Manpages

NAZWA

stat, fstat, lstat, fstatat - pobieranie stanu pliku

SKŁADNIA

#include <sys/types.h>
#include <sys/stat.h>
#include <unistd.h>

int stat(const char *pathname, struct stat *buf);
int fstat(int
fd, struct stat *buf);
int lstat(const char *
pathname, struct stat *buf);

#include <fcntl.h> /* Definicja stałych AT_* */
#include <sys/stat.h>

int fstatat(int dirfd, const char *pathname, struct stat *buf,
int
flags);

Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)):

lstat():

/* glibc 2.19 i wcześniejsze */ _BSD_SOURCE
|| /* Od glibc 2.20 */ _DEFAULT_SOURCE
|| _XOPEN_SOURCE >= 500
|| /* od glibc 2.10: */ _POSIX_C_SOURCE >= 200112L

fstatat():

Od glibc 2.10:

_POSIX_C_SOURCE >= 200809L

Przed glibc 2.10:

_ATFILE_SOURCE

OPIS

Funkcje te zwracają informacje o podanym pliku w buforze wskazanym przez buf. Do uzyskania tej informacji nie są wymagane prawa dostępu do samego pliku, lecz — w przypadku stat, fstatat() i lstat() — konieczne są prawa wykonywania (przeszukiwania) do wszystkich katalogów na prowadzącej do pliku ścieżce pathname.

stat() i fstatat() pobierają informacje o pliku wskazanym przez pathname; cechy wyróżniające fstatat() opisano poniżej.

lstat() jest identyczny z stat(), lecz w przypadku gdy pathname jest dowiązaniem symbolicznym, to zwraca informacje o samym dowiązaniu, a nie pliku, do którego się to dowiązanie odwołuje.

fstat() jest identyczny z stat(), z tym wyjątkiem, że plik o którym mają być pobrane informacje, jest określony przez deskryptor pliku fd.

Wszystkie te funkcje zwracają strukturę stat, zawierającą następujące pola:

struct stat {
dev_t st_dev; /* ID urządzenia zawierającego plik */
ino_t st_ino; /* numer i-węzła (inode) */
mode_t st_mode; /* tryb i typ pliku */
nlink_t st_nlink; /* liczba dowiązań stałych (hardlinks) */
uid_t st_uid; /* ID użytkownika właściciela */
gid_t st_gid; /* ID grupy właściciela */
dev_t st_rdev; /* ID urządzenia (jeśli plik specjalny) */
off_t st_size; /* całkowity rozmiar w bajtach */
blksize_t st_blksize; /* wielkość bloku dla I/O systemu plików */
blkcnt_t st_blocks; /* liczba zaalokowanych bloków 512-bajtowych */

/* Od Linuksa 2.6 jądro obsługuje nanosekundową
rozdzielczość następujących pól znaczników czasu.
Szczegóły opisujące Linuksa w wersji starszej niż 2.6
znajdują się w rozdziale UWAGI */

struct timespec st_atim; /* czas ostatniego dostępu */
struct timespec st_mtim; /* czas ostatniej modyfikacji */
struct timespec st_ctim; /* czas ostatniej zmiany */
};

#define st_atime st_atim.tv_sec /* Kompatybilność wsteczna */
#define st_mtime st_mtim.tv_sec
#define st_ctime st_ctim.tv_sec
};

Uwaga: kolejność pól w strukturze stat różni się nieco w zależności od architektury. Dodatkowo, powyższa definicja nie pokazuje bajtów wyrównujących, które mogą być obecne pomiędzy niektórymi polami na różnych architekturach. Z tymi detalami można się zapoznać analizując glibc i kod źródłowy jądra.

Uwaga: Dla zachowania wydajności i prostoty, różne pola w strukturze stat mogą zawierać stany z różnych momentów wykonywania wywołania systemowego. Przykładowo, jeśli st_mode lub st_uid zostanie zmieniony przez inny proces za pomocą wywołania chmod(2) lub chown(2), stat() może zwrócić stary st_mode razem z nowym st_uid albo stary st_uid razem z nowym st_mode.

Pole st_dev opisuje urządzenie, w którym plik się znajduje. (Makra major(3) i minor(3) mogą się przydać przy dekodowaniu identyfikatora urządzenia znajdującego się w tym polu).

Pole st_rdev opisuje urządzenie reprezentowane przez ten plik (i-węzeł).

Pole st_size podaje rozmiar pliku w bajtach (jeżeli plik jest plikiem regularnym lub dowiązaniem symbolicznym). Rozmiarem dowiązania symbolicznego jest długość ścieżki, na którą wskazuje, z wyłączeniem końcowego bajtu NULL.

