Manpages

NAZWA

mail — wysyłanie i odbieranie poczty

SKŁADNIA

mail [−iInv] [−s temat] [−c adres-cc] [−b adres-bcc] adres-docelowy...
mail [−iInNv] −f [plik]
mail [−iInNv] [−u użytkownik]

WPROWADZENIE

Mail to inteligentny system przetwarzania poczty, który korzysta ze składni linii poleceń przypominającej ed(1), operując jednak na wiadomościach, a nie na liniach tekstu.

−v

Tryb verbose. Szczegółowe informacje dotyczące wysyłki są wyświetlane na terminalu użytkownika.

−i

Ignoruje sygnały przerwania od tty. Ta opcja jest bardzo użyteczna podczas korzystania z mail poprzez linie telefoniczne z dużą liczbą zakłóceń.

−I

Zmusza mail do pracy w trybie interaktywnym, nawet jeśli wejściem nie jest terminal. W szczególności znak specjalny ’~’ podczas wysyłania poczty jest aktywny tylko w trybie interaktywnym.

−n

Zakazuje czytania /etc/mail.rc po uruchomieniu programu.

−N

Zakazuje wyświetlania na początku nagłówków wiadomości w czasie czytania poczty czy edycji foldera pocztowego.

−s

Ustala temat z poziomu linii poleceń (tylko pierwszy argument po opcji −s jest uznawany za temat; pamiętaj, aby objąć cudzysłowami tematy zawierające spacje).

−c

Wysyła kopie do listy użytkowników.

−b

Wysyła ukryte kopie do listy. Lista to adresy oddzielone przecinkami.

−f

Czyta zawartość twojego pliku mbox (lub innego podanego pliku) do obróbki. Gdy wyjdziesz, mail zapisuje nieskasowane wiadomości z powrotem do tego pliku.

−u

Równoważna z:

mail -f /var/spool/mail/użytkownik

Wysyłanie poczty
Aby wysłać pocztę do jednej lub kilku osób, mail może zostać wywołany z adresami docelowymi jako parametrami. Program następnie spodziewa się, że wpiszesz swoją wiadomość, zakończoną ’control−D’ na początku nowej linii. Sekcja Odpowiadanie na listy położona poniżej, opisuje pewne cechy mail ułatwiające tworzenie listu.

Czytanie poczty
Standardowe polecenie mail bez żadnych parametrów sprawdza twoją pocztę, a następnie wypisuje nagłówek każdej znalezionej wiadomości. Początkowo aktywna jest pierwsza wiadomość (nr 1) i może ona zostać pokazana za pomocą polecenia print (które może zostać skrócone do ’p’). Możesz poruszać się po wiadomościach tak, jak poruszasz się pomiędzy liniami w programie ed(1), za pomocą poleceń ’+’ i ’−’ wybierających poprzednią i następną wiadomość, oraz numerów wiadomości.

Kasowanie poczty
Po obejrzeniu wiadomości możesz ją skasować za pomocą polecenia delete ’d’ lub odpowiedzieć na nią używając reply ’r’. Skasowanie powoduje, że program mail zapomina o tej wiadomości. Proces ten nie jest nieodwracalny, taka wiadomość może zostać odzyskana poleceniem undeleted ’u’ podając jej numer, lub przez przerwanie pracy programu mail za pomocą polecenia exit ’x’. Najczęściej jednak skasowane wiadomości po prostu znikną, aby już ich nigdy nie obejrzeć.

Wyszczególnianie wiadomości
Komendy takie jak print czy delete mogą zawierać jako argument listę numerów wiadomości, których dotyczy dana komenda. Tak więc ’’delete 1 2’’ kasuje wiadomości 1 i 2, podczas gdy ’’delete 1−5’’ kasuje wiadomości od 1 do 5. Specjalny znak ’*’ dotyczy wszystkich wiadomości, a ’$’ wskazuje na ostatnią wiadomość. Tak więc polecenie top które wyświetla kilka pierwszych linii widomości może zostać użyte jako ’’top *’’ aby wyświetlić pierwsze kilka linii wszystkich wiadomości.

