu. Stanowi to ułatwienie dla użytkowników takiego systemu, z których każdy może uruchomić inny edytor, jeśli ma na to ochotę. Z drugiej strony jest to jednak utrudnienie dla programów chcących podjąć właściwą decyzję, który edytor uruchomić, jeżeli użytkownik nie określił swoich preferencji co do edytora.

Celem systemu alternatyw Debiana jest rozwiązanie tego problemu. Ogólna nazwa w systemie plików jest współdzielona przez wszystkie pliki dostarczające zmieniającą się funkcjonalność. System alternatyw oraz administrator systemu określają, do którego obecnego pliku prowadzi ta ogólna nazwa. Na przykład, jeżeli zainstalowano zarówno edytor ed(1) jak i nvi(1), to system alternatyw spowoduje, że nazwa ogólna /usr/bin/editor będzie się odnosić do /usr/bin/nvi. Administrator systemu może zmienić to ustawienie na /usr/bin/ed, a system alternatyw tego nie zmieni, chyba że administrator każe mu tak zrobić.

Nazwa ogólna nie jest bezpośrednim dowiązaniem symbolicznym do wybranej alternatywy, ale jest dowiązaniem do pliku w katalogu alternatyw, które z kolei jest dowiązaniem do właściwego pliku. Jest tak zrobione dlatego, żeby zmiany wprowadzane przez administratora systemu były ograniczone do katalogu /etc: standard FHS wymienia powody, aby tak zrobić.

Kiedy pakiet dostarczający pliku o określonej funkcjonalności jest instalowany, zmieniany lub usuwany, wywoływany jest program update−alternatives, aby zaktualizować informacje o tym pliku w systemie alternatyw. update−alternatives jest zazwyczaj wywoływany ze skryptów postinst (configure) lub prerm (install) w pakietach Debiana.

Często użyteczne jest, aby pewna liczba alternatyw była zsynchronizowana, tak żeby była zmieniana jako grupa. Na przykład jeżeli jest zainstalowane kilka wersji edytora vi(1), to strona podręcznika /usr/share/man/man1/vi.1 powinna odpowiadać wersji programu zainstalowanego jako /usr/bin/vi. update−alternatives obsługuje to przy pomocy dowiązań głównych i podrzędnych − zmiana dowiązania głównego powoduje zmianę skojarzonych dowiązań podrzędnych. Dowiązanie główne i skojarzone z nim dowiązania podrzędne tworzą grupę dowiązań.

Każda grupa dowiązań jest zawsze w jednym z dwóch trybów: automatycznym lub ręcznym. W trybie automatycznym podczas instalacji lub usuwania pakietu system alternatyw automatycznie zdecyduje, czy i jak aktualizować dowiązania. W trybie ręcznym system alternatyw nie będzie zmieniał dowiązań i zostawi wszystkie decyzje administratorowi systemu.

Grupa dowiązań jest trybie automatycznym, kiedy jest po raz pierwszy wprowadzana do systemu. Jeżeli administrator systemu wprowadzi zmiany do automatycznych ustawień, będą one wzięte pod uwagę podczas następnego uruchomienia update−alternatives na takiej zmienionej grupie dowiązań, a grupa ta automatycznie przejdzie w tryb ręczny.

Z każdą alternatywą skojarzony jest priorytet. Jeżeli grupa dowiązań jest w trybie automatycznym, to wybraną alternatywą będzie ta, która ma najwyższy priorytet.

update−alternatives użyte z opcją −−config wyświetli listę wszystkich alternatyw dla grupy dowiązań, dla której podana nazwa jest nazwą głównego dowiązania. Bieżąca alternatywa będzie oznaczona znakiem "*". Użytkownik zostanie poproszony o wybór alternatywy, która będzie używana dla tej grupy dowiązań. Po dokonaniu zmiany grupa dowiązań nie będzie już w trybie automatycznym. Aby przywrócić tryb automatyczny, należy użyć opcji −−auto (lub ponownie uruchomić −−config i wybrać pozycję oznaczoną jako automatyczną).

Aby skonfigurować nieinteraktywnie, można użyć opcji −−set (patrz niżej).

Różne pakiety dostarczające tych samych plików powinny współpracować ze sobą w tym zakresie. Oznacza to, że używanie programu update−alternatives jest obowiązkowe dla wszystkich takich pakietów − nie jest możliwe nadpisanie pewnych plików w pakiecie, który nie używa mechanizmu update−alternatives.