Pole st_sblocks określa liczbę bloków zajmowanych przez plik w jednostkach 512-bajtowych. (Liczba ta może być mniejsza niż st_size/512, na przykład wtedy, gdy plik ma dziury).

Pole st_blksize zawiera "preferowany" rozmiar bloku dla efektywnych operacji wejścia/wyjścia dla pliku. (Zapis do pliku mniejszych kawałków może spowodować nieefektywne operacje odczyt-modyfikacja-powtórny zapis).

Nie wszystkie systemy plików pod Linuksem obsługują wszystkie pola czasu. Niektóre systemy plików można zamontować w ten sposób, że dostęp do pliku lub katalogu nie powoduje uaktualnienia pola st_atime. (Patrz noatime, nodiratime i relatime w mount(8) oraz powiązane informacje w mount(2)). Dodatkowo st_atime nie jest aktualizowane, jeśli plik jest otwierany z flagą O_NOATIME, patrz open(2).

Pole st_atime jest zmieniane przez każdy dostęp do pliku, np. przez execve(2), mknod(2), pipe(2), utime(2) i read(2) (w razie odczytania więcej niż zera bajtów). Inne procedury, jak mmap(2) mogą, ale nie muszą, zaktualizować st_atime.

Zazwyczaj pole st_mtime jest zmieniane przez modyfikowanie pliku, np. przez mknod(2), truncate(2), utime(2) i write(2) (więcej niż zera bajtów). Co więcej st_mtime katalogu jest zmieniane przy tworzeniu plików w tym katalogu lub ich usuwaniu. Pole st_mtime nie jest zmieniane po zmianach właściciela, grupy, liczby dowiązań (hard links) czy uprawnień.

Pole st_ctime jest zmieniane przy zapisywaniu lub ustawianiu informacji i-węzła (np. właściciela, grupy, liczby dowiązań, praw itp.).

POSIX odnosi się do bitów st_mode odpowiadających masce S_IFMT (zob. poniżej) jako typu pliku, 12 bitów odpowiadających masce 07777 jako bitów trybu pliku i najmniej znaczących 9 bitów (0777) jako bitów uprawnień pliku.

Zdefiniowane są następujące wartości masek do typu pliku z pola st_mode:

Dlatego, aby sprawdzić czy plik jest (przykładowo) zwykłym plikiem można napisać:

stat(pathname, &sb);
if ((sb.st_mode & S_IFMT) == S_IFREG) {
/* Obsługa zwykłego pliku */
}

Ponieważ testy w powyższej postaci są popularne, dodatkowe makra są zdefiniowane przez POSIX w celu umożliwienia sprawdzenia typu pliku w st_mode w spójniejszej formie:

S_ISREG(m)

czy plik jest regularny?

S_ISDIR(m)

katalog?

S_ISCHR(m)

urządzenie znakowe?

S_ISBLK(m)

urządzenie blokowe?

S_ISFIFO(m)

kolejka FIFO (potok nazwany)?

S_ISLNK(m)

dowiązanie symboliczne? (Nie w POSIX.1-1996).

S_ISSOCK(m)

gniazdo? (Nie w POSIX.1-1996).

Poprzedni przykład kodu można dlatego przepisać w następujący sposób:

stat(pathname, &sb);
if (S_ISREG(sb.st_mode)) {
/* Obsługa zwykłego pliku */
}

Definicje większości powyższych makr sprawdzających typ pliku są udostępniane, jeśli tylko któraś z następujących funkcji makd sprawdzających jest zdefiniowana: _BSD_SOURCE (w 2.19 i wcześniejszych), _SVID_SOURCE (w glibc 2.19 i wcześniejszych) lub _DEFAULT_SOURCE (w glibc 2.20 i późniejszych). Dodatkowo, definicje wszystkich powyższych makr z wyjątkiem S_IFSOCK i S_ISSOCK() są udostępniane jeśli zdefiniowano _XOPEN_SOURCE. Zdefiniowanie S_IFSOCK można również uwidocznić definiując _XOPEN_SOURCE z wartością większą lub równą 500.

Zdefiniowanie S_ISSOCK() jest uwidocznione, jeśli zdefiniowano dowolne z następujących makr sprawdzających: _BSD_SOURCE (w 2.19 i wcześniejszych), _DEFAULT_SOURCE (w glibc 2.20 i późniejszych), _XOPEN_SOURCE z wartością większą lub równą 500 lub _POSIX_C_SOURCE z wartością większą lub równą 200112L.

