Manpages

NAZWA

metamail - infrastruktura dla oprogramowania pocztowego bazującego na mailcap

STRESZCZENIE

metamail[-b] [-B] [-c typ zawartości ...] [-d] [-e] [-E kodowanie zawartości] [-f adres nadawcy] [-h] [-m program pocztowy] [-p] [-P] [-r] [-s temat] [-q] [-w] [-x] [-y] [-z] [nazwa pliku]

OPIS

Program metamail odczytuje plik "mailcap" aby dowiedzieć się, jak należy wyświetlać nietekstową część wiadomości pocztowej w lokalnym systemie. Każdy program służący do odczytywania poczty musi wywołać metamail podczas przeglądania wiadomości nie będącej tekstem, z wyjątkiem sytuacji, gdy program pocztowy jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z wyświetleniem tej części wiadomości. Metamail na podstawie pliku (plików) mailcap decyduje, jakiego programu należy użyć do wyświetlenia specyficznego typu wiadomości.

W systemie, w którym wszystkie programy pocztowe wywołują program metamail w wypadku otrzymania nietekstowej wiadomości, rozszerzenie ich możliwości o obsługę kolejnego formatu wiadomości sprowadza się do dodania jednej linii do pliku mailcap. (Ta strona opisuje wyłącznie używanie programu metamail z programami pocztowymi, aczkolwiek metamail jest równie użyteczny, gdy trzeba dodać obsługę formatów multimedialnych do programów służących do przeglądania grup dyskusyjnych lub BBS-ów. Jedynym wymogiem jest, aby programy te dodawały do wiadomości pole nagłówka "Content-type" lub w inny sposób informowały o rodzaju zawartości przesyłki).

W większości przypadków użytkownicy nie będą musieli uruchamiać programu metamail bezpośrednio. Będzie on uruchamiany przez program służący do czytania poczty zawsze, gdy zajdzie konieczność obejrzenia nietekstowej przesyłki. Mimo to, ta strona nie jest przeznaczona dla użytkowników końcowych, lecz dla dwóch kategorii osób: tych, którzy dodają do programu metamail obsługę konkretnego programu pocztowego oraz tych, którzy dodają informacje do pliku mailcap. Osoby należące do pierwszej kategorii zainteresuje głównie składnia linii poleceń, zaś pozostałe osoby mogą zignorować tę sekcję i od razu przejść do opisu składni pliku mailcap.

Uwaga: Metamail określa typ wiadomości na podstawie nagłówka "Content-type", opisanego w RFC 1049 oraz RFC 1341 (MIME). Mimo to, przy użyciu opcji −b i −c, można spowodować, by metamail współpracował z pocztą nie stosującą się do formatu obowiązującego w Internecie, włączając w to komunikaty X.400. Należy również zauważyć, że metamail automatycznie dekoduje pocztę zakodowaną w celu uniknięcia problemów z 8-bitowymi wartościami. Wiadomości takie muszą zawierać w nagłówku pole Content-Transfer-Encoding zgodne ze specyfikacją RFC 1341. Jeżeli dane zostały zakodowane algorytmem "base64", sekwencje CRLF zostaną przekonwertowane do lokalnego sposobu oznaczania nowej linii, ale dotyczy to tylko tekstowej części wiadomości; można to rozciągnąć na wszystkie typy wiadomości umieszczając w pliku mailcap pole "textualnewlines".

OPCJE

Metamail uruchomiony bez żadnych opcji oczekuje otrzymania na standardowym wejściu wiadomości sformatowanej zgodnie z RFC 822. Następujące opcje mogą zmodyfikować to zachowanie:

−b

Ta opcja informuje metamail, że wiadomość nie stosuje się do formatu RFC 822, z wyjątkiem ciała wiadomości (tzn. nie ma nagłówka). Użycie opcji −b implikuje działanie opcji −c.

−B

Ta opcja informuje metamail, że wiadomość ma zostać wyświetlona w tle, jeżeli jest nieinteraktywna, tzn. nie posiada w pliku mailcap atrybutu "needsterminal". Opcja nie może zostać użyta wraz z −p lub −P.

−c <typ zawartości>

Ta opcja informuje metamail, że powinien używać podanego typu zawartości, zamiast typu podanego w nagłówku wiadomości.

