NAME
freetable − program ułatwiający tworzenie HTML−owych tabeli
WERSJA
Ten dokument opisuje freetable w wersji 2.3.
Może być nie w pełni prawidłowy jeśli używasz innej wersji.
SYNOPSIS
freetable [opcje] nazwapliku
lub
freetable [opcje]
Dostępne opcje to :
−h, −−help Program wydrukuje informację o sposobie użycia i skończy
−V, −−version Program wydrukuje numer wersji i skończy
−c, −−comment Program wstawi przed każdą komórką komentarz o jej pozycji
−b, −−no−nbsp Program nie wstawi do pustych komórek celem wizualnego ich obniżenia na graficznych przeglądarkach
−w, −−warning Program wstawi ostrzeżenie że powinnaś raczej zmieniać źródło niż tabelę przed każdą tabelą, którą stworzy.
−l, −−location Program zamieni tagi lokacyjne <row> i <col> wewnątrz tabeli na pozycję komórki, w której wystąpią.
−m,
−−macro [program]
Program przepuści tabelę przez makroprocesor
(domyślnie: m4)
OSTRZEŻENIE
NIE UŻYWAJ MAKROPROCESORA NA NIEPEWNYM ŹRÓDLE M4 MOŻE ZOSTAĆ UŻYTE DO NARUSZENIA TWEGO BEZPIECZEŃSTWA WIĘCEJ INFORMACJI ZNAJDZIESZ URUCHAMIAJĄC :
info m4 ’ UNIX commands’ syscmd
DESCRIPTION
Ten program jest wyzwolonym (wolnodostępnym) następcą wwwtable.
HTML to świetny język, ale ma straszną niedoróbę : tabele. Spędziłem wiele czasu wpatrując się w HTMLowy kod i próbując zgadnąć, która komórka kodu odpowiada której w przeglądarce.
Jeśli również miałeś ten problem, to być może za chwilę zostanie rozwiązany.
Program czyta z pliku lub ze stdin. Szuka linii zaczynającej opis tabeli :
<wwwtable [opcje]>
Analizuje ten opis, wstawia poprawną HTML−ową tabelę i szuka następnego opis, aż plik się skończy.
SKŁADNIA TABELI
Jest bardzo prosta :
wwwtable
<wwwtable [opcje]>
[preambuła]
[komórka]
[komórka]
...
</wwwtable>
opcje będą przekazane do taga <table>. Preambuła to dowolny HTML-owy text. Będzie umieszczony bezpośrednio przed tabelą.
komórka to albo normalna_komórka (tag <td>) albo nagłówkowa_komórka (tag <th>). Tak przynajmniej było w starszych wersjach freetable. W następnej sekcji są opisane nowe metody adresowania komórek.
normalna_komórka :
(rząd,kolumna) opcje
zawartość
nagłówkowa_komórka :
((rząd,kolumna)) opcje
zawartość
opcje będą przekazane do komórkowego taga. Atrybuty colspan i rowspan są uwzględniane podczas tworzenia tabeli.
zawartość maże zawierać text, tagi a nawet osadzoną tabelę.
Jeśli używasz opcji −m (lub −−macro), zawartość będzie przerobiona przez m4(1), z <row> i <col> ustawionymi na adres aktualnej komórki
rząd i kolumna mogą być zarówno liczbami, wyrażeniami względnymi, albo regex’ami. W przeciwieństwie do wwwtable, z freetable możesz używać regex’ów również dla komórek nagłówka. Możesz również używać *, co znaczy dokładnie tyle co .*.
Wyrażenia względne to :
= albo pusta znaczy : tyle samo co w poprzedniej komórce
+ albo +X znaczy : o 1 lub X więcej niż w poprzedniej komórce
− albo −X znaczy : o 1 lub X więcej niż w poprzedniej komórce
Jeśli wiele definicji adresuje tą samą komórkę zarówno opcje jak i zawartość są doklejane w kolejności wystąpienia.