Odpowiadanie na listy
Możesz użyć komendy reply aby odpowiedzieć na wiadomość, odsyłając ją z powrotem do nadawcy. Tekst który następnie wpiszesz, aż do znaku końca pliku, będzie traktowany jako zawartość wiadomości. Podczas wpisywania wiadomości mail traktuje specjalnie linie zaczynające się znakiem ’~’. Na przykład wpisanie ’~m’ (samego w linii) umieści kopię wiadomości na którą odpowiadasz przesuwając ją o tabulator w prawo. (patrz zmienna indentprefix poniżej). Pozostałe opcje ustawiają pole tematu, dodają lub usuwają adresatów wiadomości czy pozwalają ci wywołać edytor lub powłokę, aby wykonać jakieś polecenia. (Te opcje są podane w podsumowaniu poniżej).

Kończenie sesji
Możesz zakończyć pracę z programem mail za pomocą polecenia quit ’q’. Przeglądnięte wiadomości są umieszczane w pliku mbox chyba że zostały usunięte, w takim razie zostają skasowane. Nieprzeczytane wiadomości wracają do skrzynki pocztowej. (Patrz opcja −f powyżej).

Osobiste i systemowe listy dystrybucyjne
Możliwe jest także tworzenie osobistych list dystrybucyjnych, tak, aby poczta wysłana do na przykład pod adres ’’cohorts’’ trafiła do grupy ludzi Takie listy definiuje się przez dodanie linii takiej jak

alias cohorts bill ozalp jkf mark kridle@ucbcory

do pliku .mailrc w twoim katalogu domowym. Aktualna lista takich aliasów może być wyświetlona poleceniem alias w programie mail. Systemowe listy dystrybucyjne tworzy się przez edycję pliku /etc/aliases, patrz także aliases(5) i sendmail(8). Mają one nieco odmienną składnię. W wysyłanej poczcie, aliasy osobiste zostaną rozszerzone, tak, aby można było odpowiedzieć nadawcy. Systemowe aliasy nie są rozszerzane podczas wysyłania poczty, ale każda odpowiedz która powróci do tego komputera zostanie rozszerzona podczas przechodzenia przez program sendmail.

Poczta sieciowa (ARPA, UUCP, Berknet)
Opisu adresów sieciowych szukaj w mailaddr(7).

Mail ma wiele opcji, które mogą być ustawione w pliku .mailrc, aby wpłynąć na zachowanie programów, tak więc ’’set askcc’’ uaktywnia opcję askcc. (Podsumowanie tych opcji znajduje się poniżej).

PODSUMOWANIE

(Zaadaptowane z ’Mail Reference Manual’)

Każde polecenie jest wpisywane w osobnej linii i może posiadać argumenty. Komenda nie musi zostać podana w całości, używana pierwsza komenda pasująca do podanego przedrostka. Jeśli nie podano żadnego argumentu dla komend, które wymagają listy wiadomości jako argumentu, to domyślnie przyjmowana jest następna wiadomość która spełniająca warunki komendy. Jeśli nie istnieją żadne następne wiadomości, to przeszukiwanie odbywa się w przeciwnym kierunku, a jeśli nie istnieje żadna pasująca wiadomość, mail wyświetla komunikat ’’No applicable messages’’ i przerywa wykonywanie polecenia.

−

Wyświetla poprzednią wiadomość. Jeśli podano liczbowy argument n, to wyświetla wiadomość odległą o n do tyłu w stosunku do aktualnej.

?

Wyświetla małe podsumowanie komend.

!

Wywołuje komendę powłoki (patrz także sh(1) i csh(1)) podaną jako argument.

Print

(P) To samo co print, ale dodatkowo wyświetla ignorowane pola nagłówka. Patrz także print, ignore i retain.

Reply

(R) Wysyła odpowiedź nadawcy. Nie wysyła odpowiedzi pozostałym adresatom.

Type

(T) To samo co komenda Print.

alias

(a) Jeśli bez argumentów, wyświetla wszystkie zdefiniowane aliasy. Jeśli jeden argument, wyświetla tylko ten alias. Jeśli więcej argumentów, tworzy nowy alias lub zmienia stary.

alternates

(alt) Komenda alternates jest użyteczna, jeśli posiadasz konta na kilku komputerach. Może być ona używana do poinformowania programu mail, że podany adres jest faktycznie twój. Gdy odpowiadasz na wiadomości, mail nie wyśle kopii listu na inne adresy podane w liście alternates. Jeśli komenda alternates została wywołana bez argumentów, wyświetla aktualną listę adresów alternatywnych.