−d

Ta opcja informuje metamail, by nie zadawał żadnych pytań przed interpretacją wiadomości. (Domyślnie, metamail zawsze pyta o pozwolenie na uruchomienie każdego interpretera, jeżeli działa na interaktywnym terminalu i zmienna MM_NOASK nie jest ustawiona. Nie pyta jednak w przypadku typu zawartości "text", tzn. jeżeli domyślną wartością MM_NOASK jest "text,text/us-ascii").

−e

Ta opcja informuje metamail, by usuwał początkowe znaki nowej linii z ciała wiadomości. Jest to szczególnie użyteczne dla wiadomości w formacie MH.

−f <adres>

Ta opcja określa nadawcę wiadomości. Jeżeli nie zostanie podana, nadawca zostanie określony na podstawie nagłówka, jeżeli będzie to możliwe. Ta informacja zostanie umieszczona w środowisku, by była dostępna dla każdego interpretera uruchamianego przez metamail.

−h

Ta opcja informuje metamail, że jest on używany do drukowania wiadomości. W szczególności, oznacza ona, że wykonane ma zostać pole "print" zamiast "command" z pliku mailcap. (Jeżeli pole "print" jest puste, ta opcja z pliku mailcap zostanie zignorowana i wznowione zostanie poszukiwanie w tym pliku kolejnej linii pasującej do typu wiadomości i posiadającej niepuste pole "print"). Opcja −h automatycznie implikuje użycie opcji −d.

−m <program pocztowy>

Ta opcja określa nazwę programu wywołującego metamail. Informacja ta zostanie umieszczona w środowisku, aby była dostępna dla interpreterów wywoływanych przez metamail.

−p

Ta opcja określa, że w razie takiej konieczności, wynik działania programu zostanie pokazany strona po stronie. Standardowo zostanie to uzyskane przez wywołanie programu more, ale zmienna środowiskowa METAMAIL_PAGER może określać inny program używany do tego celu. Zauważ, że opcja −p jest preferowaną formą takiego sposobu wypisywania danych wyjściowych w stosunku do bezpośredniego przekierowywania wyjścia programu metamail przez program stronicujący, ponieważ niektóre interpretery używane przez metamail mogą być interaktywne. Metamail jest w stanie określić, czy należy używać programu stronicującego określonego w pliku mailcap. Ta opcja nie może zostać użyta razem z opcją −B.

−P

Ta opcja działa tak, jak −p z wyjątkiem tego, że powoduje, iż metamail wyświetla napis "Press RETURN to go on" (Naciśnij RETURN, by kontynuować) czekając na naciśnięcie tego klawisza po skończeniu wyświetlania wiadomości. Ta opcja jest przeznaczona do używania w sytuacji, gdy metamail rekurencyjnie wywołuje siebie w nowym oknie terminala stworzonym wyłącznie w tym celu. Tej opcji nie można używać razem z −B.

−q

Ta opcja powstrzymuje metamail od wyświetlania komunikatów. Standardowo metamail przed uruchomieniem interpretera wypisuje na standardowym wyjściu kilka istotnych fragmentów nagłówków wiadomości (co można konfigurować zmiennymi środowiskowymi KEYHEADS i KEYIGNHEADS) wraz z innymi komunikatami.

−r

Ta opcja informuje metamail, że uruchomienie przez roota jest dozwolone. Standardowo metamail odmawia pracy, jeżeli prawdziwym lub efektywnym identyfikatorem użytkownika jest root. Ten sam efekt można osiągnąć używając zmiennej środowiskowej MM_RUNASROOT.

−R

Ta opcja powoduje uruchomienie programu /usr/ucb/reset w celu zresetowania stanu terminala przed jego używaniem.

−s <temat>

Ta opcja określa temat (subject) wiadomości. Standardowo ta informacja pobierana jest z nagłówka. Temat wiadomości umieszczany jest w środowisku, by był dostępny dla wszystkich interpreterów uruchamianych przez metamail.

−w

Ta opcja informuje metamail, że zamiast określania sposobu wyświetlania danych poprzez plik mailcap, wszystkie części wiadomości powinny zostać zdekodowane i zapisane w pliku w swoim zwykłym formacie. Zależnie od okoliczności wywołania, metamail może odgadnąć nazwę pliku z nagłówka wiadomości, pytając użytkownika lub generując plik o tymczasowej, unikalnej nazwie.

