Manpages

NAZWA

grep, egrep, fgrep, rgrep - wypisuje wiersze pasujące do wzorca

SKŁADNIA

grep [OPCJA...] WZORCE [PLIK...]
grep [OPCJA...] -e WZORCE ... [PLIK...]
grep [OPCJA...] -f PLIK_WZORCOWY ... [PLIK...]

OPIS

grep szuka WZORCÓW w każdym PLIKU. Wzorców może być więcej niż jeden, należy je rozdzielić znakiem nowej linii, grep wypisze każdą linię pasującą do któregoś z wzorców. Wzorce powinny znajdować się w cudzysłowie kiedy grep jest używany w jako komenda shell.

PLIK - oznacza standardowe wejście. Jeśli nie podano PLIKU, rekursywnie wyszukiwanie sprawdza obecny katalog roboczy, a nierekursywne wyszukiwanie czyta ze standardowego wejścia.

Dodatkowo, programy wariantowe egrep, fgrep and rgrep są zupełnie tym samym, co grep -E, grep -F, and grep -r. Te warianty są już zdeprecjonowane, ale działają nadal w celu zachowania kompatybilności wstecznej.

OPCJE

Standardowe informacje programu

-V, --version

Wyświetla numer wersji grep i wychodzi.

Składnia wzorca
-E, --extended-regexp

Interpretuje WZORCE jako rozszerzone wyrażenie regularne (ERE, patrz niżej).

-F, --fixed-strings

Interpretuje WZORCE jako określone łańcuchy, a nie jako wyrażenia regularne.

-G, --basic-regexp

Interpretuje WZORCE jako podstawowe wyrażenie regularne (BRE, patrz niżej). Jest to zachowanie domyślne.

-P, --perl-regexp

Interpretuje WZORCE jako wyrażenie regularne kompatybilne z Perlem (PCRE). Jest to opcja wysoce eksperymentalna, połączenie z opcjami -z (--null-data) oraz grep -P może ostrzegać o jeszcze niewdrożonych funkcjach.

Kontrola dopasowania
-eWZORCE, --regexp=WZORCE

Używa WZORCE jako wzorca. Jeżeli ta opcja została użyta wielokrotnie lub jest połączona z opcją -f (--file), szuka wszystkich podanych wzorców. Ta opcja może być użyta do ochrony wzorców rozpoczynających się znakiem "-".

-f PLIK, --file=PLIK

Pobiera wzorce z PLIKU, po jednym na wiersz. Jeżeli ta opcja została użyta wielokrotnie lub jest połączona z opcją -e (--regexp), szuka wszystkich podanych wzorców. Pusty plik zawiera zero wzorców, więc nie pasuje do niczego.

-i, --ignore-case

Ignoruje różnicę wielkości liter we wzorcach oraz danych wejściowych, tak by znaki, które różnią się tylko wielkością pasowały do siebie.

--no-ignore-case

Nie ignoruj różnicy wielkości liter we wzorcach oraz danych wejściowych. Jest to zachowanie domyślne. Ta opcja jest użyteczna by przekazać skryptowi shell, który już używa -i, by anulował ten efekt ponieważ te dwie opcje się nadpisują.

-v, --invert-match

Odwraca sens dopasowania, wybierając linie niepasujące.

-w, --word-regexp

Wybiera tylko te wiersze, w których dopasowane wzorce tworzą całe słowa. Przeprowadzany test polega na tym, że dopasowany podłańcuch musi albo znajdować się na początku wiersza, albo być poprzedzony znakiem nietworzącym słowa. Podobnie, musi albo znajdować się na końcu wiersza, albo musi następować po nim znak nietworzący słowa. Znakami tworzącymi słowa są litery, cyfry i znak podkreślenia. Ta opcja nie da żadnego efektu, jeżeli -x również został uściślony.

-x, --line-regexp

Wybiera tylko te dopasowania, które dokładnie pasują do całego wiersza. W przypadku wzoru wyrażenia regularnego, ma to taki sam skutek, jak umieszczenie całego wyrażenia w nawiasach i otoczenie go ^ oraz $.