chdir

(c) Zmienia aktualny katalog na podany. Jeśli nie podano katalogu, to przechodzi do katalogu domowego użytkownika.

copy

(co) Komenda copy robi to samo, co save, z wyjątkiem tego, że nie zaznacza zapisywanej wiadomości jako usuniętej.

delete

(d) Zaznaczas wiadomości podane w argumencie jako usunięte. Usunięte wiadomości nie zostaną zapisane w mbox, ani nie będą dostępne dla większości innych komend.

dp

(także dt) Kasuje aktualną wiadomość i wyświetla kolejną. Jeśli nie ma kolejnej wiadomości, mail wyświetli komunikat ’’at EOF’’.

edit

(e) Wywołuje edytor tekstowy po kolei dla każdej wiadomości podanej jako parametr. Po powrocie z wiadomość jest ponownie odczytywana.

exit

(ex lub x) Powoduje natychmiastowy powrót do powłoki bez modyfikacji skrzynki pocztowej, pliku mbox lub pliku podanego za pomocą parametru −f.

file

(fi) To samo co folder.

folders

Wyświetla nazwy folderów pocztowych.

folder

(fo) Komenda folder przełącza program na nowy plik lub folder pocztowy. Gdy bez argumentów, wyświetla nazwę pliku, z którego aktualnie korzystamy. Jeśli podasz argument, program zapisze wszystkie zmiany (takie jak skasowane wiadomości) których dokonałeś w aktualnym pliku i odczyta nowy plik. Występują pewne specjalne znaki, oznaczające pewne pliki. # oznacza poprzedni plik, % systemową skrzynkę pocztową, %użytkownik oznacza systemową skrzynkę pocztową dla danego użytkownika, & oznacza twój plik mbox a +folder oznacza plik w twoim katalogu folderów.

from

(f) Wypisuje nagłówki podanych wiadomości.

headers

(h) Wyświetla nagłówki 18 wiadomości, jeśli podano argument ’+’, to wyświetlane jest następne 18 nagłówków, a jeśli podano argument ’−’, to 18 poprzednich.

help

To samo co ?

hold

(ho, także preserve) Zaznacza podane wiadomości do pozostawienia w systemowej skrzynce pocztowej, zamiast przeniesienia do mbox. Nie anuluje komendy delete.

ignore

Dodaje listę pól nagłówka do listy ignorowania. Pola nagłówka na liście ignorowania nie zostaną pokazane na terminalu gdy wyświetlisz wiadomość. Ta komenda jest bardzo użyteczna do ignorowania pewnych pól nagłówka generowanych przez komputer. Komendy Type oraz Print mogą zostać użyte do wyświetlenia wiadomości w całości, włączając w to pola ignorowane. Jeśli ignore zostanie wywołany bez parametrów, to wyświetla aktualną listę ignorowanych pól.

mail

(m) Wysyła list do adresów i list dystrybucyjnych podanych w argumencie.

mbox

Zaznacza wiadomości, które zostaną przeniesione do mbox gdy zakończysz pracę. Dzieje się tak z wiadomościami, którym nie mają ustawionej opcji hold.

next

(n) Podobne do + i CR. Przechodzi do następnej wiadomości i wyświetla ją. Gdy podano argument, przechodzi do następnej pasującej wiadomości.

preserve

(pre) To samo, co hold.

print

(p) Wyświetla na terminalu każdą podaną w argumencie wiadomość.

quit

(q) Kończy pracę, zapisuje wszystkie nieskasowane, niezapisane wiadomości w pliku mbox w katalogu domowym użytkownika, pozostawiając wszystkie wiadomości zaznaczone poleceniem hold czy preserve lub do których nigdy się nie odwoływano w systemowej skrzynce pocztowej i usuwa wszystkie pozostałe wiadomości z systemowej skrzynki pocztowej. Jeśli podczas tej sesji pojawiła się nowa poczta, to zostanie wyświetlony komunikat ’’You have new mail’’. Jeśli uruchomiono program z opcją −f, to edytowany plik zostanie ponownie zapisany. Program zwraca kontrolę do powłoki, chyba że zapis edytowanego pliku nie powiedzie się, w tej sytuacji użytkownik może wyjść za pomocą komendy exit.