−x

Ta opcja informuje metamail, że nie jest on uruchomiony na terminalu, niezależnie od wyników wywołania isatty(). Użycie tej opcji jest konieczne, gdy metamail działa na pseudoterminalu, a isatty(3) zwraca wartość TRUE, lecz w rzeczywistości nie istnieje terminal, za pośrednictwem którego można się komunikować z użytkownikiem. Ten sam efekt można osiągnąć przy pomocy zmiennej środowiskowej MM_NOTTTY.

−y

Ta opcja informuje metamail, że należy spróbować "wyciągnąć" wiadomość w formacie MIME z ciała całej wiadomości. Taki sposób działania jest użyteczny, gdy system dostarczania poczty odrzucił tę wiadomość nie wiedząc, jak sformatować odrzuconą część zgodnie ze standardem MIME. (Dla wygody tych, którzy nie mogą kontrolować sposobu wywoływania programu metamail przez program odczytujący pocztę, działanie tej opcji może być również osiągnięte za pomocą zmiennej środowiskowej MM_YANKMODE). Jeżeli używasz tej opcji dla wiadomości, które NAPRAWDĘ są w formacie MIME, lub tych, które nie zawierają w sobie części w tym formacie, rezultaty mogą być bardzo dziwne. Nie stanie się nic strasznego, ale też wiele nie zobaczysz.

−z

Ta opcja informuje metamail, by usunąć swój plik wejściowy po skończeniu. Opcja −z wymaga, by argumentem programu metamail była nazwa pliku, tzn. nie dane nie są czytanie ze standardowego wejścia.

−T

Ta opcja w zamyśle ma być rekurencyjnie używana przez program metamail, by wyłączyć efekt działania zmiennej środowiskowej MM_TRANSPARENT. Powinna być używana wyłącznie w wypadku, gdy metamail uruchamia swoją kolejną kopię w oknie terminala.

Nazwy plików w linii poleceń

Każdy argument nie zaczynający się znakiem "-" jest traktowany jak nazwa pliku z którego, zamiast standardowego wejścia, powinny być pobierane dane.

NIEROZPONANY RODZAJ WIADOMOŚCI

Od czasu do czasu metamail wyświetli komunikat typu

**** Unrecognized mail type: ’smell-o-vision’. Writing to file /tmp/metamail.1234 ****

Oznacza to, że usiłujesz obejrzeć wiadomość w formacie "smell-o-vision", lecz metamail na twojej maszynie (sieci) nie został jeszcze odpowiednio skonfigurowany do wyświetlania tego rodzaju wiadomości. W najbardziej ogólnym przypadku taka konfiguracja opiera się na mechanizmie pliku mailcap, co zostało opisane w kolejnej sekcji.

Jeżeli metamail trafi na wiadomość w nieznanym sobie formacie, usuwa z danych nagłówek oraz informacje o rodzaju kodowania, a następnie zapisuje dane w pliku tymczasowym. (Jeżeli działająca kopia programu metamail jest interaktywna, będziesz miał większy wybór - zapisanie do pliku tymczasowego, przeglądanie jako tekst lub zignorowanie tej wiadomości). Do użytkownika należy usunięcie takich plików.

PLIK (PLIKI) MAILCAP

Nadrzędnym celem programu metamail jest ułatwienie programom pocztowym centralnego dostępu do informacji multimedialnych. Jeżeli wszystkie programy pocztowe wywołują jeden program do interpretacji nietekstowych wiadomości, tylko ten jeden program musi wiedzieć, jak się z nimi obchodzić.

Pliki mailcap bardzo ułatwiają przystosowanie programu metamail do tej roli. Przeznaczeniem tym plików jest informowanie programu metamail, jakie programy należy uruchamiać w celu wyświetlania wiadomości w rozmaitych formatach. W ten sposób łatwo można umożliwić wszystkim programom pocztowym wyświetlanie nowego typu danych przez zwykłe dopisanie linii do pliku mailcap.