Ogólna kontrola wyniku
-c, --count

Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego, dla każdego pliku wejściowego, wypisuje liczbę pasujących wierszy. Z opcją -v, --invert-match (patrz niżej), liczy wiersze niepasujące.

--color[=KIEDY], --colour[=KIEDY]

Otacza pasujące (niepuste) łańcuchy, pasujące wiersze, wiersze kontekstu, nazwy plików, numery wierszy, offset bajtowy oraz separatory (dla pól i grup w wierszach kontekstu) znakami odpowiadającymi za wyświetlanie kolorów w terminalu. Kolory są zdefiniowane przez zmienną środowiskową GREP_COLORS. Przestarzała zmienna środowiskowa GREP_COLOR jest wciąż obsługiwana, ale jej ustawienia nie mają pierwszeństwa. Parametr KIEDY może przyjmować wartości: never, always i auto.

-L, --files-without-match

Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego wypisuje nazwę każdego pliku, z którego normalnie nie wypisano by żadnego wyniku. Przeszukiwanie zakończy się na pierwszym pasującym wyniku.

-l, --files-with-matches

Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego wypisuje nazwę każdego pliku, z którego normalnie wypisanoby wynik. Przeszukiwanie zakończy się na pierwszym pasującym wyniku.

-m LICZBA, --max-count=LICZBA

Zatrzymuje odczytywanie pliku po LICZBIE pasujących wierszy. Jeśli wejście jest standardowym wejściem ze zwykłego pliku, a LICZBA pasujących wierszy jest wyjściem, grep upewnia się przed zakończeniem działania, że standardowe wejście jest ustawione zaraz za ostatnim pasującym wierszem, niezależnie od obecności końcowych wierszy kontekstu. Umożliwia to wywołującemu procesowi wznowienie wyszukiwania. Jeśli grep zatrzyma się po LICZBIE pasujących wierszy, nie wyświetla końcowych wierszy kontekstu. Jeżeli podano także opcję -c lub --count, grep nie wyświetla liczby większej niż LICZBA. Jeśli podano również opcję -v lub --invert-match, to grep zatrzymuje wyświetlanie po wypisaniu LICZBY niepasujących wierszy.

-o, --only-matching

Wyświetla tylko pasujące (niepuste) części pasującego wiersza, każda w osobnym wierszu.

-q, --quiet, --silent

Po cichu, nie wyświetla niczego na standardowe wyjście. Przeszukiwanie zakończy się na pierwszym pasującym wierszu ze statusem zero, nawet jeśli wykryto błąd. Patrz również opcje -s lub --no-messages.

-s, --no-messages

Ignoruje błędy spowodowane przez nieistniejące lub nieczytelne pliki.

Kontrola przedrostków w wierszu wyjścia
-b, --byte-offset

Wypisuje przed każdym wierszem wyjścia jego, liczony od 0, offset bajtowy w pliku wejściowym. Jeśli użyto opcji -o (--only-matching), wyświetla offset samej pasującej części.

-H, --with-filename

Wyświetla nazwę pliku dla każdego dopasowania. Jest to domyślne ustawienia, jeśli jest więcej niż jeden plik do przeszukania.

-h, --no-filename

Odwołuje poprzedzanie wyjścia nazwami plików. Jest to ustawienie domyślne, jeśli jest tylko jeden plik (lub standardowe wejście) do przeszukania.

--label=ETYKIETA

Wyświetla wejście, które w rzeczywistości pochodzi ze standardowego wejścia, jako wejście pochodzące z pliku ETYKIETA. Może to być szczególnie przydatne przy komendach, które przekształcają zawartość pliku przed wyszukiwaniem, np. gzip -cd foo.gz | grep --label=foo -H ’jakiś wzorzec’. Patrz też: opcja -H.

-n, --line-number

Poprzedza każdy wiersz wyjścia, liczonym od 1, numerem wiersza z pliku wejściowego.

-T, --initial-tab

Upewnia się, że pierwszy znak wiersza zawartości zależy od tabulacji, dzięki czemu wyrównanie tabulacji wygląda normalnie. Jest to użyteczne z opcjami, które poprzedzają swoje wyjście jakąś zawartością: -H, -n i -b. Aby zwiększyć prawdopodobieństwo, że wiersze z danego pliku będą się zaczynać w tej samej kolumnie, numer wiersza i offset bajtowy (jeśli jest obecny) zostanie wyświetlony z najmniejszą szerokością pola.