reply

(r) Wysyła odpowiedzi do nadawcy i wszystkich adresatów podanych wiadomości. Wiadomość nie może być skasowana.

respond

To samo, co reply.

retain

Dodaje podane pola nagłówka do listy zatrzymanych Podczas wyświetlania wiadomości na terminalu zostaną pokazane tylko pola nagłówka znajdujące się na liście zatrzymanych. Wszystkie inne pola zostają ukryte. Komendy Type i Print mogą zostać użyte do wyświetlenia całej wiadomości. Jeśli retain zostanie wywołane bez argumentów, to wyświetla aktualną listę zatrzymanych pól.

save

(s) Dopisuje podane wiadomości na koniec podanego jako drugi argument pliku. Nazwa pliku, ilość linii oraz liczba znaków jest wyświetlana na terminalu.

set

(se) Gdy bez argumentów, wyświetla wartości wszystkich zmiennych. W innym przypadku ustawia opcje. Argumenty są w postaci opcja=wartość (bez spacji przed lub za =) lub opcja. Argument może zostać ujęty w cudzysłowy, aby zamaskować spacje, tabulatory, np. ’’set indentprefix="->"’’

saveignore

Powoduje, że podane wiadomości zapisywane za pomocą save lub podczas automatycznego zapisu do mbox nie będą zawierały pól nagłówka z listy pól ignorowanych.

saveretain

Powoduje, że w czasie zapisu podanych wiadomości za pomocą save lub podczas automatycznego zapisu do mbox dołączane są jedynie pola nagłówka znajdujące się na liście zatrzymanych pól. Wywołanie Saveretain automatycznie anuluje saveignore.

shell

(sh) Wywołuje interaktywną wersję powłoki.

size

Wyświetla ilość znaków dla każdej z podanych wiadomości.

source

Ładuje komendy z pliku.

top

Wyświetla kilka pierwszych linii podanych wiadomości. Ilość wyświetlanych linii zależy od zmiennej toplines, wartością domyślną jest pięć.

type

(t) To samo co print.

unalias

Usuwa grupy adresów zdefiniowane przez komendę alias. Od teraz nazwa grupy nie ma już żadnego szczególnego znaczenia.

undelete

(u) Zaznacza podane wiadomości jako nie usunięte.

unread

(U) Zaznacza podane wiadomości jako nie przeczytane.

unset

Wyłącza podane opcji, przeciwieństwo komendy set.

visual

(v) Wywołuje pełnoekranowy edytor dla każdej podanej wiadomości.

write

(w) Podobne do save, jednak zapisywana jest tylko sama treść wiadomości (bez) nagłówka). Użyteczne w celach takich, jak na przykład przesyłanie kodów źródłowych poprzez pocztę.

xit

(x) To samo, co exit.

z

Mail wyświetla nagłówki wiadomości tak, jak to opisano przy poleceniu headers. Możesz przenieść się do następnego ekranu za pomocą polecenia z. Możesz także przenieść się do poprzedniego ekranu używając z−.

Komendy z tyldą
Poniżej znajduje się podsumowanie komend z tyldą, które używane są podczas pisania wiadomości. Komendy z tyldą są rozpoznawane tylko wtedy, gdy znajdują się na początku linii. The name ’’tilde escape’’ is somewhat of a misnomer since the actual escape character can be set by the option escape.

~!komenda

Wywołuje podaną komendę powłoki, a następnie wraca do edycji wiadomości.

~badres ...

Dodaje podane adresy do listy kopii wiadomości, ale nie ujawnia ich w polu Cc: nagłówka (ukryta kopia).

~cadres ...

Dodaje podane adresy do listy kopii wiadomości.

~d

Dołącza zawartość pliku ’’dead.letter’’ z katalogu domowego do edytowanej wiadomości.

~e

Wywołuje edytor tekstowy z napisaną dotychczas wiadomością. Po zakończeniu sesji możesz kontynuować dodawanie tekstu do wiadomości.

~fwiadomości

Dodaje podane wiadomości do edytowanej wiadomości. Gdy nie podano argumentu, dodaje aktualną wiadomość. Pola nagłówka ignorowane (za pomocą komendy ignore lub retain) nie zostają dołączone.

~Fwiadomości

To samo, co ~f, jednak dołącza wszystkie nagłówki wiadomości.

~h

Pozwala na edycję nagłówka wiadomości. Wyświetla po kolei zawartość poszczególnych pól nagłówka i pozwala na ich modyfikację.