TERMINOLOGIA

Ponieważ operacje programu update−alternatives są dość złożone, poniżej podane są terminy, które pomogą je zrozumieć.
nazwa ogólna (lub dowiązanie alternatywy)

Nazwa, taka jak /usr/bin/editor, która odnosi się przez system alternatyw do jednego z kilku plików o podobnej funkcjonalności.

nazwa alternatywy

Nazwa dowiązania symbolicznego w katalogu alternatyw.

alternatywa (lub ścieżka alternatywy)

Nazwa określonego pliku w systemie plików, który w systemie alternatyw może być dostępny przez nazwę ogólną.

katalog alternatyw

Katalog zawierający dowiązania symboliczne, domyślnie /etc/alternatives.

katalog administracyjny

Katalog zawierający informacje o stanie update−alternatives, domyślnie /var/lib/dpkg/alternatives.

grupa dowiązań

Zbiór powiązanych dowiązań symbolicznych, zarządzany jako grupa.

dowiązanie główne

Dowiązanie alternatywy w grupie dowiązań, które określa sposób konfigurowania innych dowiązań z tej grupy.

dowiązanie podrzędne

Dowiązanie alternatywy w grupie dowiązań, które jest kontrolowane przez ustawienie głównego dowiązania.

tryb automatyczny

Kiedy grupa dowiązań jest w trybie automatycznym, system alternatyw zapewni, że dowiązania z tej grupy wskazują na alternatywę o najwyższym priorytecie.

tryb ręczny

Kiedy grupa dowiązań jest w trybie ręcznym, system alternatyw nic nie zmieni w ustawieniach wprowadzonych przez administratora systemu.

POLECENIA

−−install dowiązanie nazwa ścieżka priorytet [−−slave dowiązanie nazwa
ścieżka]...

Dodaje grupę alternatyw do systemu. dowiązanie jest ogólną nazwą głównego dowiązania, nazwa jest nazwą dowiązania symbolicznego w katalogu alternatyw, a ścieżka jest wprowadzaną alternatywą dla głównego dowiązania. Argumentami opcji −−slave są nazwa ogólna, nazwa dowiązania symbolicznego w katalogu alternatyw i ścieżka alternatywy dla dowiązania podrzędnego. Można podać zero lub więcej opcji −−slave, po każdej muszą następować jej trzy argumenty. Należy zauważyć, że główna alternatywa musi istnieć, inaczej wywołanie się nie powiedzie. Jednak jeśli nie będzie istnieć podrzędna alternatywa, odpowiednie dowiązanie podrzędne po prostu nie zostanie zainstalowane (ale nadal będzie wyświetlane ostrzeżenie). Jeśli w miejscu gdzie powinno być zainstalowane dowiązanie alternatywy istnieje rzeczywisty plik, jest on zachowywany, chyba że użyta jest opcja −−force.

Jeżeli określona nazwa alternatywy już istnieje w systemie alternatyw, to podana informacja będzie dodana jako nowy zbiór alternatyw dla tej grupy. W przeciwnym wypadku zostanie utworzona nowa grupa, ustawiona w tryb automatyczny. Jeżeli grupa jest w trybie automatycznym, a priorytet nowo dodawanych alternatyw jest większy od priorytetu każdej z innych zainstalowanych alternatyw w tej grupie, to dowiązania symboliczne będą zaktualizowane tak, żeby prowadziły do nowo dodanych alternatyw.

−−set nazwa ścieżka

Ustawia program ścieżka jako alternatywę dla nazwy. Jest to nieinteraktywny, a więc możliwy do użycia w skryptach, odpowiednik opcji −−config.

−−remove nazwa ścieżka

Usuwa alternatywę i wszystkie dowiązania podrzędne z nią skojarzone. nazwa jest nazwą w katalogu alternatyw, ścieżka jest absolutną nazwą pliku, do której nazwa mogłaby być dowiązaniem. Jeżeli nazwa rzeczywiście jest dowiązaniem do ścieżki, to nazwa zostanie zaktualizowana, tak żeby wskazywała na inną odpowiednią alternatywę (zaś grupa jest ustawiana ponownie w tryb automatyczny), albo zostanie usunięta jeżeli nie pozostanie ani jedna alternatywa. Skojarzone dowiązania podrzędne zostaną odpowiednio zaktualizowane lub usunięte. Jeżeli dowiązanie nie prowadzi obecnie do ścieżki, to żadne dowiązania nie będą aktualizowane; zostanie tylko usunięta informacja o alternatywie.