Zdefiniowane są następujące wartości masek do części określającej tryb pliku w polu st_mode:

 

Bit "set-group-ID" (S_ISGID) ma kilka specjalnych znaczeń. Ustawiony na katalogu oznacza, że dla tego katalogu powinna być używana semantyka BSD: pliki w nim utworzone dziedziczą identyfikator grupy z katalogu, a nie z efektywnego identyfikatora grupy procesu tworzącego plik, ponadto tworzone katalogi będą miały także ustawiony bit S_ISGID. Dla pliku, który nie ma ustawionego bitu wykonywania dla grupy (S_IXGRP), bit "set-group-ID" oznacza obowiązkowe blokowanie pliku/rekordu.

Bit "sticky" (S_ISVTX) ustawiony na katalogu oznacza, że tylko właściciel pliku lub właściciel katalogu albo proces uprzywilejowany może usunąć plik w tym katalogu lub zmienić nazwę tego pliku.

fstatat()
Wywołanie systemowe fstatat() działa w ten sam sposób co stat(), z wyjątkiem opisanych tu różnic.

Jeśli ścieżka podana w pathname jest względna, jest to interpretowane w odniesieniu do katalogu do którego odnosi się deskryptor pliku dirfd (zamiast w odniesieniu do bieżącego katalogu roboczego procesu wywołującego, jak w stosunku do ścieżek względnych robi to stat()).

Jeśli pathname jest względna a dirfd ma wartość specjalną AT_FDCWD, to pathname jest interpretowana w odniesieniu do bieżącego katalogu roboczego procesu wywołującego (jak stat()).

If ścieżka pathname jest bezwzględna, to dirfd jest ignorowane.

flags mogą wynosić albo 0, albo składać się z co najmniej jednej z poniższych opcji połączonych operatorem OR:
AT_EMPTY_PATH
(od Linuksa 2.6.39)

Jeśli pathname jest łańcuchem pustym, to działa na pliku do którego odnosi się dirfd (który mógł zostać pozyskany za pomocą flagi O_PATH open(2)). Jeśli dirfd wynosi AT_FDCWD, to wywołujący działa w bieżącym katalogu roboczym. W takim przypadku dirfd może odnosić się do każdego typu pliku, nie tylko katalogu. Jest to opcja charakterystyczna dla Linuksa, proszę zdefiniować _GNU_SOURCE, aby dostać się do jej definicji.

AT_NO_AUTOMOUNT (od Linuksa 2.6.38)

Nie montuje automatycznie ostatniego komponentu ("basename") ścieżki podanej w pathname, jeśli ścieżka odnosi się do katalogu, który jest punktem automatycznego montowania. Pozwala to programowi wywołującemu zebrać atrybuty samego punktu montowania (a nie atrybuty lokalizacji, która zostałaby zamontowana). Znacznika tego można użyć w narzędziach, które przeszukują katalogi, aby zapobiec ich automatycznemu montowaniu. Znacznik AT_NO_AUTOMOUNT nie ma żadnego znaczenia, jeśli punkt montowania został już wcześniej zamontowany. Jest to opcja charakterystyczna dla Linuksa, proszę zdefiniować _GNU_SOURCE, aby dostać się do jej definicji.

AT_SYMLINK_NOFOLLOW

Jeśli pathname jest dowiązaniem symbolicznym nie podąża za nim, w zamian zwraca informacje o samym dowiązaniu, jak lstat(). Domyślnie fstatat () podąża za dowiązaniami symbolicznymi, jak stat().)

Więcej informacji o potrzebie wprowadzenia fstatat() można znaleźć w podręczniku openat(2).

WARTOŚĆ ZWRACANA

W przypadku powodzenia zwracane jest zero. W razie wystąpienia błędu zwracane jest -1 i ustawiana jest odpowiednia wartość zmiennej errno.

BŁĘDY

EACCES

Brak uprawnień do przeszukiwania jednego z katalogów w ścieżce zaczynającej pathname. (Patrz także path_resolution(7)).

EBADF

fd nie jest prawidłowym otwartym deskryptorem pliku.

EFAULT

Niepoprawny adres.

ELOOP

Podczas rozwiązywania ścieżki napotkano zbyt wiele dowiązań symbolicznych.

ENAMETOOLONG

Ścieżka pathname jest zbyt długa.

ENOENT

Składnik ścieżki pathname nie istnieje lub pathname jest pustym łańcuchem znaków.

ENOMEM

Brak pamięci (tj. pamięci jądra).

ENOTDIR

Składnik ścieżki pathname nie jest katalogiem.