~mwiadomości

Dodaje podane wiadomości do edytowanej wiadomości, przesunięte o tabulator, lub z dodaną wartością zmiennej indentprefix. Gdy nie podano argumentów, dodaje aktualną wiadomość. Pola nagłówka ignorowane (za pomocą komendy ignore lub retain) nie zostają dołączone.

~Mwiadomości

To samo, co ~m, ale dołączane są wszystkie pola nagłówka.

~p

Wyświetla całość edytowanej wiadomości, poprzedzoną zawartością pól nagłówka.

~q

Anuluje edytowaną wiadomość, a następnie, jeśli włączona jest opcja save, kopiuje ją do pliku ’’dead.letter’’ w twoim katalogu domowym.

~rplik

Dodaje zawartość podanego pliku do edytowanej wiadomości.

~stekst

Zmienia temat wiadomości na podany tekst.

~tadres ...

Dodaje podane adresy do listy adresatów.

~v

Wywołuje alternatywny edytor tekstów (określony przez zmienną VISUAL) dla edytowanej wiadomości. Zazwyczaj alternatywnym edytorem jest edytor ekranowy. Po wyjściu z edytora możesz kontynuować edycję wiadomości.

~wplik

Zapisuje wiadomość do podanego pliku.

~|komenda

Wysyła wiadomość poprzez strumień do podanego polecenia. Jeśli komenda nie zwróci nic na standardowym wyjściu lub zakończy pracę z błędem, oryginalna wiadomość zostanie zachowana. Często używanym poleceniem jest fmt(1) służący do wyjustowania wiadomości.

~:komenda-mail

Wykonuje podaną komendę programu mail. Nie wszystkie polecenia są jednak dozwolone.

~~tekst

Dodaje do wiadomości podany tekst, poprzedzony znakiem ~. Jeśli znak escape został zmieniony, powinieneś wpisać go dwukrotnie aby został on dodany do wiadomości.

Opcje programu mail
Opcje są ustawiane poprzez polecenia set oraz unset. Opcje mogą być binarne, w tej sytuacji istotne jest tylko czy są ustawione czy nie, albo tekstowe, w tej sytuacji istotna jest wartość danej opcji. Opcje binarne to:

append

Powoduje, że wiadomości zapisane w mbox zostaną dopisane na końcu, zamiast zastępować dotychczasową zawartość pliku. Ta opcja powinna być zawsze włączona (najlepiej w pliku /etc/mail.rc).

ask, asksub

Powoduje, że mail zawsze zapyta o temat wysyłanej wiadomości. Jeśli podasz jedynie pustą linię, nie będzie pola tematu.

askcc

Powoduje, że pod koniec edycji wiadomości jesteś pytany o dodatkowych adresatów kopii. Podanie pustej linii oznacza, że dotychczasowa lista kopii jest wystarczająca.

askbcc

Powoduje, że pod koniec edycji wiadomości jesteś pytany o dodatkowych adresatów ukrytych kopii. Podanie pustej linii oznacza, że dotychczasowa lista ukrytych kopii jest wystarczająca.

autoprint

Powoduje, że komenda delete zachowuje się tak jak dp. Oznacza to, że po skasowaniu wiadomości, następna zostanie wyświetlona automatycznie.

debug

Ustawienie opcji debug działa tak samo, jak podanie −d w linii poleceń i powoduje, że mail wyświetla wszystkie informacje przydatne przy debugowaniu programu.

dot

Opcja dot powoduje, że mail interpretuje pojedynczą kropkę w pustej linii jako koniec edytowanej wiadomości.

hold

Ta opcja powoduje, że wiadomości zawsze są zatrzymywane w skrzynce pocztowej.

ignore

Powoduje, że sygnały przerwania z terminalu zostają ignorowane i wyświetlone jako znak @.

ignoreeof

Opcja ta jest powiązana z dot i powoduje, że mail nie uznaje control-d jako końca wiadomości Ignoreeof dotyczy także wiersza poleceń mail.

metoo

Zazwyczaj gdy w grupie znajduje się nadawca, jest on usuwany z pola adresatów. Ustawienie tej opcji powoduje dodanie nadawcy do pola adresatów.

noheader

Ustawienie opcji noheader powoduje to samo, co wywołanie programu z parametrem −N.

nosave

Standardowo, gdy przerwiesz edycję wiadomości, zostanie ona zapisana do pliku ’’dead.letter’’ w twoim katalogu domowym. Ustawienie opcji nosave zapobiega temu.