-u, --unix-byte-offsets

Wyświetla offsety bajtowe w stylu uniksowym. Przełącznik ten powoduje, że grep wyświetla offsety bajtowe tak, jakby był plikiem tekstowym typu uniksowego tzn. bez znaków CR (powrót karetki). Da to rezultaty identyczne jak uruchomienie grepa na systemie uniksowym. Opcja ta nie wywołuje żadnego efektu, chyba że użyto także opcji -b; nie ma też żadnego efektu na platformach innych niż MS-DOS i MS Windows.

-Z, --null

Zamiast znaku, który normalnie występuje po nazwie pliku, wypisuje bajt zerowy (ASCII NUL). Na przykład, grep -lZ wypisuje po nazwie pliku bajt zerowy, zamiast, jak zwykle, znak nowego wiersza. Opcja ta powoduje, że wyjście jest jednoznaczne, nawet przy nazwach plików zawierających niecodzienne znaki, jak znak nowego wiersza. Może być wykorzystywana z poleceniami typu: find -print0, perl -0, sort -z i xargs -0, umożliwiając przetwarzanie plików o dowolnych nazwach, nawet zawierających znaki nowego wiersza.

Kontrola wierszy z kontekstem
-A LICZBA, --after-context=LICZBA

Wyświetla LICZBĘ wierszy z kontekstem, następujących po dopasowanych wierszach. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (--). Nie działa z opcją -o lub --only-matching, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie.

-B LICZBA, --before-context=LICZBA

Wyświetla LICZBĘ wierszy z kontekstem, poprzedzających dopasowane wiersze. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (--). Nie działa z opcją -o lub --only-matching, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie.

-C LICZBA, -LICZBA, --context=LICZBA

Wyświetla LICZBĘ wierszy z kontekstem. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (--). Nie działa z opcją -o lub --only-matching, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie.

Wybór plików i katalogów
-a, --text

Przetwarza plik binarny tak, jakby był on plikiem tekstowym; jest to odpowiednik opcji --binary-files=text.

--binary-files=TYP

Jeżeli dane lub metadane pliku wskazują na to, że zawiera on dane binarne, zakłada, że jest on typu TYP. Bajty nietekstowe oznaczają dane binarne; są to albo niepoprawnie zakodowane znaki, albo bajty wejściowe null, kiedy opcja -z nie została użyta.

Domyślnie TYP jest binarny, a grep przerywa zwracanie wyników gdy wykryje binarny null w danych wejściowych oraz blokuje na wyjściu linie, które zawierają źle sformatowane dane. Gdy część wyjścia jest zablokowana, grep kończy każdy wynik jedno-liniową wiadomością informującą, że plik binarny pasuje do wzorca.

Jeżeli TYPEM jest without-match, to kiedy grep wykryje, że wejście zawiera binarny null, zakłada, że reszta pliku nie pasuje. Jest to odpowiednik opcji -I.

Jeżeli TYPEM jest text, to grep przetwarza plik binarny tak, jakby był on plikiem tekstowym; jest to odpowiednik opcji -a.

Kiedy typ to binary, grep może traktować bajty nietekstowe jako zakończenia wierszy nawet bez opcji -z. To oznacza, że wybór między binary a text może wpływać na to, czy wzorzec pasuje do pliku. Na przykład, kiedy typem jest binary, to wzorzec q$ może zgadzać się z q, po którym niespodziewanie następuje bajt null, nawet jeśli te wzorce nie pasują do siebie, kiedy typem jest text. I odwrotnie, kiedy type to binary, wzorzec . może nie zgadzać się z bajtem null.

Ostrzeżenie: Opcja -a może zwrócić binarny śmietnik, co może mieć nieprzyjemne skutki, jeżeli wyjściem jest terminal, a sterownik terminala to wszystko zinterpretuje jako komendy. Z drugiej jednak strony, czytając pliki, których kodowanie tekstu pozostaje nieznane, może być użytecznym użycie -a lub ustawienie LC_ALL=’C’ w środowisku, aby znaleźć więcej dopasowań, nawet jeśli ich bezpośrednie wyświetlenie byłoby niebezpieczne.

