Manpages

NAZWA

dpkg−split − narzędzie dzielenia/łączenia pakietów Debiana

SKŁADNIA

dpkg-split -s|--split pełne−archiwum [przedrostek]
dpkg-split -j|--join część część ...
dpkg-split -I|--info część część ...
dpkg-split -a|--auto -o pełne−archiwum część
dpkg-split -l|--listq
dpkg-split -d|--discard [pakiet pakiet ...]

OPIS

dpkg-split dzieli pakiety binarne Debiana na mniejsze części oraz scala je z powrotem, tak że możliwe jest przechowanie większych pakietów na małych nośnikach, takich jak dyskietki.

Program wywołuje się ręcznie, wraz z opcją --split, --join lub --info.

Możliwe jest także wywołanie automatyczne, poprzez użycie opcji --auto . Wtedy to tworzona jest kolejka części pakietu, a gdy wszystkie części będą dostępne, cały pakiet zostanie odtworzony. Opcje --listq i --discard pozwalają zarządzać kolejką.

Wszystkie działania, takie jak rozdzielanie, łączenie, czy kolejkowanie, powodują wyświetlenie informacji na standardowe wyjście. Informacje te można zignorować.

OPCJE DZIAŁAŃ

--split, -s

Rozdzielenie pojedynczego pakietu binarnego na poszczególne części.

Części mają nazwę przyrostek.NofM.deb gdzie N jest numerem części, rozpoczynając od 1, a M jest liczbą wszystkich części (dziesiętnie).

Jeśli nie podano przedrostka, to użyta jest nazwa pliku pełnego−archiwum, wraz z katalogiem, gdy jest określony. Ponadto usunięta jest końcówka .deb.

--join, -j

Łączenie części pakietu i odtworzenie oryginalnego pliku sprzed dzielenia.

Pliki podane jako argumenty muszą być częściami tego samego oryginalnego pakietu. Każda część musi pojawić się raz na liście argumentów, ale nie jest konieczne zachowanie właściwej kolejności.

Części muszą być wygenerowane z użyciem tego samego rozmiaru, co oznacza, że muszą to być te same części utworzone za pomocą polecenia dpkg-split --split.

Nazwy plików części nie mają znaczenia dla procesu odtworzenia pakietu.

Domyślnie, odtworzony plik ma nazwę pakiet-wersja.deb.

--info, -I

Wyświetlanie informacji, podanych w formacie czytelnym dla człowieka, o częściach pakietu. Argumenty, które nie są częścią pakietu, powodują wyświetlenie informacji o tym fakcie na standardowym wyjściu.

--auto, -a

Automatyczne kolejkowanie części i odtworzenie pakietu, gdy to jest możliwe.

Podana część zostaje sprawdzona i porównana z innymi częściami tego samego pakietu, które znajdują się w kolejce.

Jeśli wszystkie części pakietu są już dostępne, pakiet jest odtwarzany i zapisywany do pełnego−archiwum.

Jeśli jeszcze nie ma wszystkich części, podana część jest kopiowana do kolejki i pełne−archiwum nie jest odtwarzane.

Jeśli plik część nie jest częścią pakietu binarnego, dpkg−split zakończy się i zwróci kod błędu 1, albo kod błędu 2 w przypadku wystąpienia innych problemów.

Opcja --output lub -o musi zostać podana w przypadku użycia --auto. (W przeciwnym razie program nie wiedziałby, jakiego spodziewać się pliku wyjściowego.)

--listq, -l

Listowanie zawartości kolejki części pakietu do odtworzenia.

Dla każdego pliku części pakietu wyświetlana jest nazwa pakietu, część w kolejce, całkowita liczba bajtów przechowywanych w kolejce.

--discard, -d

Usuwa części pakietu z kolejki.

Jeśli nie podano nazwy pakietu, czyszczona jest cała kolejka. Gdy nazwa jest podana, usuwane są tylko części podanego pakietu.

--help, -h

Wyświetlenie informacje o opcjach dpkg−split.

--version

Wyświetlenie informacje o wersji dpkg−split.

--licence

Wyświetlenie informacje o licencji dpkg−split oraz braku jego gwarancji. (Obsługiwany jest także amerykański sposób pisowni −−license.)

POZOSTAŁE OPCJE

--depotdir katalog

Określenie alternatywnego katalogu dla kolejki części pakietów do zrekonstruowania. Domyślnym jest /var/lib/dpkg.

--partsize|-S Kbajtów

Określenie maksymalnego rozmiaru części pakietu w kilobajtach (1024 bajtów). Domyślnym jest 450KB.

--output|-O pełne−archiwum

Określenie nazwy pliku pełnego archiwum.

Ta opcja nadpisuje domyślną nazwę przy odtwarzaniu pakietu (−−join) oraz jest wymagana przy automatycznym odtwarzaniu pakietu (−−auto).

--npquiet, -Q

Gdy wykonywane jest automatyczne łączenie części pakietu, dpkg−split zwykle wyświetla informacje o błędzie, gdy dany plik części nie jest częścią pakietu. Ta opcja zapobiega wyświetlaniu nadmiernej ilości informacji przez programy takie jak dpkg.

--msdos

Pliki generowane przez −−split są zapisywane w formacie odczytywanym przez MSDOS.

Zmieniany jest przedrostek, zarówno ten domyślny jak i ten podany w argumencie: litery są zamieniane na małe, znak plusa zamieniany jest na x, a pozostałe znaki są pomijane.

Powstały przedrostek jest ucinany do niezbędnego rozmiaru. Powstała nazwa ma postać przedrostekNofM.deb..

KODY BŁĘDU

Kod błędu 0 oznacza, że żądana operacja dzielenia, łączenia czy jakakolwiek inna, zakończyła się sukcesem. Polecenie −−info kończy się sukcesem nawet gdy podany plik nie jest częścią pakietu.

Kod błędu 1 oznacza, że opcja −−auto została wykonana na pliku, który nie jest częścią pakietu.

Kod błędu 2 pojawia się przy różnego rodzaju problemach, takich jak błędy wywołania funkcji systemu, uszkodzenie plików części pakietu, czy innych wypadkach.

BŁĘDY

dpkg−split używa raczej starej konwencji nazw plików pakietów.

Pobranie pełnej informacji o pakietach w kolejce jest niemożliwe, bez przeszukania katalogu kolejki.

Nie ma prostego testu na sprawdzenie, czy dany plik jest na pewno częścią pakietu.

Architektura nie jest określona w plikach części pakietu, jedynie w kontrolnych plikach całego pakietu, tak więc architektura nie jest częścią generowanej nazwy pliku.

PLIKI

/var/lib/dpkg/parts

Domyślny katalog kolejki części pakietów czekających na automatyczne odtworzenie.

Nazwy plików w tym katalogu są wewnętrznie utworzone przez dpkg−split i nie są użyteczne dla innych programów.

ZOBACZ TAKŻE

deb(5), deb−control(5), dpkg−deb(1), dpkg(8)

AUTOR

dpkg−split oraz ten podręcznik napisał Ian Jackson Copyright (C) 1995-1996 i udostępnił na Powszechnej Licencji Publicznej GNU; BEZ JAKIEJKOLWIEK GWARANCJI. Szczegóły w /usr/share/doc/dpkg/copyright oraz /usr/share/common-licences/GPL.