Jeśli chcesz używać tylko regex’ów musisz powiedzieć programowi o adresie ostatniej komórki :
<wwwtable>
(*,1)
to są piewsze kolumny
(1,*)
to są piewsze rzędy
(4,4)
</wwwtable>
ALTERNATYWNE ADRESY KOMÓREK
Adresowanie komórek za pomocą wyrażeń regularnych jest bardzo niewygodne. Z tego powodu, w freetable 2.0 zostały wprowadzone dwie nowe metody. Obie mogą być użyte zarówno do komórek normalnych jak i nagłówkowych.
Zachowana jest pełna wsteczna kompatybilność. W tym celu została wprowadzona nowa składnia. Niestety, nie możesz adresować rzędu i kolumny używając odmiennych metod. Żeby obejść ten problem, obie nowe metody są bardzo tolerancyjne i pozwalają na użycie =, +, −, +X −X oraz pustego łańcucha z tym samym znaczeniem, jakie mają one w starej metodzie.
Nowe metody potrafią samodzielnie ustalić rozmiar tabeli.
ZASIĘGI
(zasięg rzędów;zasięg kolumn) opcje
zawartość
Składnia wygląda jak: 1−2,4−7,9,12. Zduplikowane adresy zostają wyeliminowane. Dla potrzeb adresowania relatywnego, użyty jest ostatni podany numer. A więc jeśli napiszesz
(1−100,32;1)
foo
(+,)
bar
Komórka (33,1) będzie zawierać ’foobar’ a wszystkie pozostałe tylko ’foo’.
DOWOLNY KOD PERL
({kod dla rzędów},{kod dla kolumn}) opcje
zawartość
Możesz używać dowolnego kodu Perl o ile zmieści się w jednej linijce, pasuje do naszego wyrażenia regularnego i da w wyniku listę. Niestety, nie istnieje wyrażenie regularne pasujące do dowolnego kodu Perl, ale dopóki twój kod nie zawiera },{ ani }), powinno działać. Przykład:
<wwwtable>
({grep {$_%3 == 1} 1..100},{1..2,4})
foo
</wwwtable>
Da tabele 100 rzędów x 4 kolumny z ’foo’ w każdej 1wszej, 2giej i 4tej kolumnie każdego rzędu o numerze dającym reszte 1 w dzieleniu przez 3.
Jeśli chcesz użyć "dowolnego kodu" w jednej częsci adresu a zasięgu w drugiej zastąp w definicji zasięgu − przez .. i włóż zasięg między { i }.
Jeśli chcesz użyć "dowolnego kodu" w jednej częsci adresu a wyrażenia regulernego w drugiej, musisz napisać {grep {/wyrażenie/} od..do}. Niestety, w tym wypadku musisz podać rozmiar tablicy.
NIEZGODNOŚCI Z WWWTABLE
Jeśli poprzednio używałeś wwwtable, a teraz chcesz się przesiąść, powinieneś przeczytać ten rozdział. Większość jest o regex’ach. Zauważ również, że wwwtable nie mógł używać podstawiania tagów lokacyjnych ani makroprocesora.
Opcja −w ma przeciwne znaczenie. Domyślnie żadne ostrzeżenie nie jest drukowane, a −w albo −−warning służą wymuszeniu takiego ostrzażenia.
Komórki nagłówkowe mogą być zdefiniowane za pomocą regex’ów :
((1,*))
Nie było to możliwe z wwwtable.
Liczniki pozycji na osiach są 100%−owo niezależne. Wynika z tego że kod :
(*,1) width=30
(*,2) width=35
(*,3) width=40
(=,=)
Cośś
umieści Cośś w 3ciej kolumnie. Jeśli chcesz, by było w 1wszej, napisz :
(*,1) width=30
(*,2) width=35
(*,3) width=40
(=,1)
Cośś
albo
(*,) width=30
(*,+) width=35
(*,+) width=40
(=,1)
Cośś
W freetable 2.0 zostały wprowadzone dwie nowe metody adresowania komórek. Są całkowicie niezgodne z wwwtable.
BUGS
Adres typu "Dowolny Kod Perl" może nie działać ze skomplikowanym kodem.
ZOBACZ RÓWNIEŻ
m4(1)
AUTOR
Tomasz Wegrzanowski <taw [AT] users.net>
(zarówno angielska jak i polska wersja)