-D DZIAŁANIE, --devices=DZIAŁANIE

Jeśli plik wejściowy jest urządzeniem, FIFO lub gniazdem, używa DZIAŁANIA do przetworzenia go. Domyślnym DZIAŁANIEM jest read, co znaczy, że urządzenia są odczytywane dokładnie tak samo, jak gdyby były zwykłymi plikami. Jeśli wartością DZIAŁANIA jest skip, to urządzenia są po cichu pomijane.

-d DZIAŁANIE, --directories=DZIAŁANIE

Jeśli plik wejściowy jest katalogiem, używa DZIAŁANIA do przetworzenia go. Domyślnym DZIAŁANIEM jest read, tzn. odczytywanie katalogów dokładnie tak samo, jak gdyby były zwykłymi plikami. Jeśli wartością DZIAŁANIA jest skip, to urządzenia są po cichu pomijane. Jeśli DZIAŁANIEM jest recurse, odczytywane są rekurencyjnie wszystkie pliki w danym katalogu, podążając za dowiązaniami symbolicznymi wyłącznie wtedy, gdy zostały podane w wierszu polecenia. Jest to równoważne podaniu opcji -r.

--exclude=WZORZEC

Pomija jakiekolwiek pliki z przyrostkiem nazwy, który zgadza się ze WZORCEM używając dopasowania wieloznacznego; przyrostek nazwy jest albo całą nazwą pliku, albo końcową częścią, która zaczyna się od znaku innego niż slash występującego od razu po slashu / w nazwie. Przy wyszukiwaniu rekurencyjnym, pomija jakikolwiek podplik, którego bazowa nazwa zgadza się z WZORCEM; nazwa bazowa jest częścią po ostatnim /. Wzorzec może wykorzystywać *, ? albo [...] jako wieloznaczniki oraz \, aby zacytować wieloznacznik lub odwrócony ukośnik.

--exclude-from=PLIK

Pomija pliki, których nazwa pasuje do któregoś ze wzorców odczytanego z PLIKU (używając masek, opisanych w opcji -exclude).

--exclude-dir=WZORZEC

Pomija jakiekolwiek katalogi z przyrostkiem nazwy, który zgadza się ze WZORCEM. Przy wyszukiwaniu rekurencyjnym, pomija jakiekolwiek podkatalogi, których bazowa nazwa zgadza się ze WZORCEM. Ignoruje wszystkie powtarzające się ukośniki we WZORCU.

--include=WZORZEC

Przeszukuje jedynie pliki, których nazwy pasują do WZORCA (używając masek opisanych w opcji --exclude).

-r, --recursive

Czyta rekurencyjnie wszystkie pliki pod każdym katalogiem, podążając za dowiązaniami symbolicznymi tylko jeśli zostały podane w wierszu polecenia. Proszę zauważyć, że jeżeli nie jest dany żaden argument operacji, grep przeszukuje katalog roboczy. Jest to równoważne opcji -d recurse.

-R, --dereference-recursive

Czyta rekurencyjnie wszystkie pliki pod każdym katalogiem. Podąża za każdym dowiązaniem symbolicznym, w odróżnieniu od -r.

Inne opcje
--line-buffered

Używa buforowania wierszy wyjścia. Użycie tej opcji może spowodować niższą wydajność.

-U, --binary

Traktuje plik(i) jako binarne. Domyślnie, w MS-DOS i MS-Windows, grep zgaduje, czy plik zawiera tekst lub dane binarne, jak zostało to opisane przy opcji --binary-files. Jeśli grep zdecyduje, że plik jest tekstowy, usuwa znaki CR (powrót karetki) z oryginalnej zawartości pliku (po to, żeby wyrażenia regularne z ^ i $ działały poprawnie). Podanie -U wyłącza tę analizę powodując, że wszystkie pliki są odczytywane i przekazywane mechanizmowi dopasowującemu dosłownie; jeśli plik jest plikiem tekstowym z parami CR/LF na końcu wierszy, spowoduje to, że niektóre wyrażenia regularne nie zadziałają. Opcja ta nie działa na platformach innych niż MS-DOS i MS-Windows.

-z, --null-data

Traktuje dane wejściowe i wyjściowe jako sekwencje wierszy zakończonych bajtem zerowym (znak ASCII NUL) zamiast znakiem końca wiersza. Podobnie jak opcje -Z lub --null, ta opcja może być używana z programami takimi jak sort -z, aby przetworzyć nazwy plików o dowolnych nazwach.

WYRAŻENIA REGULARNE

Wyrażenie regularne to wzorzec opisujący zbiór łańcuchów. Wyrażenia regularne są budowane analogicznie do wyrażeń arytmetycznych, przez zastosowanie do połączenia mniejszych wyrażeń, rozmaitych operatorów.

Program grep rozumie trzy różne wersje składni wyrażeń regularnych: "podstawową" (BRE), "rozszerzoną" (ERE) i "perlową" (PCRE). W GNU grep nie ma różnicy w funkcjonalności pomiędzy składniami podstawową i rozszerzoną. W innych implementacjach, podstawowe wyrażenia regularne są uboższe. Poniższy opis stosuje się do rozszerzonych wyrażeń regularnych; różnice w stosunku do wyrażeń podstawowych podsumowano na końcu. Wyrażenia regularne kompatybilne z Perlem dają dodatkowe funkcjonalności, udokumentowane w podręcznikach systemowych pcresyntax(3) i pcrepattern(3), lecz działają tylko jeśli w systemie jest dostępne PCRE.

Podstawowymi "cegiełkami" są wyrażenia regularne pasujące do pojedynczego znaku. Większość znaków, w tym wszystkie litery i cyfry są wyrażeniami regularnymi pasującymi do samych siebie. Każdy metaznak mający specjalne znaczenie może być zacytowany przez poprzedzenie go odwrotnym ukośnikiem.

Kropka . pasuje do każdego pojedynczego znaku. Nie jest określone czy pasuje ona do błędu kodowania.

Klasy znakowe i wyrażenia klamrowe
Wyrażenie klamrowe jest listą znaków zawartych pomiędzy [ a ]. Pasuje do każdego pojedynczego znaku na tej liście. Jeśli pierwszy znak z listy jest daszkiem ^, to wyrażenie pasuje do każdego pojedynczego znaku nie znajdującego się na liście; nie jest określone czy pasuje do błędu kodowania. Na przykład, wyrażenie regularne [0123456789] pasuje do każdej pojedynczej cyfry.

W obrębie wyrażenia klamrowego, wyrażenie zakresowe składa się z dwóch znaków rozdzielonych minusem. Pasuje do pojedynczego znaku, który mieści się między tymi dwoma znakami, łącznie z nimi, używając ustawień językowych (locale) określających kolejność i zestaw znaków. Na przykład, w domyślnych ustawieniach locale C, [a-d] jest odpowiednikiem [abcd]. Wiele ustawień regionalnych sortuje znaki w kolejności słownikowej, i [a-d] nie jest wtedy z reguły odpowiednikiem [abcd], może być na przykład równoważne [aBbCcDd] (dla języka polskiego: [aąbcćd] - tłum.). Aby uzyskać tradycyjną interpretację wyrażeń zakresowych, można użyć locale C, przypisując zmiennej środowiskowej LC_ALL wartość C.

Istnieją predefiniowane, nazwane klasy znakowe, których można używać wewnątrz wyrażeń klamrowych. Posiadają opisowe nazwy w języku angielskim i są to: [:alnum:] (litery i cyfry), [:alpha:] (litery), [:blank:] (puste), [:cntrl:] (znaki kontrolne), [:digit:] (cyfry), [:graph:] ([:alnum:] i [:punct:]), [:lower:] (małe litery), [:print:] ([:graph:] i spacja), [:punct:] (znaki przestankowe), [:space:] (białe znaki), [:upper:] (duże litery) i [:xdigit:] (znaki szesnastkowe). Na przykład [[:alnum:]] zawiera zestaw liter i cyfr zależnych od aktualnych ustawień językowych. W ustawieniach locale C i kodowaniu znaków ASCII, jest to odpowiednik [0-9A-Za-z]. (Proszę zauważyć, że nawiasy kwadratowe w nazwach klas są częścią nazw symbolicznych i muszą być umieszczone dodatkowo, oprócz pary nawiasów ograniczającej samą listę.) Większość metaznaków traci swoje szczególne znaczenie wewnątrz wyrażeń klamrowych. Aby umieścić tam dosłowny znak ], należy go umieścić jako pierwszy. Podobnie, dosłowny ^, może się znaleźć gdziekolwiek poza pierwszym miejscem. W końcu, dosłowny - musi się znaleźć na końcu.