−−remove−all nazwa

Usuwa wszystkie dowiązania alternatyw i wszystkie skojarzone z nimi dowiązania podrzędne. nazwa jest nazwą w katalogu alternatyw.

−−all

Wywołuje −−config dla wszystkich alternatyw. Można to użytecznie połączyć z −−skip−auto aby przejrzeć i skonfigurować wszystkie alternatywy, które nie są skonfigurowane w tryb automatyczny. Wyświetlane są również nieaktualne alternatywy. Dlatego prostym sposobem naprawienia uszkodzonych alternatyw jest wywołanie yes '' | update−alternatives −−force −−all.

−−auto nazwa

Przełącza grupę dowiązań dla alternatywy w tryb automatyczny. Podczas tego procesu, główne dowiązanie wraz z jego dowiązaniami podrzędnymi będą zaktualizowane tak, aby wskazywać na alternatywę o najwyższym priorytecie.

−−display nazwa

Wyświetla informacje o grupie dowiązań. Informacje te zawierają tryb grupy (automatyczny lub ręczny), określają na którą alternatywę obecnie wskazuje dowiązanie główne, jakie są inne dostępne alternatywy (i odpowiadające im alternatywy podrzędne) oraz obecnie zainstalowaną alternatywę o najwyższym priorytecie.

−−get−selections

Wyświetla wszystkie nazwy głównych alternatyw (kontrolujących grupę dowiązań) oraz ich status. Każda linia zawiera do 3 pól (rozdzielonych co najmniej jedną spacją). Pierwsze pole określa nazwą alternatywy, drugie pole to status ("auto" lub "manual"), zaś ostatnie pole zawiera bieżący wybór dla alternatywy (uwaga: jest to nazwa pliku i może zawierać znaki spacji).

−−set−selections

Wczytuje konfigurację alternatyw ze standardowego wejścia w formacie wygenerowanym przez update−alternatives −−get−selections i odpowiednio je rekonfiguruje.

−−query nazwa

Wyświetla informację o grupie dowiązań tak jak −−display, ale w sposób odpowiedni dla maszynowego parsowania (dokładniejszy opis poniżej, w sekcji FORMAT ZAPYTANIA).

−−list nazwa

Wyświetla wszystkie cele w grupie dowiązań.

−−config nazwa

Wyświetla dostępne alternatywy w grupie dowiązań i pozwala użytkownikowi interakcyjnie wybrać, której należy użyć. Grupa dowiązań zostanie odpowiednio zaktualizowana.

−−help

Wyświetla informację o użytkowaniu i kończy działanie.

−−version

Wyświetla informację o wersji i pomyślnie kończy działanie.

OPCJE

−−altdir katalog

Określa katalog alternatyw, jeżeli ma być inny niż domyślny.

−−admindir katalog

Określa katalog administracyjny, jeżeli ma być inny niż domyślny.

−−log plik

Specifies the log file, when this is to be different from the default (/var/log/alternatives.log).

−−force

Zezwala update−alternatives na zastępowanie istniejących rzeczywistych plików tam, gdzie powinno być zainstalowane dowiązanie alternatywy.

−−skip−auto

Pomija pytania o konfigurację alternatyw, które są właściwie skonfigurowane w trybie automatycznym. Ta opcja ma znaczenie tylko przy −−config lub −−all.

−−verbose

Podaje więcej informacji o przebiegu wykonywania update−alternatives.

−−quiet

Nie wyświetla żadnych komentarzy, chyba że wystąpi błąd.

PLIKI

/etc/alternatives/

Domyślny katalog alternatyw. Można go zmienić opcją −altdir.

/var/lib/dpkg/alternatives/

Domyślny katalog administracyjny. Można go zmienić opcją −admindir.

KOD WYJŚCIA

	0		Akcja zakończyła się powodzeniem.
	2		Wystąpiły problemy podczas przetwarzania linii poleceń lub wykonywania akcji.

FORMAT ZAPYTANIA

Wynik polecenia update−alternatives −−query używa formatu podobnego do płaskiego formatu RFC822. Składa się z n + 1 bloków, gdzie n jest liczbą alternatyw dostępnych w grupie dowiązań, do której odnosi się zapytanie. Pierwszy blok zawiera następujące pola:
Link: <dowiązanie>

Nazwa ogólna alternatywy.

Status: <status>

Status alternatywy (auto lub manual).

Best: <najlepszy wybór>

Ścieżka najlepszej alternatywy dla tej grupy dowiązań. Nie jest wyświetlana, jeśli nie ma dostępnych żadnych alternatyw.

Value: <aktualnie wybrana alternatywa>

Ścieżka aktualnie wybranej alternatywy. Może również przyjmować specjalną wartość none − jest ona używana jeśli dowiązanie nie istnieje.

Inne bloki opisują dostępne alternatywy w grupie dowiązań, do
której odnosi się zapytanie:
Alternative: <ścieżka alternatywy>

Ścieżka do alternatywy opisywanej w tym bloku.

Priority: <wartość priorytetu>

Wartość priorytetu alternatywy.

Slaves: <lista alternatyw podrzędnych>

Gdy obecny jest ten nagłówek, następne linie zawierają wszystkie podrzędne alternatywy związane z głównym dowiązaniem alternatywy. W każdej linii podana jest jedna podrzędna alternatywa. Każda linia zawiera jedną spację, ogólną nazwę alternatywy podrzędnej, kolejną spację i w końcu ścieżkę do alternatywy podrzędnej.

Przykład

$ update−alternatives −−query editor
Link: editor
Status: auto
Best: /usr/bin/vim.gtk
Value: /usr/bin/vim.gtk

Alternative: /bin/ed
Priority: −100
Slaves:
editor.1.gz /usr/share/man/man1/ed.1.gz

Alternative: /usr/bin/vim.gtk
Priority: 50
Slaves:
editor.1.gz /usr/share/man/man1/vim.1.gz
editor.ru.1.gz /usr/share/man/ru/man1/vim.1.gz
editor.pl.ISO8859−2.1.gz /usr/share/man/pl.ISO8859−2/man1/vim.1.gz
editor.it.ISO8859−1.1.gz /usr/share/man/it.ISO8859−1/man1/vim.1.gz
editor.pl.UTF−8.1.gz /usr/share/man/pl.UTF−8/man1/vim.1.gz
editor.it.1.gz /usr/share/man/it/man1/vim.1.gz
editor.fr.UTF−8.1.gz /usr/share/man/fr.UTF−8/man1/vim.1.gz
editor.fr.1.gz /usr/share/man/fr/man1/vim.1.gz
editor.it.UTF−8.1.gz /usr/share/man/it.UTF−8/man1/vim.1.gz
editor.pl.1.gz /usr/share/man/pl/man1/vim.1.gz
editor.fr.ISO8859−1.1.gz /usr/share/man/fr.ISO8859−1/man1/vim.1.gz

DIAGNOSTYKA

Po podaniu −−verbose, update−alternatives wypisuje nieustannie informacje o podejmowanych działaniach na swoim standardowym wyjściu. Jeżeli wystąpi błąd, update−alternatives wyświetla komunikaty błędów na standardowym wyjściu błędów i kończy działanie z kodem wyjścia 2. Wypisywana diagnostyka powinna wszystko wyjaśniać, jeżeli tak nie jest, proszę zgłosić to jako błąd.

PRZYKŁADY

Istnieje klika pakietów, które dostarczają edytora tekstu kompatybilnego z edytorem vi, na przykład nvi i vim. To, który pakiet będzie używany, kontrolowane jest przez grupę dowiązań vi, zawierającą dowiązania do samego programu i odpowiadających mu stron podręcznika.

Aby wyświetlić listę dostępnych pakietów, które dostarczają vi oraz jego bieżące ustawienie, należy użyć akcji −−display:

update−alternatives −−display vi

Aby wybrać określoną implementację edytora vi, należy użyć tego polecenia jako użytkownik root i wybrać liczbę z listy:

update−alternatives −−config vi

Aby przywrócić automatyczne wybieranie implementacji programu vi, należy jako użytkownik root wykonać:

update−alternatives −−auto vi

Manpages