Metamail szuka plików mailcap w ścieżce poszukiwań. W przeciwieństwie do standardowego zachowania się programów podczas przeszukiwania ścieżki, w miarę potrzeby metamail będzie przeszukiwał wszystkie pliki mailcap, które znajdzie w ścieżce do czasu, gdy skończą się pliki mailcap, lub znaleziona zostanie odpowiednia linia, z informacją, jak wyświetlić dany typ wiadomości. Po znalezieniu odpowiedniej linii uruchomiony zostanie odpowiedni program w niej wyspecyfikowany.

Domyślna ścieżka poszukiwań ma następującą postać:

$HOME/.mailcap:/usr/local/etc/mailcap:/usr/etc/mailcap:/etc/mailcap:
/etc/mail/mailcap:/usr/public/lib/mailcap

Może być ona zmieniona poprzez ustawienie zmienną systemową MAILCAPS. Uwaga: Podczas poszukiwań na ścieżce metamail nie interpretuje zmiennych środowiskowych typu $HOME lub symboli w rodzaju "~".

Format plików mailcap jest opisany na stronie mailcap(4).

NIETEKSTOWE POLA NAGŁÓWKÓW

Metamail posiada wbudowaną podstawową obsługę nietekstowych danych w nagłówkach wiadomości. Oznacza to, że takie dane zostaną rozpoznane, zdekodowane i wysłane na terminal. To zachowanie może być bardziej lub mniej sensowne, zależnie od systemu kodowania znaków określonego w nagłówku oraz możliwości terminala, rzadko jednak efekt będzie gorszy od pokazywania danych w zakodowanej postaci.

ŚRODOWISKO

METAMAIL_TMPDIR

Jeżeli ta zmienna jest ustawiona, określa ona nazwę katalogu tymczasowego (normalnie jest to "/tmp"). W tym katalogu metamail oraz programy towarzyszące tworzą w systemie UNIX pliki tymczasowe.

MM_NOASK

Jeżeli MM_NOASK ma wartość 1, metamail nigdy nie będzie pytał o pozwolenie na uruchomienie interpretera danego rodzaju wiadomości. W innym wypadku, zmienna MM_NOASK może zawierać rozdzieloną przecinkami listę nazw typów (bez białych spacji), dla wyświetlenia których nie należy pytać o zgodę. Na przykład, nadanie tej zmiennej wartości "magicmail,audio" spowoduje, że użytkownik nie bęszie pytany o zgodę na uruchomienie interpreterów wiadomości w formacie magicmail i audio, lecz wciąż będzie pytany przed wyświetlaniem pozostałych rodzajów wiadomości. (Jeżeli w linii poleceń podana zostanie opcja −d, zmienna MM_NOASK będzie miała wartość 1 dla wszystkich procesów potomnych, pozwalając opcji -d działać rekurencyjnie).

KEYHEADS

Zmienna KEYHEADS może być rozdzieloną przecinkami listą nagłówków, które jako jedyne będą wyświetlane przez metamail. Domyślnie metamail zachowuje się tak, jakby zmienna KEYHEADS miała wartość

Date:From:Subject:To:CC:Content-Description

Jeżeli zmienna KEYHEADS jest pustym ciągiem, żaden element nagłówka nie jest wyświetlany. Jeżeli jej wartością jest gwiazdka ("*"), wyświetlane są wszystkie pola nagłówka.

KEYINGHEADS

Zmienna KEYINGHEADS może być rozdzieloną dwukropkami listą pól nagłówka, których to pól metamail nie będzie wyświetlał. Wartość tej zmiennej jest brana pod uwagę tylko wtedy, gdy zmienna KEYHEADS nie jest ustawiona.

Jeżeli zmienna KEYIGNHEADS jest pustym ciągiem, wszystkie pola nagłówka są wyświetlane, jeżeli jej wartością jest gwiazdka ("*"), żadne pole nagłówka nie będzie wyświetlane.

MM_NOTTTY

Jeżeli zmienna MM_NOTTTY ma niezerową wartość, metamail będzie zakładał, że nie działa w oknie terminala. MM_NOTTTY implikuje nadanie zmiennej MM_NOASK wartości 1. Jeżeli podana jest opcja −z, MM_NOTTTY jest ustawiana dla procesów potomnych, umożliwiając opcji −z rekurencyjne działanie.