Początek i koniec wiersza
Znak daszka ^ i dolara $ są metaznakami, które pasują odpowiednio do łańcucha pustego na początku i końcu wiersza.

Ukośnik i wyrażenia specjalne
Symbole \< i \> oznaczają pusty łańcuch odpowiednio na początku i końcu słowa. Symbol \b pasuje do pustego łańcucha na krawędzi słowa, zaś \B pasuje do ciągu pustego zakładając, że nie jest na krawędzi słowa. Symbol \w jest synonimem [_[:alnum:]], z kolei \W jest synonimem [^_[:alnum:]].

Powtarzanie
Po wyrażeniach regularnych mogą się znajdować jeden lub kilka operatorów powtórzenia:

Suma
Dwa wyrażenia regularne można ze sobą złączyć; do wynikowego wyrażenia regularnego pasuje każdy łańcuch utworzony przez złączenie dwóch podłańcuchów, które odpowiednio pasują do złączonych wyrażeń.

Alternatywa
Dwa wyrażenia regularne można połączyć operatorem wrostkowym |; do wynikowego wyrażenia regularnego pasuje dowolny łańcuch pasujące do jednego bądź do drugiego z podwyrażeń.

Kolejność wykonywania
Powtarzanie ma priorytet na sumowaniem, które z kolei ma priorytet nad alternatywą. Całe wyrażenie regularne można ująć w nawiasy, celem unieważnienia reguł priorytetowych. W ten sposób zostanie utworzone podwyrażenie.

Odwołania zwrotne i podwyrażenia
Odwołanie zwrotne \n, gdzie n jest cyfrą pasującą do podłańcucha dopasowanego poprzednio przez n-te podwyrażenie wyrażenia regularnego, ujęte w nawiasy.

Podstawowe i rozszerzone wyrażenia regularne
W podstawowych wyrażeniach regularnych metaznaki ?, +, {, |, ( i ) tracą swoje szczególne znaczenie; zamiast nich należy używać wersji z odwrotnym ukośnikiem: \?, \+, \{, \|, \( oraz \).

KOD ZAKOŃCZENIA

Typowo, statusem wyjściowym jest 0 przy zaznaczonym wierszu, 1, gdy nic nie jest zaznaczone oraz 2, jeżeli wystąpił błąd. Jednakże, jeżeli -q, --quiet lub --silent zostało użyte oraz zaznaczono wiersz, statusem wyjściowym będzie 0, nawet jeśli wystąpił błąd.

ŚRODOWISKO

Zachowanie grepa można zmienić poniższymi zmiennymi środowiskowymi.

Ustawienia regionalne (locale) dla kategorii LC_foo są określane przez sprawdzanie trzech zmiennych środowiska, LC_ALL, LC_foo, LANG; w tej kolejności. Pierwsza z tych zmiennych, która jest ustawiona, określa locale. Na przykład, jeśli LC_ALL nie jest ustawiona, ale LC_MESSAGES jest ustawiona na pt_BR, to dla kategorii LC_MESSAGES używane są ustawienia brazylijskiej odmiany portugalskiego. Jeśli żadna z powyższych zmiennych nie jest ustawiona, katalog locale nie jest zainstalowany, lub grep nie został skompilowany z obsługą języka narodowego (NLS), to używane są locale C. Dostępne locale można sprawdzić komendą locale -a.
GREP_OPTIONS

Ta zmienna uściśla domyślne opcje, które mają zostać umieszczone przed wszystkimi opcjami jawnymi. Jako, że powoduje to problemy z pisaniem skryptów przenośnych, ta funkcja zostanie usunięta w przyszłym wydaniu grep oraz sam grep ostrzega o tym, kiedy zostaje użyta. W zamian proszę używać aliasów bądź skryptów.

GREP_COLOR

Ta zmienna określa kolor używany do podświetlenia dopasowanego (niepustego) tekstu. Jest przestarzała, lecz wciąż obsługiwana; powinno się obecnie używać GREP_COLORS. Możliwości mt, ms i mc zmiennej GREP_COLORS mają nad nią priorytet. Zmienna może określać jedynie kolor używany do podświetlania pasującego, niepustego tekstu w pasującym wierszu (wybranym, jeśli nie podano opcji -v albo wierszu kontekstu jeśli ją wpisano). Domyślnym ustawieniem jest 01;31, czyli pogrubiony, czerwony tekst na domyślnym tle terminala.

GREP_COLORS

Określa kolory i inne atrybuty użyte do podświetlania różnych części wyniku. Jej wartością jest lista możliwości, oddzielonych dwukropkami, która domyślnie wygląda następująco: ms=01;31:mc=01;31:sl=:cx=:fn=35:ln=32:bn=32:se=36, z pominiętymi wartościami logicznymi rv i ne (tzn. ustawionymi na fałsz). Obsługiwane możliwości to:

mt=01;31

Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w dowolnym pasującym wierszu (tzn. wybranego wiersza, jeśli nie podano opcji wiersza poleceń -v lub wiersza kontekstu w przeciwnym wypadku). Ustawienie go jest odpowiednikiem podania ms= i mc= z tą samą wartością. Domyślnie jest to czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle wiersza.

ms=01;31

Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w wybranym wierszu (jest używana tylko jeśli nie podano opcji wiersza poleceń -v). Efekt możliwości sl= (lub cx= w przypadku rv) pozostaje aktywny. Domyślnie jest to czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle wiersza.

mc=01;31

Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w wierszu kontekstu (jest używana tylko jeśli podano opcję wiersza poleceń -v). Efekt możliwości cx= (lub sl= w przypadku rv) pozostaje aktywny. Domyślnie jest to czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle wiersza.

Proszę zauważyć, że wartości logiczne nie posiadają części "=...". Są one domyślne pominięte (tzn. fałszywe) i stają się prawdziwe, jeśli zostaną podane.

Proszę zapoznać się z rozdziałem Select Graphic Rendition (SGR) w dokumentacji używanego terminala tekstowego, aby dowiedzieć się jakie są dozwolone wartości oraz poznać ich znaczenie. Te wartości podciągów są liczbami całkowitymi w systemie dziesiętnym i mogą być łączone średnikami. Program grep zajmuje się łączeniem rezultatu w kompletną sekwencję SGR (\33[...m). Najczęściej używane wartości to: 1 - pogrubienie, 4 - podkreślenie, 5 - miganie, 7 - odwrócenie kolorów, 39 - domyślny kolor tła, od 30 do 37 - kolory tekstu, od 90 do 97 - kolory tekstu w trybie 16 kolorów, od 38;5;0 do 38;5;255 - kolory tekstu w trybie 88 i 256 kolorów, 49 - domyślny kolor tła, od 40 do 47 kolory tła, od 100 do 107 - kolory tła w trybie 16 kolorów i od 48;5;0 do 48;5;255 - kolory tła w trybie 88 i 256 kolorów.

LC_ALL, LC_COLLATE, LANG

Zmienne określające ustawienia regionalne dla kategorii LC_COLLATE, która wyznacza kolejność sortowania używaną do interpretowania wyrażeń zakresowych, takich jak [a-z].

LC_ALL, LC_CTYPE, LANG

Te zmienne ustawiają locale dla kategorii LC_CTYPE, od której zależą typy znaków, np. które są znakami białymi. Ta kategoria również ustala kodowanie znaków, czyli to, czy tekst jest zakodowany w UTF-8, ASCII czy jakiejkolwiek innej stronie kodowej. W locale C lub POSIX, każdy znak jest zakodowany jako pojedynczy bajt, więc każdy bajt jest poprawnym znakiem.

LC_ALL, LC_MESSAGES, LANG

Zmienne określające ustawienia regionalne dla kategorii LC_MESSAGES, która wyznacza język, używany przez grepa do wyświetlania komunikatów. Domyślne locale C używają wiadomości w amerykańskiej odmianie angielskiego.

POSIXLY_CORRECT

Jeśli jest ustawiona, to grep zachowuje się zgodnie z wymaganiami normy POSIX; w przeciwnym razie grep działa bardziej jak inne programy GNU. POSIX wymaga, by opcje, które występują po nazwach plików były traktowane jak nazwy plików; domyślnie zaś, opcje takie są przesuwane na początek listy argumentów i traktowane jak opcje. Ponadto, POSIX wymaga, by nierozpoznane opcje były zgłaszane jako "nielegalne" ("illegal"), ale ponieważ tak naprawdę nie naruszają one prawa, domyślnie zgłaszane są jako "nieprawidłowe" ("invalid"). POSIXLY_CORRECT wyłącza także _N_GNU_nonoption_argv_flags_, opisane poniżej.

_N_GNU_nonoption_argv_flags_

N jest tu numerycznym identyfikatorem procesu grepa. Jeśli i-tym znakiem wartości tej zmiennej środowiska jest 1, to i-ty argument przekazany do grepa nie jest uważany za opcję, nawet jeśli na nią wygląda. Powłoka może umieścić tę zmienną w środowisku dla każdego polecenia jakie uruchamia, podając, które argumenty są wynikiem rozwinięcia nazw plików i dlatego nie powinny być traktowane jako opcje. Zachowanie to jest dostępne tylko z biblioteką GNU C i tylko wtedy, gdy nie ustawiono POSIXLY_CORRECT.

UWAGI

Niniejsza strona podręcznika jest utrzymywana jedynie częściowo - pełna dokumentacja jest często aktualniejsza.

PRAWA AUTORSKIE

Copyright 1998-2000, 2002, 2005-2020 Free Software Foundation, Inc.

Jest to wolne oprogramowanie; warunki rozpowszechniania znajdują się w źródle programu. NIE ma gwarancji, nawet PRZYDATNOŚCI HANDLOWEJ czy PRZYDATNOŚCI DO OKREŚLONEGO CELU.

BŁĘDY

Zgłaszanie błędów
Email bug reports to bug-grep [AT] gnu.org">the bug-reporting address. An https://lists.gnu.org/mailman/listinfo/bug-grep">email archive and a https://debbugs.gnu.org/cgi/pkgreport.cgi?package=grep">bug tracker are available.

Znane błędy
Duże liczniki powtórzeń w konstrukcji {n,m} mogą spowodować, że grep zużyje mnóstwo pamięci. Oprócz tego, pewne inne niejasne wyrażenia regularne wymagają czasu i przestrzeni rosnącej wykładniczo i mogą spowodować, że grepowi zabraknie pamięci.

Odwołania zwrotne są bardzo powolne i mogą wymagać czasu rosnącego wykładnicza.

PRZYKŁAD

Przykład poniżej zwraca lokację oraz zawartość każdej linii zawierającej "f" oraz kończącej się ".c" we wszystkich plikach w obecnym katalogu, których nazwy zawierają "g" oraz kończą się ".h". Opcja -n zwraca numery wierszy, parametr -- traktuje rozszerzenia ""*g*.h" zaczynające się od "-" jako nazwy plików zamiast jako opcje, a pusty plik /dev/null sprawia, że nazwy plików zostaną zwrócone, nawet jeśli tylko jedna nazwa będzie miała formę "*g.h".

$ grep -n -- ’f.*\.c$’ *g*.h /dev/null
argmatch.h:1:/* definitions and prototypes for argmatch.c

Jedyną linią pasującą do wzorca jest 1 linia pliku argmatch.h. Należy zauważyć, że składnia wyrażenia regularnego użyta we wzorcu różni się od ogólnej składni używanej przez powłoki by dopasować nazwy plików.

ZOBACZ TAKŻE

Zwykłe strony man
awk(1), cmp(1), diff(1), find(1), perl(1), sed(1), sort(1), xargs(1), read(2), pcre(3), pcresyntax(3), pcrepattern(3), terminfo(5), glob(7), regex(7).