EOVERFLOW

pathname lub fd odnosi się do pliku, numeru i-węzła lub numeru bloków, których rozmiar nie jest reprezentowalny w - odpowiednio - typie off_t, ino_t, blkcnt_t. Błąd ten może wystąpić na przykład wtedy, gdy aplikacja skompilowana na platformie 32-bitowej bez -D_FILE_OFFSET_BITS=64 wywoła stat () na pliku, którego rozmiar jest większy niż (1<<31)-1 bajtów.

Mogą wystąpić następujące dodatkowe błędy dla fstatat():

EBADF

dirfd nie jest prawidłowym deskryptorem pliku.

EINVAL

Podano nieprawidłową opcję w flags.

ENOTDIR

pathname jest względna a dirfd jest deskryptorem pliku odnoszącym się do pliku zamiast do katalogu.

WERSJE

fstatat() zostało dodane do Linuksa w jądrze 2.6.16; obsługę biblioteki dodano do glibc w wersji 2.4.

ZGODNE Z

stat(), fstat(), lstat(): SVr4, 4.3BSD, POSIX.1-2001, POSIX.1.2008.

fstatat(): POSIX.1-2008.

Według POSIX.1-2001 lstat() na dowiązaniu symbolicznym powinien zwrócić poprawne wartości tylko w polu st_size i w części pola st_mode związanej z typem pliku struktury stat. POSIX.1-2008 zaostrza tę specyfikację, wymagając od lstat() zwracania poprawnych informacji we wszystkich polach z wyjątkiem bitów trybu w st_mode.

Używanie pól st_blocks i st_blksize może być nieprzenośne. (Były wprowadzone w BSD; interpretacje różnią się zarówno między systemami, jak i na jednym systemie, jeśli użyty jest zdalny system plików montowany po NFS-ie). Aby uzyskać definicje typów blkcnt_t i blksize_t z <sys/stat.h> należy zdefiniować _XOPEN_SOURCE na wartość 500 lub wyższą (przed dołączeniem jakiegokolwiek innego pliku nagłówkowego).

POSIX.1-1990 nie opisywał stałych S_IFMT, S_IFSOCK, S_IFLNK, S_IFREG, S_IFBLK, S_IFDIR, S_IFCHR, S_IFIFO, S_ISVTX , ale zamiast tego wymagał używania makr S_ISDIR() itp. Stałe S_IF* są obecne w POSIX.1-2001 i późniejszych.

Makra S_ISLNK() i S_ISSOCK() nie są wymienione w POSIX.1-1996, ale są obecne w POSIX.1-2001; pierwsze z nich pochodzi z SVID 4, a drugie z SUSv2.

Unix V7 (i kolejne systemy) miał S_IREAD, S_IWRITE, S_IEXEC, podczas gdy POSIX nakazuje używanie synonimów S_IRUSR, S_IWUSR, S_IXUSR.

Inne systemy
Wartości, które były (lub nadal są) w użyciu w różnych systemach:

Polecenie "sticky" pojawiło się w wersji 32V systemu AT&T UNIX.

UWAGI

Pod Linuksem, lstat() nie spowoduje uruchomienia akcji automontera, natomiast stat() - spowoduje (patrz jednakże fstatat(2)).

Dla większości plików w katalogu /proc, stat() w polu st_size zwraca 0, a nie rzeczywisty rozmiar pliku.

Pola znaczników czasu
Starsze jądra i starsze standardy nie obsługują nanosekundowych pól znaczników czasu. Zamiast tego były trzy pola znaczników czasu — st_atime, st_mtime i st_ctime— zapisywane jako time_t przechowujące znaczniki czasu z sekundową precyzją.

Od wersji jądra 2.5.48 struktura stat obsługuje nanosekundową dokładność wszystkich trzech pól czasowych. Nanosekundowa część każdego z tych pól jest dostępna za pomocą nazw w postaci st_atim.tv_nsec, jeżeli zdefiniowano makro _BSD_SOURCE lub _SVID_SOURCE. Nanosekundowe pola czasowe są obecnie ustandaryzowane, począwszy od POSIX.1-2008 i w związku z tym, począwszy od wersji 2.12 biblioteka glibc udostępnia również część nanosekundową, jeśli _POSIX_C_SOURCE jest zdefiniowane na wartość 200809L lub większą, albo _XOPEN_SOURCE jest zdefiniowane na wartość 700 lub większą. Jeśli nie zdefiniowano żadnego z powyższych makr, to nanosekundowe wartości są dostępne w polu st_atimensec.

Nanosekundowe pola czasowe są obsługiwane przez XFS, JFS, Btrfs i ext4 (od Linuksa 2.6.23). natomiast nie są obsługiwane w ext2, ext3 i Reiserfs. W systemach plików, które nie obsługują takiej dokładności czasowej, wartości nanosekund w tych polach wynoszą 0.

Różnice biblioteki C/jądra
Z upływem czasu, zwiększanie rozmiarów struktury stat doprowadziło do powstania trzech kolejnych wersji funkcji stat(): sys_stat() (slot __NR_oldstat), sys_newstat() (slot __NR_stat) i sys_stat64() (slot __NR_stat64) na platformach 32-bitowych takich jak i386. Pierwsze dwie wersje były już obecne w Linuksie 1.0 (choć z różnymi nazwami), ostatnią dodano w Linuksie 2.4. Podobne uwagi mają zastosowanie do fstat() i lstat().

Wewnątrzjądrowe wersje struktury stat, za pomocą których jądro obsługuje te różne wersje, to odpowiednio:

__old_kernel_stat

Oryginalna struktura z dość wąskimi polami i brakiem dopełnienia (wyrównania).

stat

Większe pole st_ino i dodane dopełnienie do różnych części struktury pozwalające na późniejszą rozbudowę.

stat64

Jeszcze większe pole st_ino, większe pola st_uid i st_gid aby przyjąć rozszerzone w Linuksie 2.4 UID-y i GID-y do 32 bitów i różne inne poszerzenia pól oraz jeszcze więcej dopełnień w strukturze (dopełnione bajty zostały w końcu wykorzystane w Linuksie 2.6 po pojawieniu się 32-bitowych identyfikatorów urządzeń oraz części nanosekundowej w polach znaczników czasowych).

Funkcja opakowująca glibc stat() ukrywa te detale przed użytkownikami, wywołując najnowszą wersję wywołania systemowego udostępnianą przez jądra i przepakowując zwracane informacje, jeśli jest to wymagane, dla starszych plików wykonywalnych.

Na współczesnych systemach 64-bitowych wszystko jest prostsze: istnieje jedno wywołanie systemowe stat(), a jądro wykorzystuje strukturę stat zawierającą pola o wystarczającym rozmiarze.

Wywołanie systemowe niższego stopnia używane przez funkcję opakowującą fstatat() glibc nazywa się w rzeczywistości fstatat64() lub, na niektórych architekturach, newfstatat().

PRZYKŁAD

Poniższy program wywołuje stat() i wypisuje wybrane pola zwrócone w strukturze stat:

#include <sys/types.h>
#include <sys/stat.h>
#include <time.h>
#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>

int
main(int argc, char *argv[])
{
struct stat sb;

if (argc != 2) {
fprintf(stderr, "Użycie: %s <ścieżka>\n", argv[0]);
exit(EXIT_FAILURE);
}

if (stat(argv[1], &sb) == -1) {
perror("stat");
exit(EXIT_FAILURE);
}

printf("Typ pliku: ");

switch (sb.st_mode & S_IFMT) {
case S_IFBLK: printf("urządzenie blokowe\n"); break;
case S_IFCHR: printf("urządzenie znakowe\n"); break;
case S_IFDIR: printf("katalog\n"); break;
case S_IFIFO: printf("FIFO/pipe\n"); break;
case S_IFLNK: printf("dowiązanie symboliczne\n"); break;
case S_IFREG: printf("zwykły plik\n"); break;
case S_IFSOCK: printf("gniazdo\n"); break;
default: printf("typ nieznany\n"); break;
}

printf("numer I-węzła: %ld\n", (long) sb.st_ino);

printf("Tryb: %lo (octal)\n",
(unsigned long) sb.st_mode);

printf("Liczba dowiązań: %ld\n", (long) sb.st_nlink);
printf("Właściciel: UID=%ld GID=%ld\n",
(long) sb.st_uid, (long) sb.st_gid);

printf("Preferowany rozmiar bloku I/O: %ld bajtów\n",
(long) sb.st_blksize);
printf("Rozmiar bloku: %lld bajtów\n",
(long long) sb.st_size);
printf("Liczba zaalokowanych bloków: %lld\n",
(long long) sb.st_blocks);

printf("Ostatnia zmiana stanu: %s", ctime(&sb.st_ctime));
printf("Ostatni dostęp do pliku: %s", ctime(&sb.st_atime));
printf("Ostatnia zmiana pliku: %s", ctime(&sb.st_mtime));

exit(EXIT_SUCCESS);
}

ZOBACZ TAKŻE

ls(1), stat(1), access(2), chmod(2), chown(2), readlink(2), utime(2), capabilities(7), symlink(7)

O STRONIE

Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 4.07 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem https://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Przemek Borys (PTM) <pborys [AT] dione.pl>, Robert Luberda <robert [AT] debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach [AT] gmail.com>.

Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 4.07 oryginału.