MAILCAPS

Ta zmienna może być użyta, by zmienić domyślną ścieżkę poszukiwania plików mailcap.

METAMAIL_PAGER

Jeżeli ta zmienna jest ustawiona, definiuje ona nowy program stronicujący zamiast domyślnego "more". Zauważ, że nie jest używana zwykła zmienna PAGER, ponieważ wiele programów stronicujących (zwłaszcza "less"), interferuje z działaniem programów pocztowych opierających się na pliku termcap.

NOMETAMAIL

Ta zmienna nie jest wprawdzie używana przez metamail, ale używa jej wiele programów pocztowych kompatybilnych z programem metamail. Jeżeli zmienna NOMETAMAIL ma jakąkolwiek wartość, większość programów pocztowych nie będzie uruchamiała programu metamail, co efektywnie uniemożliwia jakąkolwiek multimedialną funkcjonalność takich programów.

MM_DEBUG

Jeżeli zmienna MM_DEBUG ma jakąkolwiek wartość, metamail będzie produkował nieco więcej informacji na temat swojej aktywości.

MM_QUIET

Jeżeli ta zmienna ma wartość "1", metamail będzie produkował jeszcze mniej informacji, niż zazwyczaj. W szczególności, wstrzyma komunikaty "Executing...", chyba że ustawiona jest zmienna MM_DEBUG.

W innym razie, ta zmienna może być rozdzieloną przecinkami listą krótkich poleceń, wtedy komunikat "Executing..." będzie wstrzymany dla tych właśnie poleceń.

Domyślną wartością zmiennej MM_QUIET jest "cat", co oznacza, że komunikat "Executing..." jest wypisywany dla wszystkich poleceń z wyjątkiem "cat". W ten sposób obsługa wiadomości tekstowych jest naturalna, lecz nie poświęca się tym samym możliwości informowania użytkownika o tym, co się dzieje w bardziej skomplikowanych sytuacjach.

MM_YANKMODE

Nadanie tej zmiennej niezerowej wartości ma to samo znaczenie, co uruchomienie programu metamail z opcją −y. Przeczytaj ostrzeżenia przy opisie tej opcji, zanim zaczniesz jej używać. Jedyną sytuacją, w jakiej chciałbyś używać tej zmiennej, to potrzeba obejrzenia wiadomości w formacie MIME, której nie potrafi wyświetlić twój program pocztowy. W takim wypadku powinieneś obejrzeć tę wiadomość, wyjść z programu pocztowego i usunąć zmienną MM_YANKMODE.

MM_TRANSPARENT

Jeżeli ta zmienna ma niezerową wartość, metamail wyśle całą wiadomość na standardowe wyjście, a następnie otworzy nowe okno terminala, w którym wyświetli coś nieco bardziej inteligentnie. Ta opcja służy do wsparcia pewnych nieprzemyślanych programów pocztowych, takich, jak mailtool, których działanie zależy od tego, co na standardowym wyjściu wypisze standardowe w UNIXie polecenie "mail", tzn. wiadomość w takiej postaci, w jakiej znajduje się ona w skrzynce pocztowej.

MM_CHARSET

Jeżeli ta zmienna jest ustawiona, metamail nie będzie wypisywał komunikatów na temat zestawu znaków zadeklarowanego w nagłówku, jeżeli pokrywa się on z zestawem opisanym przez tę zmienną. Na przykład, jeżeli MM_CHARSET ma wartość "iso-8859-8", metamail wstrzyma ostrzeżenia dla nagłówków kodowanych w tym standardzie.

DISPLAY

Zmienna używana do tworzenia okna terminala w systemie okien X11.

WINDOW_PARENT

Używana do tworzenia okna terminala w systemie okien SunTools.

WMHOST

Używana do tworzenia okna terminala w starym systemie okien Andrew WM.

ŚRODOWISKO INTERPRETERÓW

Gdy metamail wywołuje interpreter określony w pliku mailcap, ustawia kilka zmiennych środowiskowych, które w miarę potrzeb mogą być przez niego używane.
MM_HEADERS

Ta zmienna ma wartość pełnego zestawu pól nagłówka zgodnego z RFC822, jeżeli jakiekolwiek z nich istnieją.

MM_MAILER

W tej zmiennej znajduje się nazwa programu pocztowego, który wywołał metamail, gdy użyta jest opcja −m.

MM_CONTENTTYPE

Ta zmienna zawiera typ zawartości w tej samej postaci, w jakiej jest określony przez pole nagłówka Content-type lub w jakiej został przekazany opcją −c. Jeżeli typ zawartości ma podtyp, jest on również umieszczony w zmiennej MM_CONTENTTYPE, np. "multipart/mixed; boundary=foobar".

MM_SUMMARY

W tej zmiennej znajduje się "tytuł" wiadomości, zazwyczaj składający się z nadawcy i tematu wiadomości.

MM_USEPAGER

Ta zmienna ma niezerową wartość jeżeli należy użyć programu stronicującego (np. użyto opcji −p). Jeżeli użyto opcji −p, zmienna MM_USEPAGER jest ustawiana dla procesów potomnych, pozwalając opcji −p działać rekurencyjnie. Ta opcja nie może być użyta razem z −B.

TERMINAL_CMD

W tej zmiennej może znajdować się polecenie używane do uruchamiana nowego okna terminala, jeżeli jest to potrzebne. Nazwa programu, który ma działać w tym oknie jest DOKLEJANA do tego polecenia. Domyślnie, zmienna ta ma wartość "xterm -e", jeżeli istnieje zmienna DISPLAY, lub "shelltool", jeżeli istnieje zmienna WINDOW_PARENT. Użytkownicy systemu OpenWindows Suna mogą nadać tej zmiennej wartość "shelltool", jeżeli wolą shelltool od xterma.

MM_RUNASROOT

Jeżeli ta zmienna ma niezerową wartość, pozwoli to programowi metamail działać po uruchomieniu przez roota. To samo działanie ma opcja −r.

PLIKI

$HOME/.mailcap:/etc/mailcap:/usr/etc/mailcap:/usr/local/etc/mailcap - domyślna ścieżka poszukiwania plików mailcap.

ZOBACZ TAKŻE

audiocompose(1), audiosend(1), ezview(1), getfilename(1), mailto-hebrew(1), mailto(1), metasend(1), mmencode(1), richtext(1), showaudio(1), showexternal(1), shownonascii(1), showpartial(1), showpicture(1), mailcap(4)

PROBLEMY

W wieloczęściowych/alternatywnych wiadomościach lub ich częściach, pewne pola nagłówka, które powinny być wyświetlane, mogą nie zostać wyświetlone. Ta sytuacja rzadko stanowi problem. Również, wszystkie części wiadomości typu "multipart" lub "message" w wieloczęściowych wiadomościach są traktowane tak, jakby były w znanym formacie, nawet gdy nie są. Czy jest to problem, okaże się na podstawie doświadczenia.

Pole "textualnewlines" w pliku mailcap ma wpływ na globalną tablicę wyjątków. Oznacza to, że jeżeli więcej niż jeden opis w pliku mailcap dla danego typu wiadomości (content-type) ma ten sam opis "textualnewlines", może zostać użyta niewłaściwa wartość. Nie jestem w stanie wyobrazić sobie sytuacji, w której stanowiłoby to problem, ponieważ nie zdarza się, aby jeden rodzaj zawartości wymagał traktowania nowych linii na dwa różne sposoby, niezależnie od swojego środowiska.

Pola "%n" oraz "%F" w pliku mailcap nie działają w klauzulach "test", ponieważ metamail nie przegląda dalszych części wiadomości w dostateczym stopniu, by prawidłowo obsługiwać te pola.

COPYRIGHT (pozostawiony w postaci oryginalnej)

Copyright (c) 1991 Bell Communications Research, Inc. (Bellcore)

Permission to use, copy, modify, and distribute this material for any purpose and without fee is hereby granted, provided that the above copyright notice and this permission notice appear in all copies, and that the name of Bellcore not be used in advertising or publicity pertaining to this material without the specific, prior written permission of an authorized representative of Bellcore. BELLCORE MAKES NO REPRESENTATIONS ABOUT THE ACCURACY OR SUITABILITY OF THIS MATERIAL FOR ANY PURPOSE. IT IS PROVIDED "AS IS", WITHOUT ANY EXPRESS OR IMPLIED WARRANTIES.

AUTOR

Nathaniel S. Borenstein