Replyall

Zamienia znaczenie komend reply i Reply.

quiet

Zapobiega wyświetlaniu wersji po uruchomieniu programu.

searchheaders

Jeśli ta opcja jest ustawiona, to lista wiadomości podana w postaci ’’/x:y’’ zostanie zamieniona na listę wszystkich wiadomości zawierających tekst ’’y’’ w polu nagłówka ’’x’’. Wielkość liter nie jest istotna.

verbose

Ustawienie opcji verbose daje takie same efekty, jak użycie opcji −v w linii poleceń. Gdy mail pracuje w trybie verbose, na terminalu wyświetlane są szczegóły dotyczące dostarczania wiadomości do adresata.

Opcje tekstowe

EDITOR

Ścieżka do edytora tekstowego używanego po wydaniu komendy edit lub ~e. Jeśli nie zdefiniowana, używany jest domyślny edytor.

LISTER

Ścieżka do programu wyświetlającego katalogi wykorzystywanego przez komendę folders. Domyślna wartość to /bin/ls.

PAGER

Ścieżka do programu używanego przez komendę more lub gdy ustawiona jest opcja crt. Jeśli opcja nie została zdefiniowana, używana jest domyślna przeglądarka more(1).

SHELL

Ścieżka do powłoki używana przez komendę ! i ~!. Jeśli opcja nie została zdefiniowana, używana jest domyślna powłoka.

VISUAL

Ścieżka do edytora tekstów używanego przez komendę visual i ~v.

crt

Wartość tej opcji ustala, jak długa musi być wiadomość, aby program PAGER musiał zostać wykorzystany do jej obejrzenia. Jeśli opcja crt ma pustą wartość, to używana jest liczba linii terminala (patrz też stty(1)).

escape

Jeśli zdefiniowana, pierwszy znak tej opcji ustala znak używany zamiast ~.

folder

Nazwa katalogu, w którym przechowywane są foldery wiadomości. Jeśli nazwa zaczyna się od ’/’, mail uznaje ją za ścieżkę absolutną, w innym przypadku jest to ścieżka względem twojego katalogu domowego.

MBOX

Nazwa pliku mbox. Może to być nazwa foldera. Domyślną nazwą jest ’’mbox’’ w katalogu domowym użytkownika.

record

Jeśli zdefiniowana, oznacza nazwę pliku, do którego zapisywana jest każda wysyłana wiadomość. Jeśli niezdefiniowana, to wysyłane wiadomości nie są zapisywane.

indentprefix

Tekst używany przez komendę ’’~m’’ do oznaczania wiadomości, zamiast domyślnego znaku tabulacji (^I). Pamiętaj, aby objąć wartość cudzysłowami jeśli zawiera spacje lub tabulatory.

toplines

Jeśli zdefiniowana, ustala liczbę linii wyświetlanych przez komendę top. Domyślnie wyświetlanych jest pierwszych pięć linii.

ŚRODOWISKO

Mail korzysta ze zmiennych środowiskowych HOME oraz USER.

PLIKI
/var/spool/mail/*

Skrzynka pocztowa.

~/mbox

Przeczytana poczta użytkownika.

~/.mailrc

Plik zawierający początkowe komendy mail.

/tmp/R*

Pliki tymczasowe.

/usr/lib/mail.*help

Pliki pomocy.

/etc/mail.rc

Systemowy plik inicjalizacji.

PATRZ TAKŻE

fmt(1), newaliases(1), vacation(1), aliases(5), mailaddr(7), sendmail(8) oraz

The Mail Reference Manual. .

HISTORIA

Komenda mail pojawiła się w Version 6 AT&T UNIX. Ta strona man pochodzi z dokumentu The Mail Reference Manual, którego autorem jest Kurt Shoens.

BŁĘDY

Istnieją opcje nie opisane w tym dokumencie. Większość z nich nie jest użyteczna dla zwykłego użytkownika.

INFORMACJE O TŁUMACZENIU

Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i może nie być aktualne. W razie zauważenia różnic między powyższym opisem a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub funkcji, prosimy o zapoznanie się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika.