NAZWA
feclearexcept, fegetexceptflag, feraiseexcept, fesetexceptflag, fetestexcept, fegetenv, fegetround, feholdexcept, fesetround, fesetenv, feupdateenv, feenableexcept, fedisableexcept, fegetexcept - zaokrąglanie zmiennoprzecinkowe i obsługa wyjątków
SKŁADNIA
#include <fenv.h>
int
feclearexcept(int excepts);
int fegetexceptflag(fexcept_t *flagp, int
excepts);
int feraiseexcept(int excepts);
int fesetexceptflag(const fexcept_t *flagp,
int excepts);
int fetestexcept(int excepts);
int
fegetround(void);
int fesetround(int rounding_mode);
int
fegetenv(fenv_t *envp);
int feholdexcept(fenv_t *envp);
int fesetenv(const fenv_t *envp);
int feupdateenv(const fenv_t *envp);
Proszę linkować z -lm.
OPIS
Tych jedenaście funkcji zdefiniowanych w C99 realizuje obsługę zmiennoprzecinkowego zaokrąglania i wyjątków (nadmiar, dzielenie przez zero, itp.).
Wyjątki
Wyjątek divide-by-zero (dzielenie przez zero)
występuje, gdy dokładnym wynikiem operacji na
liczbach skończonych jest
nieskończoność.
Wyjątek overflow (nadmiar) występuje, gdy wynik musi być przedstawiony jako liczba zmiennoprzecinkowa, ale ma on (dużo) większą wartość bezwzględną niż największa (skończona) liczba zmiennoprzecinkowa mająca przedstawienie.
Wyjątek underflow (niedomiar) występuje, gdy wynik musi być przedstawiony jako liczba zmiennoprzecinkowa, ale ma mniejszą wartość bezwzględną niż najmniejsza dodatnia znormalizowana liczba zmiennoprzecinkowa (i nastąpiłaby duża utrata precyzji, gdyby przedstawić go jako liczbę nieznormalizowaną).
Wyjątek inexact (niedokładny) występuje, gdy wynik operacji zaokrąglenia nie jest równy wynikowi o nieskończonej precyzji. Może on towarzyszyć wystąpieniu overflow lub underflow.
Wyjątek invalid (nieprawidłowy) występuje, gdy operacja nie ma dobrze zdefiniowanego wyniku, przykłady: 0/0, nieskończoność - nieskończoność lub sqrt(-1).
Obsługa
wyjątków
Wyjątki są reprezentowane na dwa sposoby: jako
pojedyncze bity (wyjątek obecny/nieobecny),
które to bity odpowiadają w pewien zależny
od implementacji sposób pozycjom bitowym w liczbie
całkowitej, i jako nieprzezroczysta struktura,
która może zawierać więcej informacji
o wyjątkach (zapewne adres kodu, gdzie wyjątek
wystąpił).
Każde z makr FE_DIVBYZERO, FE_INEXACT, FE_INVALID, FE_OVERFLOW, FE_UNDERFLOW jest zdefiniowane, gdy implementacja wspiera obsługę odpowiedniego wyjątku, i wówczas definiuje odpowiedni(e) bit(y), umożliwiając wywoływanie funkcji obsługi wyjątków, na przykład podając argument całkowity FE_OVERFLOW|FE_UNDERFLOW. Dla innych wyjątków może nie być wsparcia. Makro FE_ALL_EXCEPT jest bitowym OR wszystkich bitów odpowiadającym wspieranym wyjątkom.
Funkcja feclearexcept() zeruje wspierane wyjątki reprezentowane przez bity jej argumentu.
Funkcja fegetexceptflag() umieszcza odwzorowanie stanu znaczników przypisanych wyjątkom reprezentowanym przez argument excepts w nieprzezroczystym obiekcie *flagp.
Funkcja feraiseexcept() zgłasza wspierane wyjątki reprezentowane przez bity excepts.
Funkcja fesetexceptflag() ustawia pełny stan o wartości *flagp dla wyjątków reprezentowanych przez excepts. Wartość ta musi być otrzymana jako wynik wcześniejszego wywołania fegetexceptflag() z ostatnim argumentem zawierającym wszystkie bity excepts.
Funkcja fetestexcept() zwraca słowo z ustawionymi tymi bitami, które są ustawione w argumencie excepts i dla których jest obecnie ustawiony odpowiedni wyjątek.
Tryb
zaokrąglania
Tryb zaokrąglania określa w jaki sposób
traktuje się wynik operacji zmiennoprzecinkowej,
jeśli nie może być on dokładnie
reprezentowany w mantysie. Mogą być dostarczane
różne tryby zaokrągleń:
zaokrąglanie do najbliższej liczby
(domyślnie), zaokrąglanie w górę (w
kierunku dodatniej nieskończoności),
zaokrąglanie w dół (w kierunku ujemnej
nieskończoności) i zaokrąglanie w kierunku
zera.
Każde z makr FE_TONEAREST, FE_UPWARD, FE_DOWNWARD oraz FE_TOWARDZERO jest zdefiniowane, gdy implementacja wspiera pobieranie i ustawianie odpowiedniego kierunku zaokrąglania.
Funkcja fegetround() zwraca makro odpowiadające bieżącemu trybowi zaokrąglania.
Funkcja fesetround() ustawia tryb zaokrąglania podany jako jej argument i zwraca zero, gdy się powiedzie.
C99 i POSIX.1-2008 określają identyfikator FLT_ROUNDS definiowany w <float.h> wskazujący na zależny od implementacji sposób zaokrąglania podczas dodawania zmiennoprzecinkowego. Identyfikator ten może przyjmować jedną z poniższych wartości:
-1 |
Nie można określić tryb zaokrąglania. |
|||
0 |
Zaokrąglanie w kierunku 0. |
|||
1 |
Zaokrąglanie w kierunku najbliższej liczby. |
|||
2 |
Zaokrąglanie w kierunku dodatniej nieskończoności. |
|||
3 |
Zaokrąglanie w kierunku ujemnej nieskończoności. |
Inne wartości oznaczają tryby zaokrąglania niestandardowe, zależne od architektury komputera.
Wartość FLT_ROUNDS powinna odzwierciedlać bieżący tryb zaokrąglania ustawiony przez fesetround() (patrz także BŁĘDY IMPLEMENTACJI).
Środowisko
zmiennoprzecinkowe
Całe środowisko zmiennoprzecinkowe,
włączając w to tryby sterowania i znaczniki
stanu, może być obsługiwane jako jeden
nieprzezroczysty obiekt typu fenv_t. Środowisko
domyślne jest określone przez FE_DFL_ENV
(typu const fenv_t *). Są to ustawienia
środowiska przy uruchomieniu programu i są one
zdefiniowane przez ISO C jako: zaokrąglanie do
najbliższej, wszystkie wyjątki wyzerowane i tryb
nieprzerywany (kontynuacja w przypadku wystąpienia
wyjątku).
Funkcja fegetenv() zachowuje bieżące środowisko zmiennoprzecinkowe w obiekcie *envp.
Funkcja feholdexcept() robi to samo, a następnie zeruje wszystkie znaczniki wyjątków i ustawia tryb nieprzerywany (kontynuacja w przypadku wystąpienia wyjątku), o ile to możliwe. Zwraca zero, gdy się powiedzie.
Funkcja fesetenv() odtwarza środowisko zmiennoprzecinkowe z obiektu *envp. Obiekt ten musi być znany jako poprawny, na przykład jako wynik wywołania fegetenv() lub feholdexcept() lub jako równy FE_DFL_ENV. To wywołanie nie zgłasza wyjątków.
Funkcja feupdateenv() instaluje środowisko zmiennoprzecinkowe odwzorowane w obiekcie *envp, poza tym, że obecnie zgłoszone wyjątki nie są zerowane. Po jej wywołaniu, zgłoszone wyjątki będą bitowym OR tych zgłoszonych wcześniej oraz zawartych w *envp. Jak poprzednio, obiekt *envp musi być znany jako poprawny.
WARTOŚĆ ZWRACANA
Funkcje te zwracają zero, gdy się powiodą, lub wartość niezerową, gdy wystąpi błąd.
WERSJE
Funkcje te pojawiły się po raz pierwszy w wersji 2.1 biblioteki glibc.
ATRYBUTY
Informacje o pojęciach używanych w tym rozdziale można znaleźć w podręczniku attributes(7).
ZGODNE Z
IEC 60559 (IEC 559:1989), ANSI/IEEE 854, C99, POSIX.1-2001.
UWAGI
Uwagi
dotyczące biblioteki glibc
O ile to możliwe, biblioteka GNU C definiuje makro
FE_NOMASK_ENV odwzorowujące środowisko, w
którym każde zgłoszenie wyjątku
powoduje wystąpienie pułapki. Można
sprawdzać wartość tego makra za pomocą
#ifdef. Jest ono zdefiniowane jedynie, gdy
zdefiniowane jest _GNU_SOURCE. Standard C99 nie
określa sposobu ustawiania poszczególnych
bitów w masce zmiennoprzecinkowej, na przykład
aby przechwytywać tylko wybrane znaczniki. Od wersji
2.2. glibc obsługuje funkcje feenableexcept() i
fedisableexcept() ustawiające wybrane znaczniki
zmiennoprzecinkowe oraz fegetexcept()
odpytującą o stan.
#define
_GNU_SOURCE /* Patrz feature_test_macros(7) */
#include <fenv.h>
int
feenableexcept(int excepts);
int fedisableexcept(int excepts);
int fegetexcept(void);
Funkcje feenableexcept() i fedisableexcept() włączają (wyłączają) pułapkowanie poszczególnych wyjątków odwzorowanych w przez excepts i zwracają poprzednie ustawienie pułapkowania wyjątków, jeśli się powiodą, a -1 w pozostałych przypadkach. Funkcja fegetexcept() zwraca bieżące ustawienie pułapkowania wyjątków.
BŁĘDY
C99 określa, że wartość FLT_ROUNDS powinna odzwierciedlać zmiany bieżącego trybu zaokrąglania ustawiane przez fesetround(). Obecnie to nie działa: FLT_ROUNDS ma zawsze wartość 1.
ZOBACZ TAKŻE
O STRONIE
Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 5.07 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem https://www.kernel.org/doc/man-pages/.
TŁUMACZENIE
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Andrzej Krzysztofowicz <ankry [AT] green.pl>, Robert Luberda <robert [AT] debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach [AT] gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres <manpages-pl-list [AT] lists.net>.